522 resultaten.
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 611 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
Der Wille zur Macht
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 174 (Herman Gorter? Héél misschien)”
des dichters gril schept vele rare rages
in vorm en vent; vervolgens persiflages…
Betty Stöve
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Gorter…
Tennis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Je trekt een broekje aan en slaat je slag
Na elke zege hijsen ze de vlag
Veelzijdig en geëerd als Herman Gorter
Echt iedere beslissing wordt betwist
Je hoort: De bal is ín! De bal is úít!…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
Herman Gorter
poëzie
3.0 met 37 stemmen 4.569 Hij was van vuur.
een golf, een vlam,
een stromend stuk natuur,
blinkend als water in de zomerdag.
nooit, sinds ik hem zag,
zag ik nog een man
wiens wezen zo bezielend overkwam
tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang.
een rechte beuk, ook toen zijn einde kwam.
de bliksem sloeg
en van de bergen dreunde het naar zee,
met echo's naar de…
Herman Gorter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Uw aandacht graag voor alleskunner Gorter
Als cricketer volvoerd’ hij ’t e.e.a.:
hij bowlde overhands en zette trend
en metselde voor Run het fundament,
daarna werd Run rap Rap en later Vra
Binst winterstop blies hij zijn gouden fluit
’t seizoen begon in mei pas, met gejoel:
een nieuwe lente en een nieuw geluid
Als dichter stelde hij gevoel…
Gorter,Gorter!
gedicht
3.0 met 36 stemmen 9.440 Gorter, Gorter!
'k Heb uw Meizang willen lezen
Maar begon al gauw te vrezen
Dat het, voor mijn dood, niet uit zou wezen.
Korter! Korter! Korter!
-----------------------------
Uit: 'Kritiek als credo', 1980…
Quick Response
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 56 .
__________________________________
QR-CODE
Stel dat ik Chatbot GPT
deze twee verzen van Gorter
voorlegde in de vragende vorm,
zou hij, zij of het dan ook
als Herman in de wolken zijn?
Is zij als de gouden zonmiddag,
een herfstige laatste biddag
van boomen en het graskruid tot 't zonlicht, hoog boven ze uit?…
Mijn Mei
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 252 een nieuwe lente
een nieuwe tijd
heeft ons beslopen
is in onze ziel en
zinnelijkheid gekropen
een tijd waarvan Herman
met zijn liefelijke Mei
nooit van heeft kunnen dromen
een tijd vol krankzinnig
absurdistisch gevaar
een tijd niet meer
tegen te houden
een tijd die niets dan
onheil lijkt te beloven
deze mei is zonneklaar
het einde…
O kon ik zijn in u
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.439 O kon ik zijn in u,
O kon ik maar zijn niets,
Geheel in u, in u.
Dat men mij zocht en niets
Vond, maar een spoor, een iets
Van mij, in u, in u.…
Wij voelen als twee
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.125 Wij voelen als twee
hoge, op stengel verhoogde lenterood-bloemen
midden in de lichtzee —
de lente is gekomen.…
Staren door het raam
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.634 Er is een leven in wat bewegen,
de takken beven een beetje tegen
elkaar. Een even beginnen schudt
elke boom: een bezinnen dit,
een schemeren gevend van eerste denken,
met lome vingers gaan zij wenken
wenken, wenken, brengen uit
een vrezend menen nauw geuit.
En lichte dingen, herinneringen
lispelen zij, vertrouwelingen,
zouden wel willen…
TOEN zag ik je —
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.780 Er was toen veel licht,
de kamer was een bloem die dicht
in eens open uit gaat schijnen,
het licht vloog rond in lijnen.
Ik was heel stil en ik dacht niet veel,
ge hebt gekeken en heel
mijn hoofd is wijd opengewaaid,
zoals 's zomers opengelaaid
boven op een wijd, wijd land,
in een wijd werelds open land -
zo was ik eens in die kamer…
MARX
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.698 Een schone vastheid had hij in zijn wezen,
hij ging zo zeker en vast als de wind,
hij was zo stevig als een boom - een kind,
wou wel graag om zijn hals dicht bij hem wezen.
Van uit zijn brede hoofd, dat altijd zind'
op het verheerlijkst mensenschoon, verrezen
zachte stralen van goedheid - en daar in 't
zwart oog was vreugd en liefde saamgelezen…
De aarde ligt in de armen van de zon
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.955 De aarde ligt in de armen van de zon
in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur,
waarin twee minnenden zich aan het duur
werk der liefde herinn'ren en de bron
van 't leven. Elk of hij niet anders kon,
staart naar de ander met een zacht getuur.
Zo ligt de aarde stil in het azuur,
en 't gouden bed waarin de zon haar won.
Zacht speelt de…
Blauw (vlamt de lucht)
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.716 1]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
zonder verlangen's zucht
spiegelt het, diepe stroom.
2]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
diep van verlangen zucht
spiegelend wit de stroom.
---------------------------
uit: Verzen (1928)…
'T is zwart en donker
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.756 'T is zwart en donker,
kamerdonker als rook,
rood kolengeflonker,
daarboven holt de klok.
Langs de wanden bleekt flauw
een plaat en nog een -
het witte is lichtlauw,
't lijkt alles lang geleen.*)
Hoor, het leven vliedt,
de klok holt, tik, tik -
zingt het jammerlied
van het ogenblik.
--------------
Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…
De gonsregen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.262 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.128 Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan,
verzadigd krachtig, in het hoog gezag
des avonds met in 't oog vierkant de dag
van licht, waardoor zij zwaaiend zijn gegaan.
Zo ga ik ook, terwijl de grote maan
kogelend voortgaat langs de stroeve dag
der nacht die 'k even koperhel òpzag,
mijn armen en mijn hoofd zijn welberaan.
Dit heb ik zó…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.404 Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
Mijn grijze tintelreine
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.826 Mijn grijze tintelreine
mijn witte strelefijne
met hoog van omhoog gezwier
van uw handekens, schier
het vlerkegezwaai van vogeltjes,
het omkomen van wiekmolentjes,
ze veren zo fraai door de lucht,
mijn oor hoort geheel geen gerucht,
en uw wangen glijden aan
en uw lippen staan saam aan
beweegloos rood
en in eens daar vlood
een…
Mei boek II [fragment]
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.454 Zoals de wolken na een winterdag
Treurende gaan, hoewel geen luchtgeklag
Gehoord wordt waar het ov'ral stil is -- dan,
Terwijl er sneeuw valt hier en ginder, kan
Ik soms een enk'le wolk blosrood zien worden.
Lachende reist die in tussen de horden
Huilende wolken -- zo waren de riffen
Van zonverlichte bergen die in effen
Glooiingen hoog liepen…
De dag gaat open ...
poëzie
3.0 met 36 stemmen 4.996 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks één geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit,
en ik bij donkre wand diep peinzend poos.
Ik…
Zachtlichte lentenen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.734 Zachtlichte lentenen
mogen nu wentelen
aanwentelen,
hooglichte luchten
wolkenlichtluchten,
de lentenen -
Grote lenten met zonlichtboezems
in fonkellichte vér vallende blouses
waar hoofden zacht in liggen
donzig en ver als wolkenen,
de grijze stil-sneewige
die in wintermiddagen liggen.
Dán ogen lichtgrijzig spelen,
open, waarin…
Mei boek III [fragment]
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.525 Het was de nacht
Toen alle wolken te begraven gingen.
Ik zat waar een rivier ging en er hingen
Treurwilgen over mij, waardoor de wind
Zoet en zoel weende tranen als een kind.
Het was zó een rivier tussen twee dijken
Als uit de bergen springt en door de rijken
Van Duitsland en van Holland naar zee gaat.
Het water gonsde, als een overlaat
'…
Het gras heeft de nacht al begonnen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.170 Het gras heeft de nacht al begonnen,
de tuin is stil bezonnen.
De hemel is onbezonnen,
licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit
hangen neer stil in schoonheid,
maar de losse kastanjebladen
zijn schichtig en overladen
van wind.…
Het strand was stil en bleek
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.663 Het strand was stil en bleek
ik zat doodstil en keek
naar de blauwe rimpeling -
er was ook windgezing.
Ik wist wie naast me zat
witrokkig en ze had
roosrood het glad gezicht -
er was ook veel zonlicht.…
Aan zee
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.953 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste stee,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Zie je ik hou van je
poëzie
3.0 met 155 stemmen 16.015 ZIE je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht --
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent…