Ik heb mijn hart in de Harz verloren
verliefd ben ik op haar natuur
de bergen wil ik dagelijks liefhebben
alle groen, bloemen, water, zo puur natuur
ik heb mijn mensenhart gevolgd
in de Harz van harte wil ik wonen
mijn dromen zijn werkelijkheid geworden
aan de Harz heb ik mijn hart verloren
vertaald en origineel zo geschreven
Harz-Herz…
om een gedicht te schrijven
over weemoed en duisternis
ben ik naar de Harz gegaan
doch wat opviel waren de kleuren
naar weemoed heb ik vergeefs gezocht
en bij duister stak ik in de avond
gewoon even een kaarsje op...…
Hier zien we, mijnheren! een leerrijk geval
Hoe gaat het moedertje, schikt het nog al?
Ach danke, Herr Doctor, Sie sehen
Es köntte etwas besser gehen.
Kom! moedertje, kom! tevreden maar zijn!
Wij zien mijne heren, naar alle schijn
Zal de vita weinige uren
Of hoogstens een etmaal nog duren.
Ach lieber Doctor! ein Augenblick
Kehr ich zu Halberstadt…
gedeeltelijk geland daar
waar het ooit grauw was
ommuurd geriemd met oog
en mondsnoer aangedraaid
wie zoet is krijgt lekkers
behoeft niets te vrezen
wie stout is de roede:
niemand wist wie vijand was
onwennig in een bange droom
verzorgd van de wieg tot het graf
aan het zwijgtouw van uitkijktorens
die groeten met schoten
in de aanslag…
moment van overpeinzing
op een steen ruim
1100 meter hoog...
hier is alles stilte
zoniet verstilling
dit schuldig landschap
met op het oog
een eeuwige rust
heeft na verloop
van jaren
dan eindelijk zijn
vrijheid herkregen…
De kleuren van de balcons vallen op
roze, dieprood en nog dieper rood
tegen een achtergrond van groene bergen
als de zon en de wolken hun spel spelen
van licht en schaduw, schaduw en licht
tintel ik van vreugde en dankbaarheid
dat dit prachtige Harz-gebergte
sinds november 1989 voor alle Duitsers
grenzenloos is opengesteld
in de ruime…