moeder ons
bij wat ons huilen doet
het klein en groot verdriet
troosten moeders ons
bij het doen of laten
met standjes en lieve woordjes
corrigeren moeders ons
hoe verwondt ook
bij kleine en grote pijn
pleisteren moeders ons
waar verveling toeslaat
van zin in niks tot vervulling
vermaken moeders ons
bij wat keuzes vraagt
van einstein…
spijbelende verlangens van één ieder
die de wereld door andere kijkers beziet
naar mezelf gericht hangen de vleugels
telkens in onvoorziene winden
om ze tenslotte te strekken wanneer
de laatste zucht zich herinnert
om in bekwaamheid zich te schikken
naar het lot van weer een nieuw avontuur
de dood leeft zei Herodes, de dood vertelt
zei Einstein…
Er wordt mij vaak gezegd: ‘Je bent gestoord’
Ik reageer dan meestal onvolwassen
Daarna wordt, in mijn psychische impasse
Mijn laatste stuk sociaal gevoel vermoord
Nu blijken mijn problemen haast banaal:
Ik ben gewoon alleen maar geniaal!…
in het Glutenland
van Cactus en Papaver
ziet men zon
of ziet men zon
niet
feitelijk ziet de Gluut
zon als maan
in nevelen
sterren
wazig
en van verre
alles zweeft draait
beweegt
alleen de mens
oh hoe draaierig
staat stil
uren eeuwen minuten
tijden in rekening
worden niet bekeken
door Gluten anders
dan als dom
mensen gereken…
Op school word ik door iedereen gepest
en niemand, niemand heeft het in de gaten
ook ’s nachts lig ik die treiteraars te haten
Gelukkig is er één ding dat me rest:
‘k Neem alles op, ik zal ze krijgen… morgen…
…Verdomd, de camera is wéér verborgen…
Gisteren, op de Gedichtendag
was ook uw dichter danig in de weer.
Als Nederlander trok hij flink van leer
en ging met vele Belgen in de slag.
Helaas werd zijn bijdrage niet gekozen.
Een dichterspad gaat zelden over rozen.…
De ruimterillingen van lang geleden
zijn vijverkringen, zegt de fysica.
Zo blijkt maar weer dat de hermetica
gelijk heeft met “zo boven, zo beneden”.
Gelukkig, niet de mens maar het heelal
veroorzaakt strubbeling en strijdgeschal.…
niet alles lezen
wat er staat
niet alles schrijven
zodat je onbewust
ruimte open laat – voor fantasie
je niet al te duidelijk
tot de lezer richten
een gebrek?
Of een opstap voor het genie
of een door god gegeven reden
voor een enkeling
om zich creatief te uiten
soms in ondoorgrondelijke
gedichten…
'Neutrino's reizen sneller dan het licht'
Dat nieuws van CERN blijkt toch een bakerpraatje
De meting werd verstoord door een los draadje
Het tijdreis-perspectief raakt weer uit zicht
Maar Marcel kan zich als expert ontpoppen:
Zijn 'message from the future' bleek te kloppen…
208
Bezig met laden