Waar ben jij toch gebleven
je speelde goed trompet
solide met mijn tuba
intiem bijna, zo’n set.
Liep het niet mooi synchroon
de echo door de straten
het geel, het zwart, het blauw
en hoe blonk toch al ons chroom.
Wat is er nog van over
van al die pracht en praal?
Waar is die prijs gebleven
die zilveren bokaal ?
In geld niet uit te drukken…
In mijn Mijseum stal ik mijzelf uit
in eerwaardige maaksels
buiten loop ik mee in de drumband
van de wereld en sla ik op de trom
ik ben zo graag belangrijk
geen donker hol Mijsoleum, geen
vergeelde voetnoot in kleine letters
onder de streep van de tijd, geen dode
naam in de stamboom van miljarden
maar eeuwig aantrekkelijk
Jij en ik weten…
De drumband hoempapaat de harmonie
En ook de harmonie - hun evenknie -
Blaast met de tuba's echo's
in de bergen
Heeft zij er eigenlijk het oog
goed in?…