Alle inzendingen over Herfst OR overgang OR winter

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zo wat van die dagen loop je gewoon door het bos en je denkt het is nu herfst en al bijna winter morgen loop je daar misschien weer maar op een dag ben je er opeens niet meer en daar denk je dan aan terwijl je daar nog loopt in die mooie herfst zou ook zomer kunnen zijn zo in leven als je steeds bent…

te rekenen naar de hoeveelheid eikels die deze herfst voortbrengt wordt het een ouderwetse winter met strenge vorst en sneeuwpret gerekend naar het aantal eikels dat in de categorie –mensen- steeds vaker zijn opwachting maakt zou het winters zijn het hele jaar…

... en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd... onze plannen met herfstblaren opgeveegd kijk ik angstig op een harde winter aan zie een bos met zwarte skeletten staan daar heeft het virus zich gretig uitgeleefd en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd...…

Zoals de overgang van een boom van zomer naar herfst takelde jij af. Langzaam, langzaam verdorde je. Langzaam en steeds verder. Het begin, de rand van het blad. De rand van je lichaam, het uiterlijk. Ingevallen ogen, een gerimpelde huid. Het blad verdort verder, net als jij. De helft van het blad was zwart. Gevolgen in je lichaam.…

onzichtbaar maken Wanneer fluitende wind in mijn oren blaast me influistert dat dit zijn terrein is Wanneer mensen achter hun ramen schuilen Omdat ze weten wie nu heerst Dan zink ik weg in mijn kraag Vluchtend voor de koude wind Dan zoeken dieren hun holletje op Maken zich klaar voor een diepe slaap Dan weet ik dat de zomer heen is En herfst…

Nog voor de herfst komt de rust De bescherming van 't nest lijkt ineens lang geleden nu het laatste kind is uitgevlogen En terwijl de bladeren zachtjes neerdwarrelen in de laatste zomerzon, komt ook een bloem tot bloei Vrijelijk dansend in de wind…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

wind waait boom zwaait ramen, deuren klepperen en laten wat wind binnen komen in mijn kamer herfst in de winter…

In de lente ontlook de bloem In de zomer scheen de zon volop In de herfst viel het eerste blad En nu, nu is het winter in m'n hart…

berijpte ochtendbries knispert laatste blaadjes herfst dwarrelt weg winter claimt ijzig de tijd tot krokusbloempjes je kleuren…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

Met de overgang van dag tot dag Kan ik alles met m’n vlinder delen Zodat ik liefheb, leef en lach En de wonden van het gister helen Met de overgang Van week tot week Zit in alle hectiek wel even rust Om te beseffen welk paradijs Er opengaat als ik je kus Met de overgang van de seizoenen Blijkt in alles een bekroning van liefde en ik blijf…

De kleur van herfst nog wit bestoven, een schijn van licht bij donkere dag. Te laat om 't hart aan iets te hangen en niemand die het nog verruimt. Mijn hand, geleend nooit opgehouden, maar warm nog tastend zoekt. Zo gaat de tijd aan mij voorbij. De herfst wordt stilaan winter.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

Dan is de herfst voorbij komt er een winter aan daalt er een rust nu neer had je gedacht Daar is de kerst meteen stressendeballentijd met wat geduld komt rust na nieuwjaarsnacht…

LENTE lente is zoals jij je in mijn armen vleit vol van beloftes ZOMER samen in het gras overdenkend hoe het is en nog worden zal HERFST herinneringen ontvallen ons langzaam als bladeren de boom WINTER winterse koude de kachel warmt op z’n best dat wat ons nog rest…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De zomer vinden we te heet de winter weer te koud de lente kan er nog mee door herfst is waar je niet echt van houdt. De regen is te nat de herfst brengt stormen mee de winter is te glad en met de lente zit het ook niet mee. Toch heeft ieder seizoen zijn eigen pracht en praal ook ik heb van die dagen dat ik zeg: het weer ?…

Doch herfst en winter lijken somber, soms voelt het als een vage pijn. Maar als je het mooie van de herfst ziet; van alle kleuren der bladeren geniet heeft ook dit seizoen zijn charme. En vergeet de maagdelijk witte sneeuw niet waar 'Koning Winter' je mee overgiet; de ogenschijnlijke kou krijgt dan ineens dat warme……

ze kleedt zich in een rode tooi om zo de herfst weer te behagen, die haar -verliefd: wat is ze mooi- de winter in zal dragen. Dan kleedt de storm haar gretig uit; Ze laat het blad slechts langzaam vallen, ze koestert nog het bladerbed om dan grillig verlaten door de herfst de witte winter toe te vallen.…

lijkt het of de tijd zich verward heen en weer tussen zomer en winter beweegt dan is het herfst die de stroom vertraagt in eigen ritme nog even wil voortbestaan…

zet mij in de stoel bij het raam, om na het geluid van de lente, het leven van de zomer, het sterven van de herfst, te wachten op de stilte van de winter.…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Goddomme - er brommen bijen in de winter. Van de wijs - sneeuwklokjes bloeien in de herfst. Van de pot - Elfstedentocht hartje zomer.…

Het is bijna herfst in onze tuin. Duiven maken elkaar het hof, alsof het lente is. Het nieuwe nest is bijna klaar. Onze herfst is al aangebroken. Ons nest is al àf. Nog steeds maken wij een lentehof, zoals onze voorbeeldduiven doen. Vóórdat het hartje winter wordt.…

als jij de lente was dan kom ik als de regen en raak ik met mijn hart jouw lieve gezicht als jij de zomer was dan kom ik als de zon en kus ik jou met warmte als jij de herfst was en ik een druivengaard dan geef ik jou wat wijn als jij de winter was dan ben ik niet vergeten dat na de winter lente komt…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…