Alle inzendingen over

Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

Er was één man, die alleen thuis zat, al jaren. Hij keek, naar de vele anderen die zó gelukkig waren... en zei: "Ik heb het niet getroffen!" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

Ze bezocht d'r vriendin Roosmarie, waar ze klaagde, dat Ho Tjin A Djie, d'r gemaal uit Hongkong, d'r al jarenlang dwong tot het plegen van monogamie. Roosmarie zei: M'n man uit Versailles verdient de je-doet-maar-medaille Hij kijkt niet zo nauw als die spleetoog van jou en hijzelf leest een seksblad. - In braille.…

De mensen denken dat m'n vak toch zo verschrikkelijk vies moet wezen Maar dat is werkelijk niet waar, ik zit de krant d'r bij te lezen Ik eet er fijn m'n prakkie op, ik smul d'r van m'n karbonade Het gaat er net zo gladjes in, al zit ik bij de retirade Ik heb m'n hele leven lang al menigeen bedrukt zien komen En daarna opgeruimd zien gaan…

bij de vijver een bankje wat verweerd een rugleuning met de letters J en A een hartje een pijl nauwelijks leesbaar een man en een vrouw op het bankje bejaard en broos vandaag zestig jaar bij elkaar hij pakt het mesje en kerft een J en een A een hartje een pijl goed leesbaar ze glimlacht naar hem…

De geestelijke labialen v w f b p de rechterlijke dentalen m n d t s de militaire gutturalen k ch g q h ergens daartussen zwevend c j l r z en van achteren naar voren de klinkers u a e i o Hij geloofde en leed zichtbaar onder mensen die hem niet begrepen.…

Het oude jaar heb ik in doos en kist geborgen Lakens als sluiers verhullen 'r voor morgen Gaandeweg vergeelt tijd geurt naar oude kranten Het nieuwe jaar staat voor m'n deur Heeft nog geen vouw geen kreuk, geen geur geen botte of scherpe kanten Gaandeweg mag ik 'r onthullen begint te blozen?…

O ok oor voor D e ziel die voelt.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

" P A R A D I J S "…

60 te oud om te werken te jong om te sterven 60 zelfs niet andersom te lezen zoals toen mama 81 werd en aan de andere kant van de taart ging staan 60 nu zeker over de helft het aftellen kan beginnen wat is nog de moeite waard 60 een nieuw begin , maar waarvan oma huwde nog toen ze 72 was je leeft al zo lang alleen…

Al heel lang werd ze door 'm aanbeden. Hij leek 'r een prettige gast. 'Kom toch binnen!' riep zij enthousiast en in twintig seconden stond Fred bij d'r sponde. Hoe aangenaam was ze verrast! Ze kleedden zich uit voor ze 't deden. Hij loofde d'r lijf en d'r leden. D'r ma kwam ertussen en gaf 'm drie kussen.…

en ‘r met elkaar optrokken en ‘r hun fietsen hebben neergelegd en om ‘r lachten, terwijl zij ‘r niet was puisterige pubers, helden op sokken maar zij heeft van dat onrecht niks gezegd eet thuis ‘r mossels met lange tanden tot ze ‘r groen van wordt terwijl ze elke schelp peinzend neerlegt loop ik voorzichtig langs ‘r randen en hoop dat…

B lij zijn is niet . e cht fout of .. d om, maar ..... r oept ..... o m ... e en hard . f eit, als de d ood of een pils.…

Els van Eik zag een boom van een vent en wou graag door 'm worden verwend. Ze zei: 'Kom in m'n flat en ga met me naar bed, aangezien je geknipt voor me bent!' - Maar de man vond 'r impertinent. Wat een takkewijf was dat serpent! 't Was voor haar niet zo leuk, want hij gaf 'r een beuk en zo kreeg ze een boom van een vent.…

Verkerk zei gelaten: 'Ik leed 'r een nederlaag. 't Ging voor geen meter. M'n training begon met een servicekanon. Met een opslagtank gaat het vast beter.'…

het beeld gaat finaal op zwart de mond verstart de ogen staren naar het overlijdensbericht dat ongewenste zekerheid verschaft: R. is dood het geheugen trekt zijn laden open herinneringen buitelen over elkaar voetbal verdringt de vakbond het symposium de partijraad: R. is dood in elkaar gezakt bij het biljart dat decennia eerder bij…

Alles is vergankelijk ook mijn droomplek De natuur gaat zijn gang, doet zijn plicht Leven en de dood zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden Dat is een waarheid die niet te onderbreken valt Gelukkig ook maar Dag droomplek... PLOF! (zie ook mijn Hartenkreet nr: 41806)…

De twee beleefden in hun eerste jaar, Zo hier en daar wat kleine strubbelingen, Gebrek aan geld, vertrouwen, dat soort dingen, Maar goed, ze zijn nog altijd bij elkaar. Wie weet, wellicht gaan wij het nog beleven, Dat zij elkaar het J-woord zullen geven.…

Ze werd 't gasthuis in gerejen En toen ze bij d'r kennis kwam, Zei ze dat ze was uitgeglejen Doordat ze nooit de leuning nam. D'r jongen most maar bij d'r blijven, Nou dat ze op 't laatste lag. Ze was z'n handen an 't wrijven, En zei 'm zachtjes goeie dag.…

De bouwvakker ziet 'r geregeld. Een huw'lijk is spoedig bezegeld. 'M'n keuze heeft zin,' zegt ze aan d'r vriendin, 'want m'n vloer wordt nu gratis betegeld.' De schooljuffrouw slaat niet beducht voor de fruithandelaar op de vlucht, maar ze treedt in de echt met de kerel.…

In m'n hoofd loom, in m'n lijf stil. Je warmte zo dichtbij, is alles wat ik wil. De ruimte klein, de kansen groot. Verdwaalde gedachten, in een hoofd zo rood! Kijkend in je ogen, voelend het genot. Liefde gedeeld, hart klopte in mn strot. Gedeelde spanning achter beslagen ramen, in elkaar verzonken, kreunend elkaars namen.…

Ik draag bewust en braaf mijn steentje bij Papier hier, glas daar, overal staan bakken Je kunt me nimmer op gesjoemel pakken: Ik schift tot aan de kleinste batterij! Maar denk ik aan Chemours dat troep nooit zift Dan voel ik me met knoopcel flink geschift…

Denken, voelen, doen, Onlosmakelijk aan elkaar Verbonden in het fundament Van de mens in de tijd - Maar dan het denken! Moeder van het gevoel, Zet het zo vaak Op een lopen, Gaat er met de mens vandoor Waarin hij zetelt, kan niet Meer worden afgeremd, en Werpt hem op de rotsen Van het kale bestaan…

O allen gij, die meent te zijn een dichter, Maak toch u-zelf een aantal ponden lichter En weet wel dat de enig-echte kunst slechts daar staat, Waar zij oprecht fier op haar benen waar staat, Weet toch dat Uw taal slechts is in m i j n hand veilig, Wijl zij gestaêg door m i j n stem slechts klinkt heilig.…

Zichtbaar en onzichtbaar, aanwezig en afwezig blijf ik daar m'n best voor doen jij ook?…

kijk maar vooruit maar lafbek kan het niet wie nooit ziet tussen het riet kruik vatbaar lang verwacht en a snapt het wel en k en j en alles telt nooit meer is die dit geheel spel spellen verlicht gezichten in groen en geel en m'n tong is gesleten een gespleten tong en een gezicht dat lijkt van rubber en de dieren spreken bomen…

'n dichters poëzie en graaide ze speels naar de pilaren van 'n komende strofe Zo verandert de Muze irrationeel de literatuur das d'r redding maar ook d'r doel…

Ze trouwde, maar omdat ze maanden later nog maagd was door geremdheid van d'r man, bekende zij: 'Een kind krijg ik ervan. Doe mij een lol: bezoek een psychiater.' Zodra d'r man aan haar verzoek voldeed, verklaarde hij: 'M'n weerzin is een grote; ik schaam me steeds, als ik me moet ontbloten.' De psychiater heeft 'm uitgekleed.…