Alle inzendingen over Donau OR Ulm OR einder

Geheel zwart Jonge vrouw geknakt in de bloei van haar leven Zij genoot na, op haar fiets terug van feest Haar leven ge- nomen door een man die ik beslist nooit wil leren kennen Voorbij de einder heb jij net als andere slachtoffers van nodeloos en zinloos geweld geweven stof opgetrokken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het geheim is een klein geheim in rijm een reisje langs de Donau Rijn de taal is schoenpoets waar liggen de roots zonder herhalingstekens in kots verdwenen was onze trots ek is rooikat hola hagel…

Tere melodieën welven zich naar de einder. Daar ligt het ideaal dat de gedachte voedt en impulsen schenkt. Trage golfslag in viool en orkest. Maar ook doedelzak en virtuoze schittering geven mij dromen van eindeloze einders.…

Zijn oog glijdt aan het vreemde oog dat haar oog is Zoals een zeil aan d'einder schuift Daarvan gij denkt nu schuift het om de einder om Maar lang zo glijdt het zijn glijden al maar door Zodat het roerloos hangt aan d’einderkom Of roerloos ligt in d’einderkuip…

Er dreigt aan de einder. Aan de einder dreigt er. De dubbelzinnigheid van horizon, schip, boortoren. Van horizon de dubbelzinnigheid. De wind die de meeuwen draagt die de wind maken. Er: ergens. Er: hier. Er lonkt de aangename aanname van alles, zonder denken. ---------------------------- uit: 'Maar zingend', 2013.…

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

hoe ze daar staat als een aardse godin hoe ze naar de einder staart en ik haar eindeloos bemin…

achter de einder buigt de hemel, steeds op weg naar oneindigheid…

De einder nog heel ver weg. Een leven voor je.…

staren naar de einder is verder willen zien dan ik nu al ben het is ook kijken naar al wat was en ik nog steeds achterna ren op deze plek van dualeren of ver-springende gedachten hoor ik de zee ruisen in zandbanken van rust zo vergaat het vaak dat dan mildheid komt wanneer de wind mij meeneemt en mijn gemoed…

zijn tijd gekomen ontstijgt een meeuw de kust om boven voorgoed de ogen te sluiten nabij de branding nog een enkele vaalwitte veer eensklaps verstard de spieren zeilt hij nog talmend door voluit gestrekt de stille vleugels onopgemerkt zal hij achter de horizon het kalme water raken uit “De Zee en Ommelanden”…

Zocht er mijn plaats langs muizenissen vocht de slaap het ongewisse zong mijn hart verweesde nacht door in een wezenloos gestaar Gleed langs sporen die er lagen meed de mensen en hun vragen deed mijn jas aan - stapte uit de laatste halte dan zowaar Keek er verlaten rond in regen naar een klein station gelegen aan het einde van de einder…

vaste vorm De zon won Werd rond en krachtig Wolken wijden uit Gaven ruimte Door juist daarin op te gaan In de middag brak het groen door Nerven waaieren uit In de wind Een omvangrijke tak Van de familie Bloeit Richting de verte Massa wezens Aanwezig en bewegend Dromend en belevend Ontsproten aan hun oorsprong Snakkend naar de einder…

Terwijl de smid het ijzer lustig zwaait, kijkt hij blij naar zachtgroene hellingen: glooiende wouden en weiden omringen heel zijn leven, waarin de verte ronddraait. De rappe stem van hamer en aambeeld waait over de heuvels om mee te zingen met roepende bomen, danst in kringen onder jong avondrood, dat lokkend laait. Traag verzinkt het lied…

Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken, want ik zit nu al vijftien jaren thuis te horen naar jouw dagelijkse preken, verdroogd, er is geen druppel drank in huis. Met mijn bestaan op zee is ’t vergeleken hier als vergaan, welhaast met man en muis. Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken, want ik zit nu al twintig jaren thuis. Als…

spiegelwand van de horizon waar we meanderen in straatrivieren omdat we aardappelen lenen van een dronken boer neem ook geen genoegen met jouw toenadering nu je achter me staat voor het verlaten land waar we creëren op het gezonken plein omdat we boeren laten voor beschonken meneren nu het leven ons laat jongleren met wat er aan de einder…

als de natuur haar kim vertoont dan verdwijnt de hoop op de oneindige duur de verte groeit onzichtbaar groot stof verwordt tot koud vuur maar het ademen legt steeds meer bloot dat nabijheid het enige doel blijkt en als je je ogen verder opent valt vaak het ware gevoel in je schoot dat wat je nodig hebt als dagelijks brood niet dat je…

als verlaten natuur haar kille kim vertoont dan verdwijnt hoop en taant vaak innerlijk vuur verte groeit onzichtbaar groot stof verwordt tot koude steen maar legt het in en uitademen wel steeds meer bloot; dat nabijheid het enige doel blijkt en als je je ogen verder opent valt vaak het ware gevoel in je schoot; dat wat je nodig hebt…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Lucht naakt het water waar de einder ze vergrijst oplossend ineen.…

in teder zonlicht wolkt jouw prille lentelach naar verre einders…

(haiku) weidser dopheide gaat geurend aan de einder voorbij - de vlinder…

Twee einders hebben blauwe lucht; daartussen hangt grillig wolkengrauw.…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…