Alle inzendingen over Herinneringen OR Moeder

Iedere moeder wens ik een heel mooie Moederdag en ik denk in herinneringen terug aan mijn eigen lieve moeder.…

In de nabije verte, hoor een jongetje snikken, Hij is zijn moeder even kwijt. Dat kleine mannetje, dat ben ik. Zestig jaren zijn nooit vergleden. Ik zoek in mijn herinneringen, en vind mijn moeder terug. In het decor van zee en meeuwen. Hier, vandaag, aan het strand, van Scheveningen.…

Een groot geluk kan alleen dan bestaan, wanneer ze met grote kracht aan liefde zal gaan.…

een oude foto in zwart wit verraste mij een ogenblik door tijd wat geel gekleurd de randen wat bruin besmeurd een lieve man in uniform klaar voor de grote storm een mooi plaatje totaal maar wel met een eigen verhaal gelukkig is dat al lang geleden de jaren van verplicht soldaatje spelen… wat hang je daar zo mooi in 't kader de verkleurde…

Herinneringen zijn als stenen, gebarsten en verweerd. Door onkruid overwoekerd. Vast verankerd, onverteerd. De tijd spreidde zijn mantel uit, van zacht en vochtig mos. Half bedolven in het zand, in een donker, duister bos. Ze liggen daar te wachten, op iemand die ze vindt. Lang vergeten zwijgende gedachten, in regen en in wind.…

Onder haar huid bewaart ze herinneringen aan mooi dagen. Ze vindt iets waarvan ze niet wist dat ze het kwijt was. Vanaf een palet schildert ze haar verdriet met tranen. Zijn moeder is er wel maar leeft buiten de tijd. Ze was nog net op tijd om de hemel te halen.…

Op de dag dat mijn moeder tachtig jaar wordt, lopen we samen in de donkere avond door de straten van mijn jeugd Zoals eens mijn moeder mij bij de hand nam, ondersteun ik nu haar terwijl we teruglopen in de herinnering van de tijd Een winterse hagelbui drijft ons onverwacht in de beschutting van de bomen in het park waar ik haar bescherm…

Met liefde haal ik dan mooie herinneringen aan jou op. Je keek er altijd naar uit wat ik voor je gemaakt had als kind en wat voor cadeau ik je dan kon geven. Het was zeker spannend. Dat was ook logisch, want je blijft de allerliefste moeder, ook in dat mooie plekje in mijn hart. Moederdag was een prachtige belevenis voor jou en mij.…

[Dit schreef ik voor iemand] Onze moeder Onze lieve moeder, oma en overgrootmoeder is overleden. Altijd zo lief voor ons geweest, het gemis zal pijn en verdriet doen. De liefde die je ons gegeven hebt kwam recht uit je hart. De mooie herinneringen zullen we koesteren. Zonder jou verder moeten gaan is erg.…

Zacht, stug, hardnekkig Weigert hij al weken Mijn lichaamslijn te volgen En alles te bedekken Zou de deken zich herinneren Hoe wij met schaduw silhouetten De muren deden blozen Zou de deken haar dan missen En zachtjes protesteren Of heeft mijn lieve moeder Toch te heet gewassen…

een grijze mist dwaalt over de kapotgeschoten akker der herinneringen. eens beploegd, bezaaid, geoogst nu een vieze bruine plas tussen aardkluiten « En wanneer komt moeder nu ?…

Tussen bloemen en tussen kaarsen een beeldje van Maria op de schouw herinneringen uit mijn kinderjaren mijn moeder biddend voor O.L.Vrouw. Tussen werk en tussen zorgen vond ze 's avonds rustig de tijd ook bij het dauwen in de morgen was bidden voor haar prioriteit.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Even terug in de tijd, met gevoel, 'n herinnering, muziek of een woordspeling! Je denkt terug aan toen, aan vader, moeder of kind zijn, 'n foto van vroeger! Soms verlang ik terug naar die tijd, aan veiligheid en onbezonnen zijn, de wereld is anders...toch?…

Als mijn vader zijn Droomland zong kreeg mijn moeder een brok in haar keel het was een lied dat iedereen tot natte ogen dwong en het werd vaak een ieder te veel een mooie herinnering altijd een mooi moment in het leven van een pracht vent en hij staat naast me als ik mijn Droomland zing.…

bed een jonge vrouw met in haar schoot een pasgeboren kind - mijn moeder en ik ze buigt zich over mij en haar gezicht is nadenkend alsof ze zich afvraagt wie ik ben mij zoekt en zoekt naar woorden voor mij ik herinner mij niets van wat ze zei maar dat is misschien de taal van je moeder slapende geluiden in je hoofd ------------------…

Nog altijd tast mijn hand naar jou alsof je bij me bent. We waren altijd zo vertrouwd, zo aan elkaar gewend. De nacht is vaak zo stil, zo donker om mij heen. Het duister brengt me vrees, ben angstig en alleen. Pas als de ochtend gloort vind ik een beetje rust. Het licht verdrijft het duister, de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…

Soms verschijn je in mijn dromen, dan ben je er, gewoon bij mij in huis. Alsof je nooit bent weggeweest. Alles voelt dan zo vertrouwd en dat voelt goed, je bent weer thuis. En als ik dan wakker ben, blijft het gevoel soms hangen. Het maakt me rustig en ook blij, de dag wordt dan gemakkelijk, gaat vreugdevol voorbij. Toch ben je er al lang…

Borsten, tieten en memmen als symbool voor de gedode vrouwen tijdens een wreed regime, met bloed aan muur; haat ontstaan door domheid Roemenië als geheel is groot(s) met Boekarest als hoofdstad Na de Vrede van Trianon was Transsylvanië voorgoed Roemeens Los-vast van Europa, geen Euro maar Lei; betaalt zé- ker zo goed in tijden van crises…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

Vaak verschijn je in mijn dromen, we varen dan op zee. Jij bent dan de kapitein en ik vaar met je mee. Ons bootje is maar klein, de zee onstuimig, wat ik niet prettig vind. Maar jij staat aan het stuur, en houdt hem op de wind. Al is het slechts een droom, eens voeren wij zo met z’n twee, in ons huwelijksbootje over de grote levenszee…

In mijn laatje vol met geuren, ruikt het naar lavendel. Als ik het laatje opentrek zie ik in gedachten, prachtig paarse velden. Heerlijk geurend in de zomerzon. Iedere morgen maak ik die reis. ’t Is toch bijzonder, die gedachten. Geen auto nodig of een trein. Een paar seconden en ik kan daar zijn. Daar is ook mijn geliefde. Samen lopen…

bezig zag die ons zo veel mogelijk op eigen benen liet staan ons zo nodig begeleidde en die ons soms met het maken van foutjes liet begaan maar ons wel leerde de echte klippen en gevaren te mijden wat een bijzonder vogelbeest dat juist die mij weer doet herinneren aan hoe moeder ooit is geweest…

uurtjes   de tijd droogt mijn tranen met de warme herinneringen die jij hier wist te strooien door gewoon dat te zijn wat jou mijn moeder maakt…

Met de herinnering. Hij komt, hij komt.…

hoe ze er uitzag, soms weet ik het niet meer ik moet er enigszins naar gissen allicht zal ik me wat vergissen toch probeer ik het keer op keer mijn moeder, ik wil haar gedenken ze verdient die plaats in mijn gedachten en och, ze is er soms in slapeloze nachten dan weet een herinnering mij rust te schenken ze was zo knus, vol liefelijke zorgen…

Pas als ik zeg dat ik net heb verstaan dat er nu gelegenheid is naar het toilet te gaan staat moeder op en gaat haar gang. Achter de deur klinkt haar neuriënd gezang en ik denk als ik haar hoor zingen: U komt op uw oude dag nog in voorname kringen. Moeder, nu mijn dierbaarste herinnering weet ik opgenomen in de allerhoogste kring.…

te lezen en ik, ik had niets meer te vrezen dat mijn vader mij daar toen vond Ik zie mijn moeder nog zitten onder die natuurlijke parasol geen zonlicht kwam op dat plekje vooral mijn moeder had daar zo haar vaste stekje aardappelen schillend in een mandje bonen puntend, noem maar op en als ik weer eens mezelf wilde verstoppen zat ik tussen…

als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ik iedereen onvermoeibaar elke dag tot een feest maken dan zou ik als jij met eindeloze liefde herinneringen maken die de kinderen als rugzak graag dragen als ik moeder zijn kon zoals jij er een bent dan zou ook ik thuis het hart kunnen zijn dat voor iedereen klopt dan zou…