127 resultaten.
De blaadren rijzen door de stugge nevel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.013 De blaadren rijzen door de stugge nevel
er zijn geen klanken meer, er is geen lied
slechts in het dorre riet een vroom geprevel…
Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet.
Want wij zijn arm, en knagen aan ’t verleden,
en spelen met de kaarten van verdriet.
Het schoonste sprookje stelt ons niet tevreden,
en door de nevel lokt de toekomst niet…
De kern van alle dingen
poëzie
4.0 met 21 stemmen 6.216 De kern van alle dingen
is stil en eindeloos.
Alleen de dingen zingen.
Ons lied is kort en broos.
En donker zingt mijn bloed,
van heimwee zwaar doorwogen.
Ik zeil langs regenbogen
Gods stilte tegemoet.…
De Herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.546 De Herfst blaast op de horen
en ’t wierookt in het hout ;
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen …
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts…
Maria zingt in gouden avondstond
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.931 Maria zingt in gouden avondstond
met blanke kele
en rode mond.
De rozen staan op hoge stelen,
een vogel luistert in het riet.
Dan sluimert 't kind in hare schoot,
haar ogen zijn van weelde groot
en in haar mond verzoemt het wiegelied.
De maanschil perelmoert in 't water,
maar in de schaduw sluipt de dood.
Gelukkiglijk, dat ziet ze niet,…
De dauwdrop
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.134 God rolt de zonnen door Zijn handen
zoals de boer het zaad.
De ruimte kent geen randen
en eindloos staat
de sterrentuin te branden.
Als dauwdrop aan der aarde bloeme
weerspiegel ik het Al.
Ik hoor de sferen zoemen.
Gans 't sterrendal
probeert Uw naam te noemen.
't Geheim blijft tot de nacht behoren,
waarin ik ben ontstaan,
tot, opgeslorpt…
Kuddenwacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.176 In de lommerte der bomen,
uitgestrekt in 't hoge gras,
lag een herder bij zijn kudde
schapen, die aan 't grazen was.
D'hete zonne, die heur stralen
deur de dichte takken stak,
blekte grilge gouden rondkens
op zijn oud soldatenfrak.
Nevens hem zwaar asemhijgend
zat zijn zwerte schepershond,
met de oren recht omhoog en…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.531 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met…
HOE LOOPT DE WEG DOOR DE WOESTIJN ?
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.893 Hoe loopt de weg door de woestijn
naar Uw Beloofde Landen?
Er is veel dorst, er is veel pijn,
maar weinig troost voorhanden.
Wij kwamen in 't begin der wegen
de kloeke druivendragers tegen,
en vroegen toen reeds: Is 't nog ver ?
Zij wezen met kort duimgebaar,
alsof het nog een boogscheut waar,
naar d' Avondster.
En 't land werd niet gevonden…
Zwaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.737 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen roert niet…
Sint-Franciscus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.455 Het is gedaan met al die ijdle dingen!
De maan speelt op de zilvren avondfluit;
hij zingt nu niet meer mee, dat lied is uit,
een schoner stem kon in zijn ziele dringen.
Hij zal in d'afgrond van Gods liefde springen,
trekt zijn verleden en zijn kleren uit,
en in een pij, met zijne ziele als luit
gaat hij al beedlend langs de huizen zingen,…
Voor Guido Gezelle
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.548 Zoals een koning zijt gij langs het land gegaan,
gekroond met 't blauw der lucht, gemanteld met het groen
der bomen en beladen met het lied der vooglen,
omwierrookt van de geur der nooitgetelde bloemen.
Beglansd van zon en maneschijn en sterrenlicht,
die aureolen kringden rond uw peinzend hoofd.
Bemind van al wat roert in kruid en lucht en water…
De herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.562 De Herfst blaast op de horen
en ’t wierookt in het hout;
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen -
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom…
Zwaar
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.055 Voor een lange voermanswagen,
volgeladen met kareel,
wordt een hooggebouwde hengst gespannen
in zijn sterk gareel.
De oude voerknecht trekt geweldig
met de toom en schreeuwt het uit.
't Kloeke beest spant al zijn spieren,
zet zijn poten achteruit;
en het snokt uit al zijn kracht en
witte schuim komt op zijn mond,
maar de wagen…
God rolt de zonnen door zijn handen…
poëzie
4.0 met 6 stemmen 820 God rolt de zonnen door zijn handen
zoals de boer het zaad.
De ruimte kent geen randen
en eindloos staat
de sterrentuin te branden.
Als dauwdrop aan der aarde bloeme’
weerspiegel ik het al.
Ik hoor de sferen zoemen
Gans 't sterrendal
probeert Uw naam te noemen.
't Geheim blijft tot de nacht behoren,
waarin ik ben ontstaan,
tot, opgeslorpt…
Menselijkheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.475 Ik, die mij somtijds klein voel in dit grote Leven
dier duizend zonnen, boven dees mijn doodgaand hoofd,
en moedloos dwaal omdat ik hier als mens moet leven
en mij geen hoger doel van wezen schijnt beloofd....
- Kan plotseling zoals een vuur omhoge klimmen
wanneer ik voel en weet, dat in mijn hert getroond,
standvastig en steeds levend…
Poeslief.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.468 Felix ligt lekker lui op de vensterbank
is zijn vacht centraal aan het verwarmen
als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft
springt hij aanhalig de baas in zijn armen
en spint als een tevreden huiselijke kat
hij laat zich het getroetel overkomen
van de baas die denkt echt baas te zijn
maar dat is hij slechts in zijn dromen
als Felix het…
Pallieter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 De nacht is vroeg gekomen.
Vrienden laten me alleen.
Het leven is niet langer licht.
Angst grijpt om me heen.
Er is niemand meer gebleven,
dan een stille stem die zegt,
dat leven geen zin meer heeft.
Een ketting heeft me vastgelegd.
Dag Pallieter, kleine man,
ik zie je lopen door de regen,
door de mist van ons bestaan,
langs grijze, natte…
Felix
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 kijk goed, je hoort
de pijpen van het orgel
schuren en knarsen
in een doffe hel
van terughoudende grijze,
vaal bruine tinten
de angst in de ogen
van de prooi voor de jager
versplinterd vertrouwen
het voortbestaan
als vraagteken
ergens blaffen de honden
hij schreeuwt het uit
het besef van
de overvallen prooi
een oceanische leegte…
Timmermans
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 180 Hij grijpt Europa’s allerlaatste kans
op eenwording, met ónze Timmermans.…
Vuurwerk van de Olympus
snelsonnet
1.0 met 26 stemmen 213 Hup Frans, druk ze die wet maar door de strot.
Je kunt het man, je zit daar vol ambitie
op de Olympus in je machtspositie.
Je bent geen Paus meer maar de Oppergod.
Tweeduizendvijftig: Frans wordt achtentachtig
Ruim één biljoen verknald: Godallemachtig…
Keizer Timmermans
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 132 Congratulazioni Timmermans.
Europa gaat met hem niet naar de kloten.
En zeker niet als hij gaat promoveren.
De keizer kiest alvast zijn nieuwe kleren.…
Eenzame kerst
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 68 Frans Timmermans laat weer eens van zich horen.
Hij schreef zijn grote vriend een afscheidsbrief.
Je bent altijd weer welkom hartendief.
Ik voel me hier zo eenzaam en verloren.
Maar Boris denkt: de man is zwaar gestoord
die moralist wil weer het laatste woord.…
Biomassacre
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 126 Frans Timmermans lijkt sterk op een profeet
Hij predikt grif zijn groen klimaatpakket
En zegt dat hij de wereld daarmee redt
Geen oorlog straks en ook wat minder heet
Want doen we niets dan gaan we naar de kloten
Dus hout verbranden en dan boompjes poten…
la bibliotheque. (1915)
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 247 de bibliotheekkast ongeordend
maar voor kenners die de weg
weten met gesloten ogen
liggen de boeken voor het grijpen
'ik ben alles' wat ik lees
schijnt de jonge vrouw op het
schilderij van Felix Valloton
te willen uitdrukken...
en zo lees ik het schilderij ook
met eigen poëtische ogen…
TIMMERMANS, FRANS.. vurig type!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 101 Frans Timmermans
uit het goede hout gesneden:
vurenhout
en Frans zelf
een vurig type
uit het mooiste hout gesneden!…
Onmin
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 357 'Je bent een slet, een hoerentrien,'
zo zag-ie tot een weerwoord kans,
'want met het oog des timmermans
kan ik dat aan je wipneus zien.'…
Babybed
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 816 Een timmerman uit Galilea
vertrok met z'n vrouw naar Judea.
Zij baarde een kind
en hij dacht: 'waar vind
ik in hemelsnaam hier een Ikea?'…
Decemberjeuk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 348 Rutte of Timmermans
Clownspiet of wegkijkstaat
Volvo V40 of
BMW3
Iedere dag wel een
Ietsvanhetjaaruitslag
Dat wijst bij mij
Op toptienallergie…
Woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Woorden schieten soms te kort,
woorden doen soms veel
omdat je het gevoel hebt
dat iemand met je deelt.
Woorden zetten soms kracht bij
en soms daden.
Woorden kunnen zwijgend zijn
maar soms ook beladen.
Woorden schieten soms te kort
om het leed te verzachten
maar plots gebeurde iets
waarop de hele natie wachtte..
Woorden die meer zeiden…
Beroepslui
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 2.571 Een hoer en een timmerman zaten
hun vakdeformaties te haten.
Wat 'r echt niet om loog,
was z'n timmermansoog,
maar d'r wipneus liep ook in de gaten.…