Alle inzendingen over Groot Dictee

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

Staak de besmetting, verwek weer weerzin, uit obstructie, uit het individu, narratief van goed gezelschap, attitude, platitude, duur dictee. Bij vlagen wat nieuwe romantiek, gekneed, gedesemd, aangestoken, vreemd vuur of genegenheid van bosbranden.…

Omdat ik zoo leuk kommetaar ken geeven Dee ik ook deeze keer weer fleitig mee En heb ik bij ons nasjonaal diktee Op goedt geluk maar weer wat opgesgreven. En weer ware mein vouten niet te telle. Ik ken me eige naam nie eens goet spelle. Bard Sjabot…

Die grote pee is echter welbeschouwd een simpele kleine letterfout, maar die werd over het hoofd gezien. De jury zei dat dat geen ramp is, en gingen daarmee zelf voor pampus.…

Ik schreef dit jaar helaas één woord verkeerd, Maar dat was ook een heel erg moeilijk woord Of had u er al wel eens van gehoord Dat de gemeenschapszin hier “erodeert”? Maar voor de rest schreef ik weer foutloos mee Met Bea’s Nationale Kerstdictee.…

[kan ik ook niet schrijven] wat botweg, voor jou een platitude in een wereld die transparant staat voor je eigen ik, een ik zonder vorm met wel een tijdlijn waaraan je bestaan zich bedient aan de rafels van jouw eigen gestopte sokken in iedere lichtval verzwijg je weer een dictee jij tekent de leegte in een door jouw gefantaseerde wereld…

België is een abdijenland echt Bourgondisch, woorden als allee bier is eenzaam heilig en plezant de bewoners winnen het dictee Nederlandse orde spreekt tevree eigen woorden helpen uit de brand zeiken doen ze zelden op de plee Lage landen, anders maar verwant Schaarse zonnestralen uit de krant worden breed ontvangen op het strand heel veel…

Als hij mij een hand geeft, kleedt hij mijn vingers uit. Toch verlang ik zo naar dit contact met mijn huid. Als hij met een vinger de split van mijn vingers beroert, word ik rood en voel ik mijn schoot. Wij glimlachen, het doet ons goed. Is het wel, als het moet? Maar ik geef toe en doe, en doe, en doe.…

Haar heusheyt en ooc mijn Liefde groot, Ons Vrientschap daar beneven, Die sullen duuren tot de doodt, Ja mueg’lijck na ons leven. Of by ghevalle dees raserny*, Mijn Liefjen quam in handen, Haar Wysheyt redenkavelt* my Ten konfer of ten branden. Mijn ruwer begrip en stompe styl, Verwerckt die, o mijn Goddinne!…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

De eerste met wie ik in oppositie kwam was mijn oudste broer Onschuldig waren de voorvallen, en het waarom, maar toch: een sleutel die in 't gat bijvoorbeeld recht moest staan, een hoofdletter voor een naam, of een dt Maar hij hielp me ook met een dictee, met het zoeken naar een huis hielp hij me mee Nu vindt hij dat ik me moet laten vaccineren…

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden De gouden blonde tros, citroenig van coleur*, Gezeten in de lucht, juist buiten d' achterdeur, Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde*. Dan beven amoureus de liefelijkste winden In 't gele zijdig haar en groeten met een geur Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur* Behield van…

Een man met bierplezier tuurt over zee hij ziet een zeehond met eenzelfde buik maar kinderen leven zich al scheppend uit vandaag bevrijd van rekentoets en saai dictee. Rijkswaterstaat is bezig bakens te verzetten maar golven rollen af en aan op volle kracht, geheel naar eigen wetten...…

Ik sprak mijn woorden niet uit. Ze werden gezegd. Ook ik hoorde ze En, min of meer verwijfeld, probeerde ik de bijbehorende bewegingen. Ongeveer het omgekeerde van hoe een partituur werkt: niet eerst schrift en dan spel, maar eerst gespeeld en dan pijlsnel, vrijwel vergeefs, geschreven. Of een piano: de toetsen bewegen, en mijn handen zijn…

Wij zijn een groot gezin, dat is in deze tijd niet in. 7 kinderen verschillend bij elkaar, vaak druk vaak gezellig en soms wel eens naar. Net als een bos met bloemen, zo'n gemengd boeket in een vaas bij elkaar gezet. Een hoge stevige vaas, dat is veilig dat is de baas.…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

Als een worm aan een haak, voel ik mij doorboort. Dankzij de mens onschuldig vermoord. Ze gooien mij te water, en laten mij zinken. Wat kan het hen ook schelen, dat een worm zal verdrinken? Ik voel mij klein, men kan mij niet verstaan. Als ze me zouden horen, zouden ze me dan laten gaan?…

Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd; zo zwom je met je tong in het witste dat je waste; je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht, opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe; op het schelpenpad stond je, zonder handen…

Weg met die troep die oude jas, dat mooi bewerkte vest daar waar ik steeds mee hangen bleef steeds weer een lus, bij het passeren van 'n haakje opgeruimd weg dat ding, nu snel, foetsie dus dan kom ik bij die volgende kast zie daar van alles rechtstreeks hangen is dat nu echt of is het nep, goed gemaakt... slecht van stof, of was het dus…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

Of moeten wij, maar wachten op het "grote" laatste oordeel!…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

Zag U hem, Gerrit Komrij ..op tv, bij de w.d.d.d zo ongeveer April of in Mei. Met veel passie spreken, over de nieuwe gedichtenwedstrijd. Schrijf een gedicht, een zin aan gevoel of, gedachten gewijd. De inschrijving is vrij; mannen, vrouwen, neven en nichten. Dus niet alleen de profs, en de andere, zwaargewichten. Poëzie, proza, 'n netgedicht…

Misplaatst die schreeuw Een stem die schreeuw angst gevoel gaat door merg en been op het verkeerde tijdstip de verkeerde plek schrik angst paniek nee niet hier op deze plaats. Gepast die schreeuw Maar hier of daar is het misschien niet 'raar' een schreeuw gebaar om hulp voor een onderzoek naar die verdwenen en vermoorden…

handel vlug ik smeek u: geef ons nu snel de gulden terug voor het te laat is: krijgt U 'n waardevaste zoen hij, zij en ik een hard verdiend goed pensioen ik wil onze munt, per expres, super vlug 'n spie, stuiver, duppie, heitje, 'n rooie rug zonder mankeren geen smoes, swalbe of lauloenen ---nu---- terug, mijn dank is groots…

Tijd tekort druk, dit nog, dat nog de klok tik in haar rug tijd tekort vijf voor.. tien over.. zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

Joh... die Job daar stond hij nou, met al die leiders samen die Haagse meute met bekende namen een vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen…

(zie mijn de schreeuw van 07-05-2010 hartenkreten,) Mijn schreeuw gehoord mijn vraag verwoord mijn schreeuw klonk als een vuvuzela door ik vroeg/vraag om een onderzoek naar die machten en geheime krachten die verbergen dat wat wij niet mogen weten. Om de waarheid te onderzoeken door een sterke tegen kracht,en tegen macht.…