Alle inzendingen over Denken OR cocon

Dan komt het moment dat het gebeurt de cocon scheurt het mooie komt naar buiten langzaam, als een gevecht ontvouwt een schoonheid opent het Leven zich werkelijk gekreukte vleugels worden gespreid de hemel wordt verkent. Een vlucht begint vlinder uit de cocon zo overweldigend mooi zonder twijfel onderweg naar die éne de ander.…

Rups in een cocon ontpopt zichzelf in de zon de vlinder vliegt uit…

Vrij als een vlinder ontpopt uit de cocon Vlieg ik met de vogels op vleugels van het bestaan…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

in een streven, in vermomming tussen zin of regel kruipt, sluipt door het luie oog van het bestaan om met tomeloos geduld weer op te staan, zichzelf ten allen tijde overleeft als het dat wil, streeft naar autonomie, dat is meer dan een vrije uiting van de rede en is de echte combine tussen poëzie en filosofie, bevrijd uit de cocon…

daken biggelen tranen je huilt - en ik huil met je mee bliksem schiet door lucht - de vogelvlucht - donder doet de aarde beven tot de zon straalt aan de blauwe lucht je lacht - en ik lach met je mee - tussen rood en wit geveerde pluimen de teevee met de gordijnen voor het zonlicht gesloten spint zij een cocon van kleuren in…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

ik krab de korst van een nog verse wond kom uit mijn cocon en verlaat mij doodshoofdvlinder "geen verwijt aan jou maar een schrik van mezelf "…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een vlinder sprak eens heel gevat ik ben dit leven fladderzat en trok zich terug in zijn cocon alwaar hij voor zichzelf een privé-vliegtuigje spon.…

ingesponnen in webben van tijdloos geluk voelt hij zich in de wolken terwijl hij de geneugten van de zevende hemel savoureert cocooning krijgt voor hem een eeuwigheidslabel.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

De tijd fluistert zonder herhalingen de woorden die haar wiegen als het kind dat droomt wat haar tijd weer zal ontwaken als ze in de cocon van haar droom haar dood weer ontmoeten zal…

nog gelooft hij niet dat hij een vlinder wordt de spanrups strekt zich en rekt zich in zijn pijn hij wantrouwt eigen schoonheid een luchtige vleugelslag angst is er voor het verpoppen dat hem bevrijdt uit zijn cocon…

Stilte kan mij ineens omhelzen ik wil het ook niet ontwijken het voelt als een aangenaam samenzijn Laat mij als een vlinder zijn die de stilte zoekt en zich even terugtrekt in zijn veilige cocon.…

Laat mij als een vlinder zijn die de stilte zoekt en zich even terugtrekt in zijn veilige cocon.…

Ach... ik zie geen spatje zon maar stralen regen in de ton - Die blijft mooi zitten in zijn cocon!'…

ik wil niet meer ik wil niet meer van halloween en jingle bells van plastic en karton ik wil niet meer van winst en groei van splijtstof en carbon ik wil niet meer de rups is volgevreten het nest is volgescheten ik wil niet meer ik kruip in mijn cocon…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

Ik wou dat ik een vlinder was Uit mijn gespinde cocon zou ik dan kruipen Ik zou vliegen over het groenste gras Mij tegoed doen aan dauwdruppels die van bladeren druipen Ik wou dat ik een vlinder was Dan zou ik mijn vleugeltjes zo hard bewegen Dat aan de andere kant van de wereldas Een orkaan zou ontstaan met de zwaarste stortregen Ik wou…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Je raakte mij in jouw cocon als vlinder aan, zonder touché Bedwelmde en betoverde mij op je eiland, nimf Circe En hield mij als de zwervende Odysseus in je macht Eénmaal vloog je naar hem toe en even vaak kwam hij bij jou Maar beide keren bleef je schuil verschanste je in je cocon Ik waande mij die grote zwerver opende zacht jouw…

vangen wil met een vlindernet Want haar lijf heeft de cocon schoksgewijs verlaten Ze schijnt een vlinder is een acrobate Ze tast beurtelings aarde en hemel af.…

De rupsen in een cocon De vlinders op de bloemen Met grote voorraden aan 'goud' Zijn zij de juweliers van de- ze wereld Die zonder deze gevleugelden Ineen zou krimpen tot een zo Goed als stuifmeelloze bol Geen odeur, dus geur Geen kleur…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…