Alle inzendingen over Even Stil OR Verlaten OR wachten

Dus: wacht nog even, wacht nog even met het aards leven zomaar op te geven. Wacht nog, een minuut, een seconde voordat al het leven wordt weggegeven. Heb nog even geduld. Als het leven je lief is.…

als je weg wilt rennen wacht dan even als je denkt alles kwijt te zijn dat er niets meer over is wacht dan even als je jezelf kwijtraakt of al jouw dromen wacht dan even als je het gevoel hebt dat je alles achterlaat wacht dan even als je het gevoel hebt dat de zon niet opkomt wacht dan even als je iemand nodig hebt om je tranen…

Deze novemberdag begint niet zonnig je gedachten gingen te vroeg op pad te veel spoken en andere zaken spinrag en vallend blad. Zoveel woorden en amper nog plaats je spreekt over hoe de tijd voorbij ging. Niets klinkt en oogt vanzelfsprekend het blad valt en leven dreunt dit moment is niet meer en niet minder dat wat je verstilde weemoed…

Soms zou ik even pauze willen Het nu-even-niet Een beetje rust, bijkomen Bekomen van verdriet Maar de wereld wacht niet op mij De tijd die gaat Werken, eten, leven, Je moet mee op de maat Mee in de rij Mee met de dag... ... Ik sta liever even stil Als dat mag…

als je eindelijk weet wat je wil maar je liefde van nu staat stil weet dan dat ik van je hou en fluister zacht ik weet dat jij ook op mij wacht net als de ochtend op weer een nieuwe dauw als dan door de zon die toch weer schijnen gaat de dauw het blad verlaat zal ik de aarde zijn waarop die druppel vallen gaat…

als je eindelijk weet wat je wil maar je liefde van nu staat stil weet dan dat ik van je hou en fluister zacht ik weet dat jij ook op mij wacht net als de ochtend op weer een nieuwe dauw als dan door de zon die toch weer schijnen gaat de dauw het blad verlaat zal ik de aarde zijn waarop die dauwdruppel vallen gaat…

het silhouet van een boom lijkt ijzig stil alsof hij staat te wachten op een lichtstreep uit het wolkendek een klein glimpje lentewarmte op zijn kale kroon aan mijn werktafel staar ik kouwelijk in de verte diep in gedachten zit ook ik te wachten op het vroege jaargetij van thuiskomende zwaluwen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de bovenkruier naast een reiger aan de sloot staat stil te wachten de bovenkruier pas in het nieuw gestoken staat stil te wachten de bovenkruier zo zonder wind of meel meer staat stil te wachten de bovenkruier stoomgemaal overlevend staat stil te wachten de bovenkruier op tekening en foto staat stil te wachten…

Wachten op die iemand Hij die mij er uit haalt Dan even alles weer weten.. Dan even zoveel voelen.. Nooit lang, want wij kunnen niet stil blijven staan…

stil stille wind stil van binnen adem leven, voor even bezinnen storm stevig, onderhevig aan kracht tijd vervlogen, bewogen in de wacht in de stilte adem ik waarachtig stormachtig krachtig blaas ik uit raak ik kwijt zonder spijt een onvoorstelbare tijd…

even stil even luisteren naar wat ons eigen hart vertelt ja, ik wil weer zachtjes fluisteren jij mijn prinses en ik jouw held…

Wat is het fijn om even stil te worden; de drukte te laten voor wat ze is; heel diep adem te halen en te weten dat niets van wat we zo belangrijk achten de eeuwen zal trotseren. Wat is het fijn om veel te kunnen relativeren en te kunnen glimlachen zomaar, zonder bijbedoelingen.…

Stilte aanbidt de herdenking van hen die het land dierbaar waren en nog zijn. Vergeten is geen optie want de waarde van de stilte dragen wij nog in ons hart.…

op weg naar huis reed ik de laan tussen dodenakkers de zon scheen mij warm tegemoet met kaarsen in de bomen ik kneep in de remmen en stond even stil van de doden niets dan goed begreep ik en woorden deden er niet meer toe…

aan de andere kant van de wereld regeert Aeolus god van de wind langs stenen paadjes klimmen ezels over de verweerde krater we plukken de dag in geleende tijd verbranden we de winter aan een blauw azuren zee zet de schoonheid onze hoofden even stil…

alles ligt zo stil te wezen op dat geschilderde stilleven toch die glimmende appel hé wacht es even die glimt zo omdat ze lacht en die fles dieprode wijn bevat een kloppend hart beïnvloed geestelijk leven en kijk eens wat je nooit verwacht en slechts ziet in je stoutste dromen is dat trosje druiven zich zien verheugen om tot leven te komen…

Ik ben even stil als de windstille wereld -- in de najaarszon.…

Nu stil zijn Kijken luisteren Alles Laten zijn zoals het is Zoals het nu is Alles zien wat nu te zien is Luisteren naar de geluiden Alles opnemen En toch Stil Van binnen Gewoon Zijn…

Ik lig hier in het water en lig ontzettend stil want ik ben een gluiperd een grote krokodil. Ik lig hier stil te wachten op een goede prooi daar drijf ik dan heel zacht naar toe ik kan dat reuze mooi. Die prooi die denkt dan even daar drijft een dikke tak zodat ik hem kan naderen en bij zijn kladden pak.…

Sta even stil. Ideeën zijn vrij en liggen te wachten. Wees open. Op straat, plein en zeg.…

De winterkoning schuilt in beukenhagen waar koning winter niet heeft toegeslagen de vorst hult zich in misten en in vlagen dat zie je aan de opgestoken kragen Wie dit 'vorst' noemt stel ik graag een paar vragen is het bij u min dertig, alle dagen en nachten? Dan moet u hem niet verlagen de thermostaat, de kou zal u belagen De vorst…

De boodschappen in huis, De koelkast vol Kaarsen wachten , Niet samen de Kerst verwelkomen, samen toosten op een fijne Kerst …. Een paar tranen Wat is het stil ….…

heel even ...…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

~~~ dit water wacht niet zal niet keren, kabbelt eindeloos voorwaarts alleen bevroren staat het soms heel even stil bij de vooruitgang tot volledige ontdooiing de perspectieven weer oeverloos zal laten stromen ~~~…

Somber hangen wolken zwaar en kil en winden kolken door straten verlaten en stil. Huilen door kale kruinen als lugubere muziek van vals gestemde bazuinen zonder klank, zonder ritmiek. En donker zijn de nachten zie geen sterren, zie geen maan ‘t is alsof spoken wachten tot de klok twaalf zal slaan.…

omhelzen door het warme sterrenlicht sta even stil en blik vooruit…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…