Bekende toestanden, gemengde gevoelens
netgedicht
De kamer is stil en stelt geen vragen
in het teken van het drinkend glas
de wolkenhonden schransen de dagen
het zal nooit meer worden zoals het was.
De lente trekt haar registers open
de wind fluistert zacht woorden in mijn oor
liefde dient van twee kanten te komen,
terug naar de bron en het juiste spoor.
Verlaten straten, de kroegen staan…