Alle inzendingen over Dicht

Hij tilde zijn hoed op en schudde zijn lokken toch kwam er geen roos van zijn hoofd. Wat viel waren enkel wat scherven en brokken, daarmee moest de liefde geloofd. Met stoffer en blik ging hij aan het werk, zijn liefje keek nurks naar een soap De merel verscheen al aan't ochtendzwerk toen hij eindelijk z'n muze bekroop.…

Als Kopland zingt van het trage land en lieflijk dicht van bomen en dieren, dan voel ik me vaak met hem verwant wanneer ik slenter langs droeve rivieren. Of neem dan verlaten huizen, een oog dat valt op behangpapier, gekruld door tijd en tochtige kieren een muur die fluistert van kindervertier.…

Dichten is de kloof verkleinen die ons scheidt van alle anderen obstakels doen verdwijnen met woorden die alles veranderen…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Ik loop naar buiten, de nacht is maanziek, er groeit wit grint in het gras, de planten in de tuin dragen grijsgroen livrei Ik waan me in de steentijd, hak woorden uit, bik zinnen los, letter voor letter bevrijd ik gedichten, neem de tijd…

Dichten is een kunst, of mag ik zeggen meer een gunst. Het is niet aan iedereen gegeven, ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven. Ik heb één letter in de kiem gesmoord, ik liet het een woord bewandelen om er een zin van te maken die mijn binnenste zou raken. Een gedicht is uw eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht.…

Dichten is het zoeken naar woorden die elkaar verbinden met klank en kleur zinnen vormen die de geest ontstijgen en zich in de vorm van herkenning nestelen in de ziel van de lezer…

Wie schrijft, die blijft! en 'k zou graag nog een beetje blijven daarom begin ik maar te schrijven ik brei wat woorden aan elkaar die vormen dan spontaan een paar ik denk whoopy ik ben een dichter dat maakt het aards bestaan wat lichter ik brei desnoods een woordenboek puur om te weten wat ik zoek en ja... wat zoek ik? ik zoek…

ik wilde woorden schrijven tekens van de taal eenvoudig als gras lichte woorden hebben hun eigen leven zijn uit de ziel ontsnapt sober en sereen ingetogen kleuren op het schrijverspalet lagen strijken fragiel penselen op wit papier schitterend transparant jij pakte het schildersmes zei dat eenvoudig als gras onhaalbaar maar…

Verwarm je aan mij Laat je in verliefdheid gaan Verwarm je aan mij Kruip dicht tegen me aan Vannacht ben je van mij Laat je oeverloos verleiden Vannacht ben je van mij Dit genot is van ons beiden Verwarm je aan mij Laat je lichaam beminnen Verwarm je aan mij Kom, laat het voorspel beginnen Vannacht ben je van mij Laat je lichaam strelen…

met je ogen Maak in mijn hoofd jouw paradijs Omarm me liefste met heel je hart Je nam de bochten van mijn geest Ze worden steeds nauwer, ik moet je zeggen Zo ver is nog niemand ooit geweest Laat angst je stappen niet overvallen Kijk naar de liefde in mijn gezicht Het wordt steeds nauwer maar wees niet bang Kom dichter bij me liefste kom dicht…

uziethetdezekeer zijnspatiesuithetzicht erzijngeengatenmeer khebditgedichtgedicht…

schrijf je gedichten op de blinde muren van mijn bebloede hart zie de gezichten uit verloren uren van mijn verdrongen smart hoor de verwijten in stiekem gefluister achter vele handen voel het verslijten van mijn ziel in 't duister dicht de dunne wanden…

Dichten is niet zoeken naar letters niet denken aan woorden niet vormen van zinnen dichten is openstaan openstaan voor wat je geest je influistert luisteren naar de klanken van je gevoelens en het golven van je emotie dichten is gevonden worden gevonden door de woorden door de woorden die je zelf niet zocht maar die je overkomen…

O, wat is het dichten zoet! Altijd... als men dichten moet,- Dichten is niet ieders zaak, Geen ontspanning over vermaak. Dichten is: uit vol gemoed Storten zijn gedachtenvloed, Als een brede waterval, In zoetvloeiend woordgeschal.…

Ik denk bij mezelf, ik ga "even " dichten, maar soms is dat zo simpel niet. Moet je je op een bepaald onderwerp richten, of schrijf je "gewoon" wat je op dat moment ziet? Wat er dan op papier komt te staan, doet er eigenlijk niet zoveel toe. 't Mag overal over gaan nee, ik word het schrijven nooit moe!…

De titel zet het licht op groen. De spatieregel die volgt drukt een gaspedaal en scheurend rukt de eerste regel mij volledig weg uit het fatsoen. Hier maakt de taal mij snel en licht, een carrosserie van voortbestaan: gelast, genageld en gedicht.…

Ik zit hier, starend voor me uit, woorden lijken niet te komen, de beelden die dwalen in m'n hoofd, zijn niet meer dan mooie dromen. Ik was mijn inspiratie kwijt, maar haast vanzelf gaat nu mijn pen over het papier en schrijft de woorden, waarin ik mezelf herken. De woorden die me zoveel zeggen, die beschrijven wat ik voel, waarin ik…

wat,ik dicht!…

Ik kan schrijven waarover ik wil alleen: lang niet altijd wil ik en ook het onderwerp moet bij mij horen En zulke onderwerpen zijn moeilijk te vinden ze moeten je in de schoot vallen en dan plots denk ik: hé, dat hoort bij me Zo ben ik een nachtegaal in de herfst een krekel in de nazomer, een kind van het late seizoen: ik ben oud Met…

dichten, ja dat doe ik veel maar wat dicht ik er mee gaten dichten in een zee, een zee vol emoties, veel te veel gevoelens slaan stuk als golven op een rots waar ik eens was, fier en trots als van voor het ongeluk het ongeluk bracht pijn en leed veel lichamelijke pijn geestelijke smart in mijn zijn als een mes door hart en ziel sneed…

kon ik maar dichten met satijnen woorden die klinken als stilte in frisgroene klanken als bessen en kersen in klankrijk van lente de grauwzwarte teksten van grommende golven in kabbelend geruis zou ik verdrijven met lila woorden van liefde en passie ik zou je bedelven onder kleuren en klanken van lenige woorden je neervlijen…

in een wereld die alleen van ons was Heel dicht tegen je aan zo ben ik heerlijk ingeslapen en nog steeds zo dicht tegen je aan ontwaakte ik in een nieuwe morgen zo heel dicht jou aan...…

“Dicht er bij” Het kwam van verre Maar toch ook van dicht-er-bij Ik geloof in mij.…

:+)= :+)= :+)= :+)= dichten gaat vanzelf mijn grijze cellen bedenken tekst die ontstaat hoofdzaak :+)= :+)= :+)= :+)=…

dichten kan ik niet verwoorden, dat kan ik licht toch is wat u ziet een door mij gemaakt gedicht toveren dat kan niemand verbazen misschien toch blijkt magie relevant als wij elkaar zien…

hoe vrij de beweging ook moge lijken van verre dichten staat bij mij te boek als ambachtelijk vak waarin ik volgens regels zoek naar de kern op een wit vlak bij volle maan onder tal van sterren bij kreuk vlek en punt kan ik er daarbij van op aan dat men eerst strijkt en gumt…

er kwam nooit een letter op papier nu schrijf ik met zoveel plezier zeggen hoe ik mij voel vertellen wat ik er nu mee bedoel soms schrijf ik met een traan emoties zitten diep en komen spontaan dichten je kan er heel veel in kwijt je gevoelens de verandering van de tijd nu ben ik niet meer te stoppen het liefst wil ik alle papier vol proppen…

Dichten is openen van dingen die er toedoen; de crux peuren die lezers in zich kernen en duiden. Dichten is verversen met woorden blad blazen; in wat dwars is en zwijgt klanken durven klinken. Dichten is letters baren verzengolven branden; op het veeltalige strand zinnen en lijnen breken.…

Wat is dichten? Woorden vinden voor wat niet gezegd kan zijn: geur van zomer, kracht van winden, iets van vreugde of van pijn; Alles wat een mens kan raken: levensmoed of dankbaarheid, doelloosheid of lichtend baken, juichen soms om wat verblijdt. Wat is dichten?…