het vuur doofde
middenin
het verwarde heel even
losgewoeld, wat ieder te dragen
had
ik keek even achterom
en droeg woorden
weg, uit meer dan een portret
we moesten gaan
we moeten gaan
volgend jaar
omhels ik weer…
Op een begraafplaats van lang geleden
ergens op de Drentse hei
bekroop opeens mij de gedachte
hier liggen voorouders van jou en mij
een scraal moment van rust en vrede
bij zo'n heuveltje op de grond
heb ik verwonderd toen gebeden.…
Boven een grafheuvel nog onberoerd
hangen oude tijden even stil
als mijn gedachten wijlen
naar degeen die daarin rust
mens uit lang vervlogen tijden
waarom wordt mijn ziel geroerd
verlost een simpel gebed
een versteende geest zijn lijden?…
Het is stil
ik luister
wist niet meer
van het bestaan
maar nu toch
in de verte
hoor ik wat
is dat
hoe heet zo'n beest
een haan?
En opeens
hoor ik andere geluiden
zijn het dieren
die ontwaken?
en steeds meer
geluid uitbraken
koeien loeien
schapen blaten
vogels met
divers geluid
maar toch
blijft er
een stilte
er staat ergens…
In het afgeperkte weidje
stond al dagen een zwart paard
van het malse gras te eten
het was drachtig en bedaard
en op deze mooie zondag ochtend
waar het gister nog niet was
lag daar opeens een veulen
naast de moeder in het gras
op onzeker dunne pootjes
kwam het wankel overend
om voor het eerst te drinken
een ontroerend mooi moment.…