21898 resultaten.
Gezapig als de zoen
poëzie
3.1 met 9 stemmen 1.353 Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen
en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind,
o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen
uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint.
En zonder roeren, dan te voelen hoe mijne ogen
vergroten, naar me uw peerlen-weelde zonne-wijdt,
sta ‘k als een smalle bruid, tot wenens toe bewogen…
Hersenmengsel ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Mama zei wat
kun jij dat goed
en zo leerde ze mij
braaf te zijn, en nu
leer ik mijn kinderen
door niet streng te zijn
dat ze per ongeluk
of expres iets kunnen
doen wat niet mag
Ik zie hen ontdekken
wie ze zijn, wie ze denken
te zijn en wensen te zijn
en over mijzelf denk ik
na: wie ben ik geweest en
wat is daarvan gebleven?…
Geen krassen in het goud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Roest van vergane rozen
in vuile vazen, stof
op de tafel, ooit met liefde
gemaakt van de botten
van een beukenreus
naast de oude brieven
handgeschreven schetsen
van twee zielen, eeuwig
jong zonder beslommeringen
geen krassen in het goud
van de beloofde trouw
geen onbestemde vragen
of dubbele twijfel
die wroet en woelt
tussen…
Hij is het haasje
snelsonnet
3.4 met 7 stemmen 503 Ze zijn bijzonder zeldzaam – witte hazen;
Toch is hier in de buurt zo’n beest gespot,
Een vreemd gekleurde speling van het lot,
Al zou het mij daarom ook niet verbazen
Wanneer het Michael Jackson is gegeven
Dat hij die haas is in zijn volgend leven.…
Twee takken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 157 Hoe van de boom
Twee takken werden
Afgebroken, ruimte
Gemaakt werd voor
Jong leven, nieuwe
Uitlopers de kans geeft
Om te groenen, ook al
Is het maar voor even,
Want al wat groent
Trekt naar elkaar toe
In weer een nieuw leven…
Wit
netgedicht
3.6 met 18 stemmen 732 de winterschilder schildert alles wit
hij laat de deuren, posten en kozijnen
met verve onder hoogglanslak verdwijnen
m'n huis glimt als het reinste melkgebit
z'n laatste werkdag roept hij me apart
meneer wilt u het wit, of liever zwart…
Verdwénen tijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 577 In zwart-wit
Is alles kleurloos
Lét-ter-lijk
Welteverstaan
In zwart-wit
Het huis. De meubels
Feestjes. Taart
Voorbij. Gegaan
In zwart-wit
Vakantie vieren
Binnenland
Met soms die vaan
In zwart-wit
Uit het buitenland
Memorie
Zwart-wit. In kleur
In zwart-wit
De nachten dagen
Herin'ring
Mooi. Zoet.…
Er klinkt een wijsje,
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 301 Zij ligt op haar bed , een
verstilde pop naast haar
met de ogen half gesloten,
een wilde roos is op het netvlies
geboren, magisch beeld
tussen het alles en het niets
een zacht gezicht verschiet
van tint als ik in haar donkere ogen kijk
als zij in haar droom de pijn verliet
de milde adem vliegt uit
op een onverwachte morgen
waarin…
Een witte doos
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 286 we rijden langs het huis
waar eens mijn ouders woonden
het bos is uitgedund
de bloemen zijn verdwenen
het voelt daar kaal en koud
alles is wit gemaakt
van binnen en van buiten
als een gepleisterd graf
zelfs de auto voor de deur
is wit, met zwarte bekleding…
Witvlokkig
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
Thanksgiving
snelsonnet
3.5 met 6 stemmen 308 En Cheese kreeg gratie van Barack Obama
Ook Mac werd niet vakkundig opgevuld
Ze zijn met deze vrijheid zeer verguld
Maar voor de rest is het helaas een drama
Thanksgiving, Oh my Lord ik krijg zo’n trek
Vandaag neem ik een een Cheeseburger bij Mac…
Verborgen gebreken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 Verborgen gebreken, een huis geeft ze pas
Prijs, wanneer na de wittebroodsweken
Er geen grond blijkt voor stabiel grijs.
Niet de jaren zal het nog bewaren; noch
Gaat het altijd over zwart of wit. Bij goed
Onderhoud kan men nog iets sparen van
De goede eigenschappen die het huis
Ook bezit.…
rouw
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 1.581 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
wit
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
Wit
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.8 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…