In het heden vergaap ik mij als een flaneur
in een bonbonnière, snoep ik detaillistisch
van geestverheffende marsepein en word ik
al door een strip van Garfield verrijkt.…
Ik doe niet open, lig lekker
en lui als garfield voor de haard.
Geen wisseling van de wacht, nacht
en sterren voor even, geven
gemoedsrust en een moment
dan gaap ik naar buiten
en knipoog een (eigen)wijze groet.…