5604 resultaten.
Huis
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 298 Waarin zal het huis ons
tussenbeide komen? De tijd
verwelkomen die nog überhaupt
gastvrij is? Houvast bieden
aan de warmte van de nacht?
De kranten beamen een
vooruitstrevende oorlog. De
koffie heeft van zichzelf
nog zoveel te doen.…
als een huis
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 254 nog in verzonken rust gehuld schuif
ik de gordijnen geruisloos open
begroet het licht dat geduldig wacht
tot ik het stilletjes binnenlaat
en ook de merel voor het begroeide
raam zeg ik zwijgend gedag
terwijl de kamer zich vult met hoe ik
vaker zou willen zijn
als een huis waar ‘t licht zich nestelt
ja vrijuit naar binnen en buiten…
Het Huis
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.589 Men is verstrikt in het huis
men loopt van broodkast naar muur
men klopt op het beeld van een deur
men schrikt van het letterlijk zicht
eerst schrijft men gedwee wat er is
dan leest men hoe alles ontvleest
in de avond dooft men het raam
men hoort nog gehoorzaam een beek
dan dover in het donker de zee -
--------------------------------…
Er was een huis
gedicht
3.5 met 8 stemmen 11.353 Er was een huis waar we langsfietsten.
'In dit huis woont een vrouw
die gek is,'
zei mijn vriendinnetje.
'Ze is pas met stoel en al door het raam
naar buiten gemieterd.'
'O ja?' vroeg ik.…
Huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Soms rijd ik nog wel eens langs
het huis waar je toen woonde.
Herinner ik me het gevoel van
spanning en verliefdheid, maar
dat komt niet meer terug, ook
niet het gevoel dat er geen einde
kwam aan de weg, op weg naar jou.…
Huis*
netgedicht
4.4 met 23 stemmen 2.560 Zij is het die ik telkens weer verguis:
van stad tot stad trek ik, maar nooit naar huis.…
huis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Zie de kerk
het huis van god
die ook niet meer weet
waar het allemaal over gaat
het ter beschikking stelt
van makelaars en geestelijkheid
in nauwe samenhang…
Naar Huis
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 246 Je mag naar Huis
zoals je duiven kwamen
dit was voor jou de laatste vlucht
Hij kent Zijn kinderen
en noemt hun namen
Hij kijkt gedurig naar de lucht.
Wij moeten je gemis
nog gaan verwerken
en wennen aan je lege plek.
We vragen Hem
om ons hierin te sterken
Die eens nieuw leven in ons wekt.…
Naar huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 758 Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen,
En, al naderende, u om niets bekreund
Dan te zien of ge, uit 't portier geleund,
't Dak ziet schemeren achter lindebomen!
Of de buren reeds te voorschijn komen?
Of door 't rijden, waar de straat van dreunt,
In de muren, door het dak gesteund,
Spleet en barsten niet zijn toegenomen?
Maar…
Het huis is er nog
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 88 In de kilte van het ogenblik,
De stilte van dit moment,
Zie ik dat het huis er nog is -
Maar de bewoner is er niet meer,
Is verhuisd naar de overkant,
Het zweet op zijn bovenlip
Dat nooit ontbrak als ik hem sprak
Verdampt in de eeuwigheid…
huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 nu staat hij bij het huis dat
prijsgegeven werd aan wind
striemende regenvlagen
en een op hol geslagen zon
niets anders dan de
drukkende stilte
het snerpen van cicaden
de trage vleugelslag van een roofvogel
het verweerde tafelblad
een atlas met kringen
krabbels en datums van
de voltooide verleden tijd
in deze uithoek van
het menselijk…
huis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 ik was weer op m'n eiland
mijn mooie hoekse waard
op het zware kleiland
ze hadden het bewaard
ik mocht er even binnen zijn
in m’n oud geboortehuis
ik voelde vreugdevolle pijn
het was niet meer m’n thuis
we speelden hier
hadden plezier
met fiets en step
en zand en schep
’t was geen bedrog
het was er nog
het houten hek, granieten…
Het huis
poëzie
4.0 met 2 stemmen 461 Dit huis heeft de rust van de maagdelijke duinen
Gebroken noch verstoord;
Het ligt in het nest van zijn geurige tuinen,
Als bracht de grond het voort.
En waarlijk, het wèrd ook gewonnen, geboren;
Een eedle kunstnaarsdroom
Bevruchtte, als het zaad, dat zich mengt met de voren,
Het steenblok en de boom.…
Huis
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 203 wie hier heeft gewoond
kan beamen
dat tussen deze muren
en helder schone ramen
een dag langer leek te duren
dan vierentwintig uren
rozengeur en maneschijn
alleen bestond bij onze buren…
Ik heb een huis
gedicht
4.1 met 19 stemmen 10.745 Ik heb
een huis
Het huis
dat ik heb
is mijn leven.
Wat ik gedaan heb.
Wat ik ben.
Ik vraag
geen mensen
bij mij thuis.
Ik weet
dat wie koffie
bij mij drinkt
zich later ophangt.
-----------------------------------
uit: 'Vrijgezel op kamers', 2003.…
mijn huis
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 228 in dit huis heb ik gewoond
verhalen gehoord
het erf zien sterven.
het is een gedeelte van mijn leven
waar ik jeugd en kattenkwaad
aan de kapstok hing
ik voelde mij er vrij
zat aan de tafel
keek naar de kerk
en drogisterij
nu sterft het in het dorp
dat ooit een zomers ansicht was…
Het huis
gedicht
3.7 met 3 stemmen 6.785 Je bent van het veld
naar het huis gekomen.
Je hebt te veel
om van minder te dromen.
Je maakt een vuur
van hout dat je vond.
Nu is het tijd
om de brief te lezen,
die zij van heel dichtbij verzond.…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
Van huis uit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 194 Wat weten mensen van mensen
buiten het feit dat ze mens zijn,
geen televisieserie of enkel fragment
geen artikel in een krantenkop voor een dag
niemand draagt en heeft dezelfde kleuren.
Hoe helpt je anderen, reik je iets aan
als stukje geluk met je gratis schouders.
Is geestdrift tegenwoordig verboden terrein.
Vreugde en liefde liefhebben…
Het huis en ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 72 aan
en lieten jaren liggen in de tijd
we vergaten hoe te wonen
in onszelf
misschien stonden we lijdzaam toe
dat stormwind alle deuren sloot
waardoor zelfs stof verstilde
maar toen het ijzervenster brak
hebben we snel een boom geplant
die ons straks zal ondersteunen
gelaten rusten we een ogenblik
vertrouwend op ons fundament
het huis…
ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 hoe mijn huis ons laat wonen
en jouw huis de mijne is
wie o wie glazuurt de pannen
poetst de vensters babyblauw
ik leef in samen, met jouw verhaal
verlichten slechte tijden
met wat schraal gepraat, ach laat toch
de stemmen zwijgen
waar liefde lichter is als steen, zwaarder
dan welke nacht dan ook drink ik
mijn bittere uren aan het gelag…
Ons huis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 sluipt
hij onze tuin binnen
om haar zingen en
vrijheid te ontnemen
de rover achter de vogel
hij ruikt de buit met
de geur die alleen
dieren behagen
laat hij de lijnen los
om de bloemen
te ontfutselen
o heden, kijk naar
beneden heel
de tuinverlichting
in de brand door
de blikseminslag
in het land
ons huis…
Ons Huis ...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 We wonen in ons wonderlijke huis,
waarin ik altijd wonen blijf.…
Naar huis
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 129 Fietsen wachten voor de brug
school en regen
walkman the police
this car is warm and dry
Ik wist dit wordt een lange dag
stapte af
Vroeger visten wij hier
Was je graag alleen
De zonden moesten nog komen
Kant nog niet gekozen
de contemplatie kwam
het water leek onschuldig
nog voor niemand bang
Opstaan doorgaan
doorfietsen
je kwam…
Het huis
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 63 oud en vervallen
leunt het scheefgezakte huis
op zijn verleden…
Ambitie in het Rosa Spier Huis
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen 249 Er wordt geschilderd en gemusiceerd
En hier en daar zelfs ook nog beeldgehouwen
Ze hoeven aan geen loopbaan meer te bouwen
Toch wordt er onvermoeibaar gecreëerd
Het doel verandert, maar er blijft een streven:
Een drijfveer om intens te blijven leven…
Gezapig als de zoen
poëzie
3.1 met 9 stemmen 1.352 Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen
en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind,
o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen
uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint.
En zonder roeren, dan te voelen hoe mijne ogen
vergroten, naar me uw peerlen-weelde zonne-wijdt,
sta ‘k als een smalle bruid, tot wenens toe bewogen…
fingerspitzen
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 96 ik heb ze aangeraakt - heel stil…
gevoeld in weerwil van zoveel, van hoe
een tere meisjesziel haar deel
van leven
opdroeg aan een boek
elke deurkruk uit die tijd is nog op zoek
naar vingertoppen en haar ziel
haar opgesloten voetstap
op de vastgelegde vloer valt weg in het à jour
van dichtgeschreven dagen
opgedragen aan het nu
beseft…
lieve Anne
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 toen ik jouw levende schrift
in kleine woorden zag
gebogen door de tijd van toen
op los papier en zonder zwier in rood
geruit geweten
willen ze niets anders doen
dan jouw geschreven hartenkreten
tot ons brengen
uit jouw nood…
263
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 naar buiten gestapt
en meer dan ooit in vrijheid,
meer dan ooit de lucht gehapt
ingeademd reikt mijn zucht
naar waar dit kind verbleef
ik leef
elke muur voelt onbevreesd, de oude kast
beschrijft verweesd zijn tijd
tot glans gewreven leuningen
langs uitgesleten spijt
ligt de trap reeds geplaveid
op duizenden verschillen
dit is wat we…