Alle inzendingen over Huwelijk 2 - Herkans

Zó belangrijk als verkiezingen zó belangrijk is Prinsjesdag zoveel beslissingen worden genomen over ons. Zó belangrijk is de sleep erna van beschouwingen, herhalingen besprekingen en vérspreken om over préken niet te spreken. En als we kijken naar het debat wat gevoerd wordt op t.v. dan denk ik, wat moeten we ermee? De één staat te…

als sneeuw vlokken de bomen hun zaad naar moeder aarde, de wereld kleurt warm wit ja, dat vind ik ook mooi, vandaar die twee, tussen haakjes…

Ik ga langs een oude kluizende vriend die dingen ziet en hoort die mij ontgaan onverklaarbare geluiden en stemmen hij hoort de deurbel als er niemand is interieur verandert van kleur en plaats Hij verliest greep op de werkelijkheid verwaarloost zijn lijf dat fossiliseert tot karretje van de geest, z’n tanden roesten grondlucht hecht zich…

terwijl de maand langzaam vordert voelt men de oktoberwind steeds harder de winter schuilt reeds in de avond de lucht barst van de kou een langzaam landschap vult zich met de humusgeur van bladeren en twijgen over het vage zicht van vormeloze dagen valt nog wat sporadisch licht…

nevel graast en rijmt op de verlaten velden omheiningen worden er ijzig uitgelijnd het gras schijnt als verzilverd takken en struiken lijken van kristal stil de witte huizen in de blauwe vrieskou de wind bijt rode neuzen overvalt de zuchtend adem behalve de kraaien die zichzelf weerspiegeld zien in de bevroren sloot lijkt het hier zo stil…

Toen de wesp stak werkten de mieren hard door, liepen, als altijd, gewoon af en aan, over hun spoor. Zij dachten niet Ach, arme zielenpiet Nee, zij hebben geen oog voor pijn en verdriet. Daar lagen bergen werk! Er is geen tijd! Is er dan niemand die dat ziet?…

terwijl ik deze zin schrijf schrijft de zin in mij iedereen blij…

onophoudelijke regen ons Vlaamse land verdrinkt het weer heeft iets wraakzuchtigs waters prevelen steeds luider alsmaar verder komt de rand van oeverloosheid nog komt geen eind aan dit wolkig ontij weiden lopen blank verworden watervallen velen staan al tot hun knieën in het water dat hen spattend omvat dit eindeloos getij drijft tot…

Vergeten… Behandel me nou niet als een kind, als ik af en toe naar woorden moet zoeken, vaak dingen herhaal en herhaal en herhaal… of soms alleen de weg niet vind… Ik weet ook wel dat ik soms iets vergeet, het gas uit te doen, mijn jas of mijn schoenen, `s nachts zomaar opsta, geen notie van tijd… of hoe je met mes en vork eet... dat…

De dag, na de ‘dag van de arbeid’ is het goed rusten.…

Als de woorden zijn gesproken En de kransen gelegd Spreekt de stilte...…

En als we nou naar buiten kijken, zien we de reuzen bijna wijken onder het geweld van de wind. Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint…

Wederom ging ik een ommetje maken gewoon omdat 't nog kan hoorde in de sloot de eenden kwaken en raad eens wie ik tegenkwam? Wederom die debiel van afgelopen week eerst twijfelde ik nog maar de manier waarop ie naar me keek dacht ik: verrek 't is hem toch. Voorbereid op represailles van zijn kant zette ik me schrap tenslotte was het heerschap…

Ga nooit midden in de kring staan, dit is te vaak fout gegaan. Volgens de familieberichten op pagina twee, word je er 'geheel onverwachts' uit weggerukt en doe je niet meer mee.…

Diner voor 2 Na eindelijk op de Albert Kuip te zijn beland Kon ik mijn inkopen doen in het groente en kruiden land Gelijk vroeg de marktboer dag kerel waarmee mag ik jou helpen uit den brand Hoi Dag heer, gaarne van U 2 grote rode uien courgette Laos en een bosje koriander Graag wat citroengras, gember kokosmelk, nee niet van dat merk maar die…

Er slaapt een man in huis. Soms noem ik hem de mijne. Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af. Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd te veel de zijne. Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan buit en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren. Dat is…

schat pak mijn hart, laat het niet gaan, jij bent nu verward, en wilt alleen verder gaan, ik sta achter jouw rug, laat jou niet alleen, via de lucht heel vlug, ben ik steeds om jou heen, want ik laat jou mijn lieveling, ondanks dat jij niet wil, de waarde achter onze ring, meetellen heel heel stil, leven om te leven, dat geeft hij…

De jongen smeert heel lief zijn meisje in met zachte olie tegen zonnebrand. Zacht en teder glijdt zijn ranke hand langs haar voorhoofd, wangen en haar kin. Ze schuift haar bandje willig aan de kant, stroomt nu al over van gemeenschapszin. Ze weten: dit is een subtiel begin van straks een lange nacht vol liefdesbrand. Maar ik zie al hoe straks…

Al een hoogrijpe maagd ben jij. Je wankelt over de klinkers, glad van golven die mos en algen spoelen. Jij nadert mijn frivole passen niet, tot je rare ogen trekt, een pose vindt die werkt. Verwonderd in de winkelwandelstraat. Een kraakwit kleed. Ooh. Je lijkt onberoerd na de knieval, de verplichte roos. maar achter het gelaat dat weigert…

op het randje van de nacht de slaap wil nog niet komen zegt hij haar goedenacht belooft van haar te dromen op het randje van zijn geest gevoel van onbehagen het stoort hem nog het meest dat het steeds komt met vlagen op het randje van de dag zijn dromen zijn vervlogen verdwijnt nu ook zijn lach weet dat hij heeft gelogen op het randje…

Het huwe-lijk lag op de bank Vervelend naast elkaar En als de ene dan iets zei Luisterde de andere er niet naar Ze hebben elkaar Niet veel meer te vertellen Ik zie ze in stilte De uren voor het slapen tellen En als zij vraagt wat gaan we eten En als hij zegt ik weet het niet Dan is zij in haar gat gebeten En haalt zij uit frustratie friet…

Oktober. Bus uit Z. Regen schuint langs de ruit van jou naar mij. Een rug ben jij, een jas, een kraag daar boven- uit wat haar van jou voor mij. Dan trekt een geur het smalle gangpad door en slaat een visoen haar dunne geur mij om het hart. Ik neig naar diefstal van jouw liefde, maar deze zakkenrollerij sta ik uit…

Ik zorg: voor humor als ik boeren laat, dat al het bier steeds opgedronken wordt, zij kijken kan naar voetbal, autosport, voor volop vuile was en vieze vaat. Protest ? Dan zorg ik voor een scheldpartij. Mijn vrouwtje hè, die boft toch maar met mij !…

We kregen bij ons huwelijk geen gebruiksaanwijzing en wisten eigenlijk van toeten nog blazen de vooroordelers gaven ons op z'n hoogst een jaar en zullen zich misschien nog steeds verbazen.…

Neemt gij deze man, tot uw wettige echtgenoot, zult u hem eren en liefhebben tot de dood u scheidt? Alle gehuwden, krijgen voor de ambtenaar deze tekst te horen, vooraleer ze in de ‘echt worden 'verbonden’ Maar geen mens verwacht dat die tijd van bovenaf wordt bepaald, nog minder dat je in tijd van oorlog en ziekte door de klok kan worden…

Ik ken dat niet, de hete adem van wie liefheeft ik rook teveel en schik me langer dan de dieren in het ouder worden - ik neem een sigaret, alles lijkt geregeld: de politie waakt, de hoeren zwijgen vreedzaam ik kom de weken door met kijken naar het saldo van mijn hypotheek, het verschuiven van de stilte.…

Zachtjes knijpt hij in haar hand en fluistert haar iets toe. Zij lacht ietwat verlegen en antwoordt onopvallend: 'Je weet toch dat 'k dat doe'. Kerkdeuren zwaaien open voor bruidegom en bruid. Kwistig wordt er rondgestrooid met wensen en met rijst. De bruidsmars weerklinkt luid. Zij ondersteunt zijn arm, 'Doe jij maar rustig aan'.…

De rode blaadjes symboliseren de vele mooie momenten in jullie huwelijk. De witte echter, de minder mooie momenten die ook zéker zullen komen! Het zal voor jullie een peulenschil zijn de "witte momenten" door te komen, in de wetenschap dat liefde alles overwint!!! Geluk…

Het samenwonen kon niet meer stuk Dus toen heeft hij haar ten huwelijk gevraagd En ik kreeg een SMS bericht waarin “ze heeft JA gezegd!!” stond Ze was dus voor al zijn charmes gezwicht en wilde het ook goed afgerond.…

Met octopus-wortels, wat aai je lief.. tussen bilnaad, heuvelhaar met zacht bekende noppen. Tentakels van slijm, van nat, gepland gerief, de druk van schaar, het schokkend soppen. Je geur. Verlept, maar trok eens aan in oude dagen. Was ik elders binnen gegaan, lag andere baard aan mij te knagen. Ik snap niets van dit, van jou.…