Alle inzendingen over Een beetje hoger

Met mij deeld zodat ik niet hoef te gissen Want als ik beetje bij beetje jou laat gaan Sta jij volop in je leven voortaan Ik zo trots zal zijn op jou Omdat ik eindeloos veel van je houd En zal ik je al mijn kennis geven En sla je gade in jouw leven Als ik je beetje bij beetje laat gaan…

De stem "verheffen" kan op twee manieren: een hoger cijfer geven of een uitleg op deze plaats bij wijze van reactie... 'k Ben benieuwd.…

Jij toch wel nu een beetje. Wij mensen met zovelen, hij de aarde in zijn eentje. De wereld verlangt naar ons om te kunnen voelen. Vertel hem al het goede en geef voor aan de zon hem de groeten. Laat zien dat hij leeft, laat het bloeien. Zeg dat we niet zonder zijn water kunnen en zonder zijn bomen.…

Echter soms, die enkele keer, wil de mens een beetje meer en dat geef ik graag, zeer zeker vandaag!…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

kunnen en…wat ik ook wil vragen mam misschien is het niet in voorraad daar maar geef me als het even kan wat levensgeluk – een beetje maar..…

ik heb de lente meegebracht de tulpen aan je deur gehangen achter je winterse raam heb je ze in een vaas gedaan “kijk eens hoe mooi” dat zag ik aan je lippen ik heb de liefde meegebracht als we zwaaien huil je zacht was het maar zomer…

wat is dit nou voor stom geouwehoer: 'hij heeft twee mensen aan zijn mes geregen maar daarvoor een te hoge straf gekregen hij deed het maar uit jeugdige bravoure' hoe krijg je dat als advocaat nou toch verzonnen ik was aan zijn verdediging niet eens begonnen!…

Ook de struiken moeten worden gedaan, zeker die, die wat hoger staan. De overhangende tak daar achter moet ik afzagen, maar eerst permissie aan de buurman vragen. Ik moet de bloembakken legen, ik moet de paden snel vegen. De poortscharnieren een beetje gaan smeren, de heg nog effe scheren.…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

kunt gaan Wat moet je nou toch met een beetje Het is toch iets wat niemand ziet Een beetje dood is ronduit zielig Een beetje zwanger, hypocriet Een beetje blind, je kan dan kijken Een beetje grienen geen verdriet Wat kan je nou met niets bereiken Het is onbegrijpelijk, anders niet En zo oneerlijk, dat vergeet je Verwarrend is het, keer…

Een beetje dichter schrijft met een mes knipt de waarheid aan stukken laat de woorden aan scherven vallen wikkelt alles in azijnen omslag en doet het dan op de post naar zijn moeder. Och jongen, wat zeg je dat toch altijd mooi hendrik…

Je komt me zo voor zo een beetje afwezig of is het niet zo…

leken bloemen zoveel mooier vlogen vlinders almaar hoger kwamen engelen tot leven gaf jij kleur aan mijn leven kreeg de regenboog nieuwe kleuren hielden mensen op met zeuren viel de regen zachter neer scheen de zon een andere keer klopte mijn hart een beetje harder werd mijn gefluister nog wat zachter hield ik jou dicht tegen mij aan…

De landgenoot die zich een misantroop acht Geneest vanzelf van duisterkijkerij: Na Luxemburg en Ierland hebben wij Als rijk E.U.-land mooi de meeste koopkracht Ja, zo'n bericht is goed voor de moraal Al geldt het lang niet voor ons allemaal…

Wordt dan alles weer als vroeger? Of zal het nog zijn zoals ervoor? En waarop moeten we hopen eigenlijk? Op het eerste: dat alles in zijn oude vertrouwde plooi valt? Of op het tweede: dat we nooit vergeten wat corona ons heeft geleerd. Als een geluk bij een ongeluk? Meer dan vandaag beseffen wijzigt corona onze manier van leven, van werken…

een vrijstaand huis met grote tuin een met koi karpers gevulde vijver een tennisbaan een bad om in te zwemmen een dikke nieuwe Mercedes uit de C klasse waar mijn vrouw en al haar etterbakjes van kinderen in passen de aller braafste zelfs luisterende Afghaan een lieve vriendin met hele grote volle …... buren blakend van de ijver die…

Of iemand echt gelooft dat kan geen mens duiden en wat ze duiden bij overlijden is vooral de buitenkant van de gestorvene Hij, zij was een heel gelovig mens een Christen, Cristin, heel erg christelijk Hij, zij wandelde met Christus Hij, zij leefde voor God, voor God alleen Maar dan gaan de kasten open en de laden met boekjes van plezier…

Stromen van tranen, van vreugde van blijheid. Soms ontroerend soms droef. Opgedroogd en weggegleden in de stroom van de tijd. Wat is gebleven? Een enkele traan, vergoten in het donker van de nacht. Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

Thee en bromgezang van oude Tibetanen -- voor ze opstijgen.…

te stromen in woorden die achterblijven ga maar en loop het lichaamswater van de zee tegemoet een beetje omgedraaid in een laatste fladderende gedachte…

In schril contrast met het enorme pakket, wat Spanje kreeg niet stil verwacht maar wel gekregen, dikke lagen sneeuw Blijft het hier beperkt tot: een te verwaarlozen beetje wit, lang verwacht wel gekregen maar een beetje meer, was welkom geweest!…

Opeens miste ik de man met wie ik door de jaren een dyade vormde maar wist niet dat hij al een dag ontslapen lag, gestorven in een botsing tussen hoge bloeddruk en een misslag van het hart. Lest alleen bewoonde hij sociale woningbouw in een oude provinciestad en deed dat met gemak. Er zaten rooie pannen op het dak en in het perkje bloeiden…

Zij stijgen dus samen, De een door de ander, Hoger en hoger. Zij stijgen nu Tot hogere hoogte Dan zij ooit waren. Zij stijgen nu tot absolute liefde.…

Uitdagend behagend klagend doorzagend. Boeiend vermoeiend liefhebbend liefkozend. Spontaan blozend vulgair met een air of gewoon. Vertederend adembenemend spetterend. Plakkend nagellakkend ijdeltuitig guitig lui lenig vreselijk alert adrem assertief teder in satijn of leder wild zacht hartstochtelijk afhankelijk ontoegankelijk zelfstandig…

Zweef,zweef naar boven een spiegel van kleuren weerkaatst door de zon Hoger en hoger, Verblindt alles, de weerspiegeling van perfectie. Prik!…

Hoog boven de stadse vijf mei-braderie boven de schreeuwende scheermes-meeuwen glijden twee buizerds traag in cirkels donkerbruin afstekend tegen het blauw de dag is vrijdag, het uur half drie spiralen draaiend, hoger en hoger tot ik twee stippen nog zie waar ik kijk hun universum vermoed en hun vrijheid…