Alle inzendingen over Echte OR liefde OR Johanna

die avond kroop een engel in mijn bed en kon ik amper slapen door haar ronken ze had wel twintig glazen leeggedronken begeerte ging spontaan met vorstverlet ik had haar liever buitenshuis gezet omdat haar kleding en haar adem stonken naar vochtige beschimmelde spelonken maar zij was veel te zwaar, dit droef sujet en ik verkneukelde mij op…

Je blik, die is zo zuiver, geen kwaad schijnt er in door. Zelfs als ik lichtjes huiver, blijf je me een stapje voor. Je handen, die zijn heilig, streel m'n wang, zo fijn. Dan voel ik me weer veilig, afgeschermd van alle pijn. Je buik, dat wordt m'n kussen, niks anders ligt zo zacht. Om heerlijk op te sussen, beschermt me…

Ik weet zeker dat de relatie bestaat Waarin het elke dag nog beter gaat Levenslang de liefde voelt Weet wat hij of zij bedoelt Je na 20 jaar nog van de seks geniet Die er dagelijks niet bij inschiet Waar je kan zeggen ieder jaar Zij is het, en samen naar het altaar En als iemand aan de dood bezwijkt Je sterft van de eenzaamheid…

Het moet dus wel waar zijn, je eerste liefde vergeet je nooit.…

De tranen van de moralist zijn echt en nuchter toont de cynicus mij, wat ik door dit bedrog geworden ben: Slechts een man met meer dan waar hij recht op had, die diep van binnen hoopt, dat wat hen bindt- de trouw van echte liefde- overwint.…

is de vanzelfsprekendheid van de dagelijkse dingen spreken zonder woorden over ‘t grote gouden geluk samen zijn in warmte gewoon een wonder…

Tot last te zijn van jou mijn edele minnaar is te veel, te snel en daarom tot gauw de rest weet je wel.…

vindt De vlinders zijn inmiddels gevlogen en geland op verdord gras de hartstochtelijke lijn is verbogen omdat de liefde niet echt was...…

Ik ben niet zwaar gespierd en ruigbehaard Ik ben geen sjeik en leid geen luxe leven Zoals dat in jouw boekjes wordt beschreven Ik ben geen prins, ik heb ook geen wit paard Toch weet ik jou nog altijd te bekoren Wát zei je schat, ik kon je nét niet horen. ---- Liefdesromannetjes leiden tot psychologische…

Ik voel me zo geborgen bij jou want ik weet dat je nog steeds van me houdt. Ik kan niet zonder jou. Laat me niet alleen. Ik wil verder met jou in mijn leven En hoop met jou te beleven dat je nog lang bij me zult zijn. Want zonder jou, weet ik, lijd ik ondragelijke pijn!…

Plots stapte je mijn leven binnen jij boetseerde mijn hart als een fundament tot het einde luisteren is meer dan horen het stormt niet meer van binnen jouw ogen weerspiegelen mijn ziel tot het jubelen van mijn hart het doet mij zingen in milde regen langs mals groene weiden maar wat ik bovenal bemin is jouw liefde met…

Echte liefde is de ander ontmoeten in de ruimte waar het zelf gemaakte, continue repeterende, verhaaltje over jezelf en de ander niet meer afspeelt.…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Gebroken nachten is echte liefde!…

liefde is het nooit te laat, voor echte liefde is het nooit te laat.…

dood hout in het woud een onderhoud van de natuur de passie stijgt en laait het kampvuur genegenheid ontstaan door brandhout dan weet je… echte liefde wordt nimmer… koud!…

natuurlijk zijn er momenten dat de irritaties maken dat ik niet de liefde voel voor jou als alle dagen toch hoef jij nooit te twijfelen aan wat ik voel voor jou jij die mij van en in het leven nog steeds de liefste is alleen de overkant weet dat in mijn doen en laten jij eindeloos het doel bent van de weg die ik ga al zal het leven…

Echte liefde Kan alleen ontstaan Wanneer de ziel Onbevreesd is En wanneer je weet Dat het materiaal Om mee lief te hebben De kracht van Je gevoelens Waarmee je kunt Geven en ontvangen In jezelf Te vinden is…

Echte liefde Heeft vier pootjes En een staart die kwispelt…

Jouw prachtige naam wordt zacht gefluisterd zo blijf je altijd bij me als mijn hart goed luistert Af en toe kan ik je voelen door de stralen van de zon jouw nabijheid beurt me op als een klaterende bron De spiegeling in het water tovert soms jouw gezicht uren kan ik blijven kijken mijn blik op de golven gericht ´s Nachts sluit ik…

waar op de trede van de trap, en op het scherpst van elke snede, onder het wenken van de rede en tijdens het blind voorbijgaan van haar snelle stap, een tweede jongedame, zich herhalend, walging wekt, de eerste snollig en ontevreden weerzin en wellust als een stedelijk drab met het allerbotste van haar mes, tevreden, voortbrengt, grijnzend…

Ik kijk in jouw donkere ogen zie daarin die gouden glans jouw ogen zijn om in te verdrinken ze brengen mij helemaal uit balans Je weet mijn gevoel te raken met eerlijkheid en een zachte hand je durft lief mijn hart te aaien jouw aanraking zet mij in brand Je hebt me weten te vangen je bent het baken dat ik direct herken bij jou zijn mij…

Wat zou je ervan zeggen als ik je spontaan zou bellen zou je de hoorn erop leggen of me over alles vertellen Wat zou je denken en doen als ik voor de deur zou staan krijg ik dan een dikke zoen of zeg je me dat ik kan gaan Wat zou er door je heen gaan als ik gezellig naast je had gezeten zou je een arm om me heen slaan of wensen dat ik…

Daalt er uit de lege hemel een vleugelloze engel af die geen engel was of is of als gevallen hemelinge het verval niet meester is zakt er neerwaarts uit de lucht een laken met alle dieren van de aarde onrein gelijk de engelengedachten en klinkt er met een zucht te midden van de engelengeslachten dan een stem die slachten aanbeveelt en eten…

Daar moet het gebeurd zijn, ten oosten van de poort naar Brussel langs de trage waterweg waarin die gekke stadsgids zich nog verzoop De dichter die worstelde met woorden en nooit kon winnen van zijn vrouw de kinderen die daar van kwamen en nog later de melancholie die hen met één lenige sprong voorgoed te grazen nam....…

jij je niet in al je doen en laten begrensd gevoelens uiten zoals ze door je groep zijn voorgelegd, kwetsende woorden spreken, die je zonder hen nooit zou hebben gezegd, voel je je niet beperkt en je vrijheid verloren, of is dat verdoezeld, omdat je zo graag ergens bij wilt horen, bepalen zij wie je bent en hoe je moet leven, geloof je dat echt…

Echt, puur zonder franje in mijn denken zit jij niets kan in mij opkomen zonder te dromen over jou hoe zou het zijn als wij... niemand die het weet mijn fantasie op hol je ogen glimlachen liefde maar je zwijgt woorden…

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent.. Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is!..…

Ik durf het echt niet. En jij zo onbevangen lacht als je me ziet. Maar vandaag met valentijn lees je nu mijn verlangen…

jij leert mij nu al om te kijken naar de andere kant te kijken naar de waarheid noord scoort zuid samen vooruit jij geeft mij nu de hoop de kogel in de loop lach naar mij overtuigd dan schrijf ik in vuur vooruit…