Alle inzendingen over Hemelse nacht

Als ik naar de hemel ga ontsluit zich daar een poort met ongekende schoonheid en niemand die zich stoort. Veilig onder vleugels van onze lieve Heer geen stress en ook geen zorgen en geen pijnen meer. Maar omdat ik hier ben en aan het leven hang heb ik soms mijn twijfels en ben ik wel eens bang.…

Grijsgrauwe hemel veelkleurige chrysanten kale ruwe berk…

Ik zie de zon en in de verte al de maan aan de hemel staan het is een mooi gezicht het vallen van de duisternis de zon die langzaam gaat verdwijnen de maan die volop gaat schijnen de sterren in de lucht een is er op de vlucht de gouden stralen die naar beneden dalen met hun praal en pracht zo mooi zo teder en zo zacht…

ooit in het stoffelijk gedroeg ons fileprobleem vinden ze daar een grap spraakverwarring gooit men er over de boeg de poort staat open aan geloof wordt niet meer gedaan daar heeft men te veel van ons geleerd elkaar omwille van de Heer verslaan is te aards gebleken de vredige stilte wordt vooral vereerd de poort staat open in de hemel…

als ik mijn tred steeds meer in tijd en ruimte vertraag en mijn gang langs rododendrons ten einde beperk tot een van hen dan denk ik steeds minder meer is mijn omgeving nog maar een haast gedachteloze haag benader ik nu een goddelijke sfeer? als mijn adem wenst te stoppen overeenkomstig het aardse lot word ik dan opgenomen in zulke…

En de wil van de hemel heeft gesproken, het vuur der liefde is ontstoken. In het hart van ieder mens leeft zij. Erop wachtend om te ontwaken, voor vele zaken die ons allen raken. In de tijd die komen gaat, heb ik een goede raad: weet uzelf te vinden, in de ogen van uw beminden.…

De stilte van de nacht de maan die mij toelacht een vallende ster hij komt van ver de zon verdwijnt achter de maan het begint te regenen laat de hemel nu een traan daar boven is het een pracht tafereel het lijkt wel een podium of een toneel met de sterren als acteur de maan is dan de souffleur en ik ben het publiek het is prachtig gewoon…

Hemelsblauw nachtblauw koningsblauw zeeblauw lichtblauw paarsblauw pauwblauw korenbloemblauw safierblauw reckitblauw mijn hemel zoveel blauw om te zeggen wat ik voel voor jou…

Bij ouder worden Groeien onze oren, zegt De geriater Tijdens sterven fladderen We er mee naar de hemel…

Wanneer de melkwegsterren vallen hel, als oplichtende bakens dan is in zulke tovernacht de hemel heel dichtbij.…

voorbij stille dagen leg ik mijn liefde te rusten wijl de dood zit te wachten vretend aan mijn enkels als de zon akkers wakker schudt ontwaak jij tussen het beddegoed en oma's porseleinen potten vol tot aan de rand gevlekt mijn schaduw, nog warm woelt na in 't matras van heftige nachten zweef ik ergens tussen hemel en aarde…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

schemering verstilt de dag wolken drijven naar verre landen waar zij vallen als druppels in mijn dromen vlieg ik richting maan en alle sterren die naar mij wenken alle treden zal ik bestijgen van de ladder, die mij draagt ik spring zingend de hemel in…

Naar de hemel zullen ze gaan groeien de goudgele bloemen van de zon. Ik mag naar de zonnebloem kijken tot ze jou in de hemel zullen bereiken.…

Prijs hen de hemel in maar doe dit tijdens leven zodat ze weten, dat men daar een plekje heeft te vergeven.…

Haar ziel is nu in de hemel, een stoel voor haar gereserveerd na al die jaren van de ziekte is geluk nu weergekeerd. Ze is aangekomen daar, waar ze het liefste wilde zijn, na al die jaren van behandelen, kale kop en zielenpijn.…

De hemel bestaat uit het vervuld verlangen van ieders leven. De openbaring voltrekt zich in de hartjes van alles wat is. God is dus groter dan iedere voorstelling van grenzenloosheid. God is wat het is, zeggen de mystieken en elke verlichte.…

Nu zweven wat laatste bladeren in het rond gedragen door de wind, straks reiken hun kale takken als armen naar de hemel. Hier ademt alles rust en vrede een vogel klinkt in de verte het voelt als een late herfstgroet.…

lach, jouw prachtig mooie lach die lach brengt mij zo dicht bij jou wolken passeren in de lucht maar jouw lach kleurt weer de hemel blauw de wereld zoekt zijn kracht laat mij die kracht dan zijn voor jou, mijn schat hier en nu en nooit meer anders dan een leven lang met jou, mijn schat spreek in zinnen voor altijd ik meen ze tot het laatste…

Het idee dat hemels bestaan, is een lachwekkende gedachte. Ons verstand weigert te geloven, dat mensen ooit de dood verslaan. Maar tegen ongeloof en beter weten in, blijft onze ziel waanzinnig hopen, dat moeder in de hemel op ons wacht. Hemels zijn plaatsen waar zielen samenkomen. Waar geliefden elkaar weer vinden.…

Zou je daar zijn waar ik je wens, zou je 't vinden zo fijn zoals je was als mens, zou je daar zijn, waar engl'en toeven, zou 'k me geen zorgen behoeven wetend dat je daar bent, waar rust en sereenheid is, waar alleen liefde, liefde en liefde is..... zou je daar zijn?…

we liepen ons landschap in, hoorden bladeren ritselen tot een tapijt zagen elke toekomst liggen in de verte, zeldzaam zichtbaar bij helder weer er waren zinnen die we nooit eerder lazen, woorden die werelden schreven ijs werd gas en daarna warmte waarbij afstand smolt tot naderbij ons tijdstip was aan de hemel, we waren aanwezig als…

De bergen zweven onbereikbaar boven zee: het hemelse land.…

Hoog in de hemel een onbekend paradijs deuren staan open. Lees meer: https://bit.ly/3kVEEoa…

Onverstoorbaar stroomt de rivier tot het ruisen ophoudt zij verliest zichzelf in de zee opgeschrikt door de vlammenzee want de dunne zon vergeet je de koele wind vergeet je maar de pijn de pijn vergeet je niet de schemering heeft haast kleurt de hemel blauw als de nacht de hemel is lichtjaren ver weg altijd…

Als ik mij ogen opensla, badend in het licht zie ik mijn helderste ster, de hemel heeft haar ingericht, de Venus met een eigen gezicht, tapt haar liefde uit de waterput van duizend zinnen elk woord een wolk om te beminnen ongeremd, om nooit te vergeten zo niet, dan wordt de hemelse put alsnog gedempt, tussen de dag en nacht…

Terwijl het wachten wacht, draait de aarde in de aarde, schuift de hemel in de hemel, zien de sterren toch de waarde in van vachten in het zwart en in de nacht spreekt het haar toe met: “Jij, beminde, die de aarde tot haar kern herleiden kan, die jou en mij tot niets verleiden wil, wil dit nog doen: mij van mij ontdoen.”…

Ik ben voor de nacht gaan staan Met mijn lijf vol zonden - Mijn rode hoofd hing gebonden In de stralen der maan. De oneindige hemel geleek In zijn diepe beminde Stilte een spiegel - waarin de Eeuwigheid keek. Als een kille zee van wijn Dreef de hemel met stille Golven - ik wilde mijn lippen optillen Om te drinken en rein te zijn.…

Twinkelend licht een ster is in zicht dansend in het heelal zijn kleuren lijken wel van kristal een hemel die straalt met een ster die is verdwaald een juweel van de nacht pronkend als een smaragd.…

Pas in de nacht voelt zij de tranen hoort het kloppen van haar hart. Ziet ze engelen, ruikt zij de bloemen, rode rozen. Drinkt zij wijn en branden de kaarsen, voelt alles als satijn en is zich van haar zelf bewust. Luistert naar haar adem en geniet van de stilte, van de rust.…