Alle inzendingen over Homerus

Ja zelfs Homerus liet wel steekjes vallen Ook mij werden wat missers niet bespaard Ik heb het nog niet eerder aangekaart Maar nu ga ik bazuinen laten schallen Houd op met ieders leesplezier vergallen Taal moet met spoed sacraal worden verklaard Ja zelfs Homerus liet wel steekjes vallen Ook mij werden wat missers niet bespaard Poëten, gij literatuurvazallen…

" zo vroeg Homerus peinzend in gemoede, dit had hij verder niemand horen noemen, geen zanger, dichter, troubadour of bard zou hem met Patroclus hebben verward van dit fragment in 't leven van de held, hoofdfiguur van goddelijke bloede, kon zelfs de eerbiedwaardige Homerus niets anders dan Achilles' wrok bevroeden. 15 maart…

Dat destijds in de oudheid niet alleen de wetenschappelijke geschriften, maar ook, ja, in de eerste plaats Homerus, Sofocles, de grote dichters geïllustreerd werden gepubliceerd, het interesseert u niet en bovendien gaat het u ook geen bliksem aan, maar dit tenminste weet ik precies.…

Good old Homerus is uiterst voldaan zie ook: www.gelegenheidsdichter.nl…

'k was van de week nog even bij De Slegte tot mijn schrik en zag een dame met een hoekig boekig grauw gezicht zij droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze, die klassiekers zijn ook veel te zwaar je moet eraan geloven…

Ik was van de week nog even bij De Slegte rond aan 't zwerven in een groot gedicht en zag een dame met penelopisch literair gezicht ze droeg Homerus in haar armen, struikelde en dook de roltrap op naar boven, raakte daar toen uit haar evenwicht letterlijk bewogen en metaforisch uitgelezen zei ze: die klassiekers zijn ook veel te zwaar…

Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus Hij was een visionair, qua plaats en tijd Zijn leven was primair schrijven gewijd Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus Een rusteloze geest, een pen-nomade Die metamorfoseerde in figuren Die hij bedacht, zijn eigen creaturen Een eindloze portrettenpromenade Theater van de geest in…

Doorzichtige illusie van verkruimelde muren nodigt hypocriet de Grieken uit Wees welgekomen maar niet voor mij ontsnapt tevergeefs aan de mond van verzilte weduwen Wat moet de hel nog ónder mij Uitgewrongen trots zorgt voor het gapende litteken op de zuurzoute toekomst van de overlevenden Laat de hoop maar varen Onder…

Bij ’t omwolkte licht van de vale maan, niet ver van Troje’s trotse tinnen vandaan, verlaten de Grieken één voor één ’t houten paard en heffen hun in ‘t koele maanlicht blinkend zwaard. Twee aan twee trekken zij door de verslagen stad op zoek naar schandknaap Paris en zijn schat totdat een verkenner van Troje’s laatste veste, Heleen bespiedt…

Ik las Odysseus' smartelijke tocht en spelde in de schemer de symbolen: de zeeën, de godinnen en de holen, waarin hij liefde en bescherming zocht. Toen ik het boek sloeg in zijn zeven sloten, was het of ik ontwaakte van een reis; ik had gezworven en had drank en spijs aan menig tafel met de held genoten. Waar mag Homeros met het blind gezicht…

zing van de man van de duizend listen van het kind van de duizend harten zing van de vrouw van de duizend liefdes van de man van duizend dagen wachten zing van van het gouden gezicht van de duizend doden van amuletten en edelstenen van de duizend kinderen zing van de gouden tong van duizend dode jongens van Charon de veerman van…

Ze dachten spoedig stinkend rijk te wezen door met de importquota te gaan klooien, helaas, dat bleek alras het Paard van Troje (hoe dát zat, kunt u bij Homerus lezen).…

De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende. De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden zij ook hun koffers gepakt, de huisvrienden van de vrije dag? Ik schreef het reeds meer. Die morgen liep hij van de keuken naar de straatdeur en kwam niet weer. -------------------------------- uit: 'Jaren na maart', 1983.…

Maar ik ben nooit verloofd geweest met iemand die Homerus leest, en ik heb nooit een man bemind die Rabelais het hoogste vindt. Er zijn dus nog verscheiden gaten, helaas, in mijn cultuur gelaten.…

"De angst en de dood zijn tweelingbroers, de eerste kun je vermijden, de andere niet. " Homerus.…

Van uilen meende men in vroeger jaren -Homerus schreef het ooit eens in een mythe- dat deze vogels wijs als goden waren; Athena kreeg er daags een op visite. Die uil vloog ’s nachts de hele wereld rond om alle aardse nieuwtjes te vergaren, totdat er nauwelijks roddels over waren, en deed Athena daarvan ‘s morgens kond.…

Het misdrijf doet Europa beven; ’t Verraad, alom ten troon verheven, Voert de oorlogsdonders brullende aan; Doet duizend duizendtallen sneven, En hof en stad in vlammen staan; De huisman moet zijn erf begeven, En op uitheemse grond schier van gebrek vergaan; De krijgsknecht wordt in ’t woên gesteven; De landman, vloekend voortgedreven, Wordt…

Ik, die de zon als een gouden horloge las en de grote ogen van Homerus geloofde en verlangde uit te stijgen boven dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood, sta nu tussen de dichters, de opgewonden standbeelden, nog een en al enkelvoud in onze versteende kleren, nog helemaal koud van drank ondanks de septemberochtend, te poseren in…

ze proeft gulzig Homerus' bronsgroene woorden met haar zachtsmeulende, intens roze lippen, terwijl haar sterke, slanke handen teder het vroege, gezeefde morgenlicht strelen, tot het van rood naar dieprood kleurt loom en traag strekt ze haar mooie lijf, de ronding van haar borsten zoekt uitdagend de stralen van de zon, een helder flonkerend…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Die zal rotten als je het juiste woord niet vindt, maar opnieuw zal botten, wanneer een dwingende wind mijn kust zal geselen, in het decor van neerbuigende cipressen hun harige benen sluiten in Homerus dicht.…

Nee filomuze filozie ach filomuzi- kaal kwatrijn al was die Plato filosoof hij wilde vroeger dichter zijn hij wist van grot noch republiek: hij kende Socrates nog niet Homerus wel de Ilias de Odyssee en Lysias in dialoogvorm kreeg hij les van wijsgeer meester Socrates weg filomuze filozie geen muze meer en poëzie…

Hij versiert haar bed met geuren van beminnen zijn kus valt lief geen bloemen of liefdesbrieven nooit leest hij Homerus voor Hij laat haar smeltend zijn stormen felle kleuren geel heeft hij nette fantasieën en houdt niet van extreem Hij huilt niet van geluk trilt nooit als hij haar ziet of valt smekend op zijn knieën hij ziet haar…

Te veel gevechten heb ik gezien, te veel gejank van vrijers gehoord, ik ben altijd te ver gereisd. Een kijkdoos heeft mijn oog vervangen, Een bromtol mijn oor. Te veel modder, te veel krengen er in. Te veel vreugde. Ik verberg mij nu tussen de minnaars, die bedelaars. --------------------------------------- uit: Gedichten 1948-1993…

op het strand breekt hij als hij overrompeld wordt door een verlangen naar zijn Ithaka verlangen naar het goede mooie het ware a paradise lost overvallen door pothos smachtende tranen een hevig heimwee sluwe arme Odysseus de beproefde reis de dag is helder het licht is van porselein de queeste voorbij…

Gedonder: Van Gaal flitst uit de godenhoed Het toonbeeld van geduldig, wijs beleid De vriend van Pers, gereed tot harde strijd De wraak op Johan: bitter maar ook zoet Doch Ajax, Griekse held, zal daarentegen Ten tweeden male, treurig zelfmoord plegen…

O Munganyende, o Hélène Christelle Vous êtes jolie et, quant à moi, si belle 'k Zie uw ogen, wilt u ons vertellen Van uw levenswijsheid, o Christelle Gij zijt zo schoon als Hélena, moiselle Uw donkerbruin gelaat, uw zachte velle Uw blik waar passievuur in op komt wellen Wil toch van eros en amour vertellen Jambo, vous êtes, comme…

Goethe met Homerus samen, Kunnen nooit zijn roem beschamen: Want hij heeft wat hun ontbrak: Echte vroomheid... door zijn vak. Niet het laatst dient gelet Op de grote GENESTET: Wel was hij wat los van trant, Maar toch bleef hij Predikant. Wonderbaar zijn 's Heren paân!…