Alle inzendingen over Enkhuizen

Voor de muziektent aan de Paktuinen 1950 De kleine haven ligt vergeten in't onklaar worden van de dag door aan de einder aangemeten zwart wolkendek als rouwbeklag de zwermen meeuwen krijsen dronken hun cirkels tot een vlucht aaneen en muzikantentrommels bonken hun ritme uit de stad hierheen veel mensen zijn te hoop gelopen 't gehoor…

op de lijn Hoorn-Enkhuizen dreigt met acties vanwege de aanhoudende agressie door reizigers.…

stierf een langzame dood met de jaren verstikten haar wortels tot zij niet meer ademen kon en al haar groen verdween haar standplaats is bij een kinderboerderij daaraan een theetuin met terras een blikvanger was zij ongekend en ook een schaduwbrenger na haar heengaan werd zij ingekort haar stam en enige takken bleven het was nogal een…

een stoere westfriezin tussen Enkhuizen en Medemblik belde vanuit haar waterbed glaasje wijn in de hand zij bleef in Hem diep geloven ze sprak zolang er wonderen zijn is God de wereld nog niet uit kijk naar mij zelf inderdaad de flapuit is een godswonder zij lacht en giert overal gespierd…

Tussen Enkhuizen en Almere reed een dame helemaal fout, kon d'r auto niet meer keren, helemaal tegen d'r zin, recht tegen de verkeerde richting in. Razendsnel bel ik de alarmlijn, spookrijder gesignaleerd, op de weg naar Almere, geef ik door heel gewoon en da's nou het nút van de mobiele telefoon.…

weet de trots van Hollands glorie Veel geweld aan vreemde kusten waar zelfs de honden geen brood van lusten jongens van het kaliber j.p.coen lekker moorden voor de poen c.i.a. heeft het uitgevonden martelen met geluid biecht elke zonde zover wil je toch niet zinken laat die krengen overdag maar klinken schout en schepenen willekeur Enkhuizen…

Van de Drom tot aan Stavoren kon men zeemansliedjes horen die hij speelde op een trekzak met zijn zonverweerd gezicht door zee gebikt zijn oude handen flink gezouten schippersarmen ruwgebonkt en hard als staal twee ankers bovenaan gelicht Hij speelde slepend aan de kade er zijn zuiderzeeballade zong van schermerwind die opstak over zilt…

Waar zal ik deze dag eens over kniezen Over de bloemen voor de koningin Of over Dijsselbloem en de pingping Het was voor mij niet moeilijk om te kiezen Van die miljarden word ik zo doodmoe Mijn bloemen gaan vandaag naar Isa toe…

Leo Kanes en Divo de Sijs Zijn met poète maudit Van Schamelen Een jaardicht bij elkaar gaan stamelen Op een soms zeer laagdrempelige wijs Hij mag dan eeuwig' in de titel dragen Hun Zuiderzeeballade parodie Mist die Enkhuizer feitenmelodie Van boerenwijsheid, antwoorden op vragen: ...Ten noorden van de Sont ruisen de bossen De…

gebeld in richting Grootebroek naar m'n lief Trijntje Zoetekoek tuut tuut tuut tuut hoor ik de stem van 'n meneer 'ja hier onze lieve heer van weer ontij hartezeer verkeer vrij parkeerbeheer 'k stoom al hier met de trein van enkhuizen richting medemblik en vice versa aldoor op de lijn het regent hier van je rikke-tik-tik met duister…

Oude kerk in Enkhuizen Het dak moet vernieuwd daarvoor is geld nodig Twee euro kost een tekst schrijven op een leisteen ten bate van het dak daar op lees 'k bijbelteksten weet er zelf zo gauw geeneen Dan op een tafel waarop kringloop boeken kijk ik naar het Europese dak, van het land vol bergen De liften, hellingen steil, glooiingen…

dorpjes met een geschiedenis de route kent veel moderniteit autowegen en terreinen voor bedrijven niet zo heel nostalgisch maar dat mag de pret niet drukken mijn oordoppen temperen de vele diverse geluiden van trein, kinderfluit en gekakel zonder deze zou ik er niet kunnen verblijven als laatste met de boot terug op weg weer naar Enkhuizen…

II In overoude tijden, Toen men nog geen stoomboten had, Lag er halfweg tusschen Enkhuizen En Staavren een bloeiende stad. Haar koene schippers brachten Haar schatten van heinde en veer, En onder haar kooplui telde Zij meer dan één millionair. Maar — wat ziet men gebeuren - 't Geld maakte haar kooplieden grootsch.…

I De Harlinger stoomboot schommelt Over de Zuiderzee Van Stavoren naar Enkhuizen. Een dichter schommelt mee. Kwijnend rust op de verschansing De zangrige elleboog. Glazig staart naar Friesland Het bleekblauw poëtenoog. Soms is 't of een klaaglied De schampre lippen ontstijgt.…

Een streepjescodepiet uit Siddeburen, Wiens naam hier evenwel niet doet ter zake Die hou ik stevig klem tussen mijn kaken, Kwam aan in Staphorst, maakte overuren Waarom toch koos zijn baas niet voor Stavoren Enkhuizen, Hoorn of Medemblik, Blokzijl Daar wordt zijn komst gepast gevierd, in stijl Oud hoeft geen nieuw succes meer aan te boren…

Ze rondden Den Helder, daar na ging het zuid Enkhuizen kwam dwars, Amsterdam recht vooruit Ze vierden de schoten en reefden wat zeil de verheid tot de Schreierstoren was krap twintig mijl Jo ho jo de lu jee, Jo ho jo de lu jare Jo ho jo de lu jee, 't leven is prachtig bij de V. O. C.…

Bij de mooie stad Enkhuizen ja daar pal achter de dijk ligt een schitterend museum en dat museum is zo rijk Ja zo rijk van het verleden de Zuiderzee die was nog zout kerels waren toen van ijzer en de boten nog van hout In dat schitterend museum waan je je in vroeger tijd daar kun je kloeten door de grachten en werkt een echte keukenmeid…