Alle inzendingen over Dichter des Vaderlan OR Voorbepaaalde keuze OR liefhebben is bij ge

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

aqui vive en poeta (op een tegeltje) hier woont de dichter want ook hij zal ergens moeten wonen... welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

Baan brekende poëten herken je aan hun voortvarendheid meteen ze zetten zonder pardon alles in en schuiven er niets voor opzij bij de eerste de beste kans op erkenning door de maatschappij Bij de voorverkiezing van Dichter des Vaderlands reed er één van de short list op stemming uit vanaf gene zij met bulldozer in dichte mist met zijn…

Ooit dichter des vaderlands, ooit regelmatig in de picture Ook een verwoed dichter op www.nederlands.nl bepaald geen sinecure Maakte songteksten, deed van alles en meer En nu, nu is ie er niet meer Driek van Wissen, we Zullen je missen! Rust in vrede…

De oude dichter struikelt over zijn woorden ze hebben niet meer de betekenis van toen ze een weg naar een waarheid vonden liefhebben, beminnen, houden van het gevoel is nu anders geworden woorden hebben hun volgorde verloren de ouder dichter stottert wanneer hij over stoere brandweermannen droomt die een binnenbrand komen blussen verlangens…

De kranten maken het zojuist bekend: Als nieuwe dichter van ons vaderland koos men Tsead Bruinja, poëziegigant en Friese ster aan ‘t schrijversfirmament. Wat mij een beetje aan die keuze stoort: Die gast heeft vast nog nooit van mij gehoord.…

Dat iemand weg is, hier nooit meer zal zijn is een idee waaraan je moeilijk went, of je diegene wel of niet goed kent. De aardse tijd heeft een triest slotrefrein. In ’s hemels tinnen dicht je hopelijk door met Heinz en Driek als levendig gehoor –…

het gedicht stokt na de eerste zin een leemte gaapt de dichter zit er middenin wanhoop stapelt huizenhoog als woordeloos gegeven wat rest is slechts het schrijnend zeer niets wekt de schijn van ommekeer des dichters hoop houdt hem in leven…

Een krop in je keel Omdat je weet Wij zijn nu minder compleet Jijzelf misschien ook Je bent nodig Op een andere plaats Je keuze heeft respect Maar ook verdriet Wij missen ons geweten In daad en woord Dag gids, je bent nu Dichter bij ons vandaan…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

Tsead haalt de teugels aan, spuugt in zijn handen En roept: hier heerst bekrompenheid, een schande De maatschappij lijdt aan een achterstand Zo toont die dichter ons een van zijn gaven: De vaardigheid om lekker door te draven…

O Tsead, zie toch ton pauvre peuple geen vaderland maar roversnest geef ons een stem advies of raad doe voor die plicht je dichter's best Het zou je sieren als het kiesvee rede-, reddeloos verloren tussen Rijnland's lorelei en Noordzee waar ze olie boren een stem advies kompas of raad niet vanuit ivoren toren, maar als treffend…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wat onzegbaar is krijgt als idee pas vorm in een gestalt die zich kennen en benoemen laat in des dichters ziel in de blâren ruisen woorden werpen hun schaduw in namen vooruit…

ik wil je liefhebben méér dan de duizend sterren die de nacht verlichten méér dan alle nevels die de ochtend dichten ik wil je liefhebben méér dan al het water dat haar einden kust méér dan elke storm die in stilte rust ik wil je liefhebben méér dan mijn hart in eeuwigheid kan geven meer en steeds meer voor altijd in mijn leven…

Het stak de kop op, toen een onverwachte zonneschijn over de meubels viel, die al vijfentwintig jaar in de kamer stonden. Nu aangeraakt door de gestrekte wijsvinger van het licht. Ternauwernood verdroegen zij deze zachte liefdesverklaring. Ze wilden alleen donker, waarin welwillendheid, mededogen voor hun brand- en mottengaatjes…

Het verlangen naar liefde dat ieder mens in zich draagt Is het verlangen herkend te worden in zijn Zijn De tegenwoordigheid die je bent het tijdloze Ik Ben herkent zich in de ander Liefhebben is jezelf herkennen in iemand anders…

Ik wil je liefhebben, ergens tussen schaduw en zon een zomer lang wil ik jouw warme liefde in de zwoele zomerwind zal ik fluisteren mijn innige liefde in het naakte alfabet mag letters kussen ik wil je zacht maken je ziel weer aanraken mijn hartelijke warmte in louter liefhebben.…

Toen ik getuige was van een begroeting waarin Zijn liefde alle talen sprak wist ik opeens wat Hij bedoelde met liefhebben met al je kracht.…

Hoezeer ik je liefheb blijkt niet uit mijn woorden of gedichten blijkt niet uit mijn woede of haat blijkt niet uit mijn blikken of tederheid maar uit al wat ik probeerde, en trachtte, uit mijn hart, bleek hoezeer ik jou lief had.…

Ik verspreid een zuiver licht om me heen en ik ben me ervan bewust dat ik dat kan, nu dat het gaat om liefhebben en houden van.…

Ik ben iemand die het leven heel erg liefheeft en de mensen om me heen; zo erg zelfs, dat mijn eigen leven net even niet belangrijk scheen.…

Leven met alles wat er is in alle openheid aanvaarden in liefde hart geraakt bewogen en aangeraakt leven in liefhebben…

Zou ik haten, als ik liefheb, zou ik liefhebben als ik haat? Wanneer verandert liefde in haat, of vice versa, ik kan niet haten, als ik liefheb, maar ik kan wel liefhebben, zonder haat! Want haten en liefhebben gaan niet samen en wie het anders inziet, kent haar ware ik bij lange na niet…

Verdriet wordt gesmoord met een kus. Onzekerheid krijgt een schouderklopje. Een pijnlijk hart wordt verwarmd. Angst wordt in de armen gesloten. Kwellingen worden weggepraat. Bedroefd, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van…

Echt plezier Is liefhebben En zonder liefhebben Bestaat geen plezier Liefde is genot En genot is liefde Als je gevoelens Van liefde koestert Is je hele lichaam In heerlijke trilling Voel je je van zekerheid Vrede en opwinding doortrokken Op de meest ontspannen En prettige wijze Het gebeurt wanneer je zelf Van dit gevoel vibreert…