161 resultaten.
héél even
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.023 zelfbeklag
verzachtende woorden
een verdwijnende pijn
favoriete muziek
en dan weer ...
gelukkig zijn…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
nervositas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.052 door de buizen van het huis
kneuzen de ruimte
waar mijn gemoed geduldig veinst
slechts mijn gemoed te zijn
en niet de bruisende bron
van mijn gebundeld wezen
ik sla op de vlucht
voor de kraaien in mijn haar
mijn woorden glijden uit
vergeten mijn inborst te kneden
ik sta op de rand
bereid over lijken te gaan
vuur te stoken in tuinen
zelfbeklag…
Bevrijding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 alleen in verzet
sta je daar
of vergis je je
doorgedraaid in zelfbeklag
klaag je aan
vastgeketend in een
donkere wereld
schreeuw je
woordeloos alsof
niemand je horen wil
je legt je waardigheid af
ontdoet je van je zelfrespect
kaal en naakt sta je
staart de wereld aan
met grote ogen
strek je je handen uit
en voel je hoe de regen…
Orde der nachtvleugeligen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 woorden die naar
stilte neigen
stuiten op
botsend binnenzwijgen
het mag van geen
naam weten
schielijk, op de drempel
van een soort vergeten
dagen lijken geteld
maken van dood gewag
ordeloos gevangen
in bedekt zelfbeklag
raamloze gevels met
plaatsvervangend gat
als lamento in leemte
enkelvoudig vervat
gevlucht naar de nacht
nu…
Vaste Liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Zonder spijt, noch zelfbeklag,
vergetend wat me ontriefde,
hopend op een strelende dag.…
Winterslaap
gedicht
4.0 met 90 stemmen 14.724 Steeds troostelozer biedt de dag -
terwijl ik mij met knusheid wapen
maar me toch langzaam in voel slapen -
een uitweg naar het zelfbeklag.
Hoe loopt dit af, denk ik nog net,
voordat de winterslaap me velt
en eerste stormvlaag zich meldt
weet ik: tot maart blijf ik in bed.…
Stip R.I.P.
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 1.103 Wij namen gister afscheid van Kees Stip,
Een dichter die wij allemaal berouwen,
Al was er slechts een handjevol getrouwen
En verder dus geen hond en ook geen kip.
Maar lees de poëzie van Trijntje Fop,
Dan staan de dieren uit de dood weer op.…
medemblik R.I.P.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 482 je naam zal
er maar bijstaan
als men in
geschiedenisboeken
leest
wie medemblik
hebben verkwanselt
wie dat zijn geweest.
geschiedenis van eeuwen
dat gooit men
op een hoop
voor geld
en gladde praatjes
blijkt iedereen
te koop.
wat ruim 700 jaren
wel kon
kan nu opeens
niet meer
medemblik verkocht
verraden
medemblik bestaat
niet…
De Majoor (R.I.P)
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 555 Zalig het leger
dat nog nooit dood en verderf
de wereld in bracht…
R.I.P, ik mis je.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.227 iedere dag weer die pijn,
iedere dag weer dat verdriet.
maar niemand die dat ooit ziet.
niemand ziet hoeveel ik je mis,
niemand ziet hoeveel ik van je houd,
niemand weet hoe ik me voel,
als ik terug denk aan die tijd met jou.
lang heb jij gevochten voor je leven,
ons op zien willen groeien,
uiteindelijk heb je de rust gevonden die je verdient…
R.I.P. Jack
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 209 Destijds hield hij de Britten in zijn greep,
Die vage dader van vijf brute moorden,
Maar nu we voor het eerst zijn namen hoorden,
Kan onder deze moordzaak dus een streep.
Toen ik het had gelezen, dacht ik even:
Was het mysterie maar in stand gebleven.…
R.I.P.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 113 Hierbij mijn deelneming
Slechts 95?
Dat is nu spijtig zeg
Vijflettergrepig
Gaf Polzer de geest
Had hij geleefd tot zijn
Honderdentwintigste
Was zulks linguïstisch
Correcter geweest…
Ongeluk in drievoud...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 180 kwam ook nog op m'n pad
Als klap op de vuurpijl heb ik straks mijn
oude labrador ook niet meer
Oud versleten, kwakkelend door het leven,
geloof me het doet zeer
Maar ik heb m'n best gedaan, net als m'n vrienden
meer dan goed kun je niet zijn
Dankbaar voor wat ze brachten, leed verzachten
over de regenboogbrug...daar is het fijn
R.I.P…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in de moraal
van haar wanhoop
ligt het gevaar
van zelfbeklag, ze
zwoegt in stilstaand
water,
zonder zelfreflectie,
zonder antwoorden!…
Onvolmaakt?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 232 Kijk mij niet meewarig aan
met een keurende oogopslag
gun mij louter dit ogenblik
even langer dan we nu bestaan
tederheid grijpt me naar de keel
in onuitgesproken zelfbeklag
moeilijk te ademen als ik stik, je
hoeft deze strijd niet te vrezen
in de keuzes krijg ook ik mijn deel,
het verleden heeft dat uitgewezen
verwacht niet dat je mij daarin…
De nadagen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 621 Mijn huis is onbewoonbaar verklaard
In zelfbeklag sla ik de ogen neer.
Ik blijf achter temidden van een kale vlakte
Van gemiste afspraken en bittere beloften.
Mijn stad is ontvolkt. Mijn stad brandt.
Ikzelf heb mij uit het landschap teruggetrokken
In een zweem van angst en vogelgezang.…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.138 bedwelmt mij
Laat me geen rust
Oh mocht ik stranden
op jouw strand
Mijn vormen drukken
in jouw zand
Mijn warmte voelen
in jouw hand
Verdrinken in je
peilloos blauwe ogen
Ontstijgen aan het heden
jouw knisperend pad betreden
Het is mij niet gegeven
De feiten van het leven
onthouden mij
jouw zoete razernij
Ik wentel mij in zelfbeklag…
Ik noemde het liefde
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.381 Ik zag het al voor mij, wij tezamen voor de eeuwigheid
Helaas, het mocht niet zijn,
Ik vul mijn dagen nu met zelfbeklag,
Maar ik verzacht de pijn,
Met de herinnering aan die mooie winterdag…
Hij leefde in het donker
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 411 .
------------------------------
R.I.P Robert…
HOE KOM IK ER NU UIT?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 796 Spelen met gevoelens
is geestelijk oorlogvoeren
als de balans wordt opgemaakt
zijn er alleen verliezers
wijs naar de aarde
aanschouw de hemel
besef de oneindigheid
aanvaard het licht
ook midden in de nacht
samen met mijn schaduw
ga ik nu toch weer op pad
we raken maar niet uitgesproken
er is één en al zelfbeklag
mijn wijsheid is begrensd…
k versus k.3
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 174 daar lig je dan
het gedruppel meet zich
naar leven en sterven
uit een geelachtige stenen muur
-waarachter gelijke kamers zich opmaken-
ontwaken vogels
die onverstoorbaar vliegen
door zelfbeklag heen
vloeistof
zoekt een weg, schept stromen en gedachten
en plant giftige vergeet-mij-nietjes
langs de vlinder rond mijn hals
het verschoonde…
Zoals ik je daar zie
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.018 Zoals ik je daar zie
op de bedauwde aarde
je ogen dansend op de grens
van vaag vertakte bomen
zie ik een flauwe lach
Zoals ik je daar zie
kent eenzaamheid zijn waarde
verwrongen vingers van een mens
een trieste vuist vol dromen
gevuld met zelfbeklag
Zoals ik je daar zie
de knieen opgetrokken
vanuit het zachte groen
verschijnt een ander…
Verbinding van tijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 147 Hoe verloopt
een strijd door zelfverwijt, door
geaardheid - op voorhand - al verloren,
rivieren stromen over van zelfbeklag,
wat kleine mensen scheidt, verwaaien
kleine stapjes in een marmeren gang
en wordt de brug weer opgehaald,
eeuwenlang om de liefde te missen
tot op de laatste levensdag.…
Najaarscollectie
gedicht
1.0 met 13 stemmen 12.857 Ik ga gekleed in overjassen
van berouw en zelfbeklag
met afgestikt verleden.
Op de catwalk is het oorlog.
Links en rechts duwt men elkaar
een helse zee van flitslicht in,
stukken harder dan wij waren
en met minder reden.…
leeg gevecht
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 1.052 Krachteloos en pijnlijk bewust
Verwerk ik mijn geestelijk bankroet
doorwrocht door een onzalige zielenrust
Hoe heb ik dit zo laten ontsporen
Ik wierp mijzelf in het zwaard
Alles lijkt oneindig verloren
Niets blijft mij bespaard
Mijn lichaam dweilt door de uren
Sleept mij van dag naar dag
Hoeveel kan ik nog verduren
Of is alles slechts zelfbeklag…
Aan mijn stoel gekluisterd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 613 'k probeer het handig te ontwijken
de grimassen rond mijn bitt're mond
maar de pijn die lekt uit ied're wond
doet mij uiteindelijk bezwijken
ik die de marathon kon lopen
zit nu gekluisterd aan mijn stoel
met slechts nog één onnozel doel
mijn zelfbeklag ontlopen
net nu de lente mij haar hand wil reiken
en vogels lokken mij alom
net nu…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.378 Stap voor stap verloor ik de gewaden
van het leven zelf totdat ik, wegzonk
in het gevoel van het naakte waden
en in de poel van zelfbeklag verdronk.
Koude wens om het einde der dingen,
een schijngevoel van vredig slapen.
Mijn gebroken lied niet meer te zingen,
zelfs smekend om dit alles te verlaten.…
MALHEUR
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.337 hoge hoed in de afgrond
een waardevol kledingstuk voor een privaatdocent onmisbaar
wat de heer K. begrijpt
hij probeert te vatten zijn vallende cilinder
waarbij hij zelf valt in de diepte
zijn cilinder achterna
differens weerstand van de lucht
zo gelukt het de heer K. gelijktijdig met zijn hoge hoed
de afgrond te bereiken
Ongedeerd hoge hoed R.I.P…