Alle inzendingen over Gedicht OR lach OR traan

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

nog zo goed huilen geeft vaak nieuwe moed Ik heb het nooit zo bekeken: Zegt de traan en laat de tranen over zijn wangen gaan De lach trekt een vrolijk gezicht wat is de essentie van dit gedicht?…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De mooiste kleur in taal De mooiste letters die woorden tekenen in de harmonie van het leven Lees een traan op papier, voel een traan in je hart Een lach op de lippen voor een zin van vreugde Een panorama van woorden Een schilderij gemaakt van gekleurde letters uit de ziel van zijn schrijver het gedicht…

Met mijn vrolijke karakter En mijn woeste gedrag Ziet niemand mijn tranen Alleen maar mijn lach.…

het is nu toch eindelijk wel gebleken dat een lach de traan doet verbleken…

Tranen verborgen. De lach die het camoufleert. Het hart doet dan zeer.…

Iedere dag stuurt zij gedichten Naar een sombere vriend Om z'n dag wat op te lichten En hij wat minder grient Hij belt haar dan met gulle lach Voordat ie slapen gaat "Gek oud mens, er komt een dag Dat ik niet meer met je praat Ik huil tranen van verdriet Maar tranen van plezier om jou Je weet dat ik ervan geniet Dankje lieve vrouw…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Ik schrijf hier voor me neer een gedicht door mij omarmd woord voor woord. Schrijf over de zon die de aarde kust de bloemen, die weer open bloeien Van vogels, die hun vleugels uit slaan over het lachen door tranen heen.…

klein Nou ben ik al niet groot En al 3 centimeter gekrompen Maar het hoofd weet ik nog steeds te buigen Ook nu woon ik weer in een veel kleiner huis Van mijn appartement van 130 m2 naar 60 samen Oh wat was ik gelukkig in die grote ruimte Dansend en sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

bevrijdende woorden in een gedicht verborgen tranen op mijn gezicht gekleurde stralen van een lach een vluchtig beleven van een dag kleine druppels regen zullen rusten op mijn huid speelse kleuren van de regenboog zullen dansen op het geluid van duizend krachtige vleugelslagen ik ben mijn eigen antwoord een begrijpen van uitgesproken…

Gebroken nachten is echte liefde!…

weer nat Nog nooit zoveel verdriet gehad De letters verwateren, worden één Het sentiment smelt tot een blauwe vlek Het papier wordt zacht, een gat, een lek Het laatste woord verdwijnt, verdween Het zielige einde van dit rijmsel Is geblust, gesust, verdund, verdwenen Er is weer een keuze, een nieuw vervolg Er is weer zicht, op een nieuw gedicht…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Zo luidt mijn huidige visitekaartje met de billenjaren bloot! Ik ben nu 72 doch tot ruim rond de 70 hield ik het vol Op de vraag; "Hoe oud bent u, ben jij" antwoordde ik "52 "of "52 ben ik" De zin hoefde ik niet af te maken "geboren " of als ik 1951 gebruikte "verwekt" 'k hoefde 't niet uit te spreken 't ging er in als zoete…

Ik kan het bijna niet bevatten Dat in deze moeilijke tijden Waarin veel verdrietig Jij mijn hartje doet verblijden Dat je er voor mij bent Bij een traan en bij een lach En dat ik wanneer het nodig is Even op je steunen mag Dat ik helemaal mijzelf kan zijn En dat jij mij neemt zoals ik ben Dat ik ondanks ons korte samenzijn Je al zo ontzettend…

Daarom laat ik je ook gaan met een lach en een traan en hoop ik dat je niet ziet hoeveel pijn het me doet.…

Met een traan en een lach, Zeg ik je gedag. Een mooie toekomst stond ons te wachten, Ten minste dat waren mijn gedachten. We hadden veel te verduren, We praatten wel uren. Dat was onze kracht, Ik wist wat je dacht. We hadden dezelfde dromen, En ik dacht dat we daarmee zo ver gingen komen.…

Is dit mijn eigen ik ik geloof dat ik stik gevangen in mijn lijf het voelt zoals ik het beschrijf waarom laat ik het weer gebeuren ik wil eigenlijk niet treuren maar dan speel ik toneel een glimlach is vandaag teveel misschien bekijk ik het morgen weer van de zonnige kant maar nu ben ik even in een verkeerde stemming beland!…

Weet niet of ik een lach moeten laten vallen in mijn tranendal van diepe stilte wanneer jij er straks niet meer bent ik jouw gedichten niet meer durf te lezen halverwege de vergeten planeet ergens in een trein op weg naar niemand.…

Ik mis mijn tranen huil nu zonder liefde. Heimwee naar het duister in het licht. In vrijheid gebonden en gevangen. Stil en eenzaam schrijf ik mijn gedicht. Ik mis de pijn en draag haar mee in stilte. Het lijden en het zwart waarin ik zweef. Ik lach en dans maar zonder diep verlangen.…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…