Alle inzendingen over Echtpaar OR liefde

naast me op het zonnig voordek van de mudvolle pont over het IJ naar de NSDM-werf v/h zet een middelbaar echtpaar van ongelijke lengte de tanden in een rond sesambroodje gerookte zalm mayo en bieslook daarna lessen man en vrouw hun dorst via het riet in een beker milkshake aardbeien de pont komt aan knoestige vaders in flodderoveral…

Met shawl en muts en dikgevoerde schoenen Met wanten en een hoofd als een rayon Denkt Willem aan de scène op ’t balkon Toen hij zijn koningin tot vrouw mocht zoenen W.A. van Buren zegt tegen zichzelf: Tien kruisjes binnen, op naar nummer elf…

Hij is zo dik en zij zo klein hoe zou ze hem omhelzen. Hij is zo moe en zij zo klein hoe zou ze hem begrijpen. Hij loopt zo slecht en zij zo klein hoe staan ze samen stil. Hij is zo grijs en zij zo klein hoe. Hij wenste iemand, onbesmet door zo'n onhebbelijk verleden als het zijne en zij is zo klein. ------------------------------- uit…

Het was 'n stalleke met wat losse stro 'n os en ezel Sjofel onderkomen van 'n echtpaar hun pasgeboren Kind Nieuwsgierig de herders,hun schapen waren 't hun dromen?…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

en ze zijn nu geen echtpaar, Door geldnood gescheiden zijn zij.…

heb me lief in onze zee van tijd laat me zien wat ik ooit was een wilde extase gerijpt in wezenlijke geborgenheid…

laat ik me los in de fantasie waar tijd stilstaat hoe echter dan echt dan wie ook ben jij tillen samen nevels op drinken hetzelfde zoet zachte licht zien de ochtend blauw ervaren aarde als een honingzoet bed ons blijvend vasthouden een drijvende kracht dat me telkens terugbrengt naar jou…

dat ene moment toen twee harten samen beseften dat ze nooit alleen zijn geweest nooit alleen zullen zijn vanwege verbondenheid waaruit hun kracht schuilt stroomden verlichtende tranen als een stortvloed vol emoties uit hun ogen ze namen hen mee van dat ene stukje blauw naar veel meer hemel waar liefde leven en nog zoveel meer beheerst…

Telkens wanneer ik jou zie zitten of staan, volgt een zacht gevoel te weten: dat je me altijd ter zijde zult staan, net als ik bij jou!…

Ogen zo trouw, waauw Bron van licht en wonne Levenslust totaal.…

al wel mannetje in spe zo mooi en olijk een eigen wil maar o zo vrolijk een moment met hem maakt mij al blij een stukje geluk voor ons allebei laat ons samen met hem genieten hem beschermen van verdrieten zijn grote broer zal zeker helpen bij alle narigheid te stelpen samen kunnen zei alles aan waar ze ook voor komen te staan hun liefde…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Tegenover mij zit een echtpaar, zij een leeftijdgenoot van mij zegt; mijn moeder van 94 leeft nog!!! Mijn moeder van 94 leeft nog? ik kijk haar met jaloerse blikken aan, zeg; oh, hou dat vrouwtje in ere, want weet je, je weet pas wat je mist, als je het kwijt bent? Jemig ik ben jaloers!…

hij heel beschermend en teder, vol liefde. Met zijn arm om haar schouders, zij: finaal van de kaart. twee oude mensen, een man en een vrouw, een echtpaar al jaren, een eeuwigheid trouw. Ze schuifelden samen door de ziekenhuisgang en hij pakte een rolstoel, want zij begon zo te beven.…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

“Mam, hij knapte toen ik te hard blies, dat was gaaf…, maar de vulling, die was vies” (Een Schots echtpaar heeft een hotel-casino in het Amerikaanse Las Vegas aangeklaagd wegens een niet goed schoongemaakte hotelkamer. De jonge dochter van de vakantiegangers trof in het bed op de kamer een gebruikt condoom aan dat ze voor een kauwgom hield.…

een oude man kijkt verkreukeld naar de lente waar is mijn moed om weer een jaar te moeten? lammetjes en verse blaadjes dartelen het leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

Ik wacht op je al wacht ik voor niks; dan weet ik, dat ik niet voor niks op je heb gewacht!…

terwijl ze toezien hoe alles komt even blijft weer verdwijnt wortelen ze zich in elkaar doorgronden de diepte op zoek naar onwankelbaarheid de kracht van hun gehechtheid met bloei in de kruinen als eindeloze lente te verwoorden…

Toen: hield ik niet meteen van je, dat begon iets later, iets na " toen", kriebels in mijn buik, maar nog steeds denkend aan neen: geen flater, niet toegeven. Langzaam maar zeker, ging ik op je bouwen, belangrijker nog, vertrouwen, want dat was ik heel erg kwijt. Nu, zovele jaren later, zeg ik het hardop, niet bang meer…

hij is alleen maar beroemd. jij? als ik een mandarijn ben, ben jij mijn tweede deeltje. hij is alleen maar rijk. jij? als ik een poëziezwerver ben, ben jij het tweede coupletje. hij is alleen maar talentvol. jij? als ik talentloos ben, ben jij mijn belangrijkste muze. hij is alleen maar mooi. jij? als mijn ogen Gods ramen zijn…

Ik heb echt geen idee En mocht het liefde wezen Dan is er iets goed fout Ik zou dan moeten voelen Dat je werkelijk van me houdt.…

Vaak ogen we twee snaren op een instrument vormen wij een melodie die niet eenieder kent. Dan zijn wij weer twee haringen voor storm aan een tent een scheerlijn en het haakje of waslijn die meetrilt zeker bij stormkracht als wind het wasgoed optilt. Alleen al die gedachte brengt ons wellicht in streken waar ooit nog eens anderen over zullen…