gezicht op hattem
koeien staan te mijmeren
boven hun spiegelbeeld
versierd met waterlelies
hattem ligt daarginds
dromend in de zomerstilte
als in voerman’s tijd
de klokkenspelklanken
kon hij niet schilderen
zwolle was nog ver weg
gelukkig maar…
In Memoriam Anton van der Giessen
*19 april 1952 - +4 maart 2014
Langzaam,
Stapje voor stapje,
Adem voor adem,
Ben je bij ons
Weggegleden
Jij die ons zo lief
Bent, grote kleine broer,
Onmisbare schakel in
De kring van onze familie -
Jij verbond iedereen
Met iedereen, was
De spil die niet
Viel weg te denken -
We laten…
het boek wil laat zich niet sluiten
door het onverwachte heengaan
dat jij en niemand aankomen zag
eerder nog schrijft de herinnering
steeds weer nieuwe hoofdstukken
ons met herleefd geluk vervullend
de jaren van samen zo gelukkig zijn
met de liefde van en voor het leven
schonken twee loten aan de stam
die jij liefdevol zorgzaam koesterde…