Alle inzendingen over Jannie de Kreij

Achtervolgd door de waan Van de dag probeer ik De werkelijkheid te verstaan Door de waarheid te zoeken, De waanzin los te laten, Te eindigen met een kristalhelder Licht dat deze dag beschijnt - En door de mist in dit Doorleefde hoofd neem Ik onverwacht de voordeur Uit het verleden waar dat Me zo eigen was, maar door De mist…

vijf jaar na dato zegt de olijkste collega nog steeds goeiesmorgens gelukkig werkt er op mijn kantoor geen juffrouw Jannie…

Wie het ik was Dat in mij woonde Was allang vergeten In de tijd, opgegaan In nevel, uitgegroeid Tot dichte mist in Dit vermoeide hoofd - Tot opeens uit het niets Die prachtige klanken klinken, Doordringend tot in Het verdoofde oor, Muziek die me wakker roept Uit mijn boze dromen En zie, het ik Wordt aangesproken En mag…

Als je er komt, dan zit ze in haar hoekje van de gang, afdeling vier. Nee, ze zit niet met een boekje: Dan had ze nog wat leesplezier. De dagen duren lang; Ze slaapt, ze drinkt, ze eet en zit te turen in die gang. Bijna zeker en gewis kun je (gelukkig) zeggen: Oma weet niet waar ze is. Maar, niet altijd ben je daar zo zeker van, want als…

, Vraag ik mijn antwoord Ben altijd open geweest, En dat weet je In vriendschap opgedragen aan Jannie Jansen…

Het werkt veel beter dan die enge pil Ook zeer geschikt voor uw bejaarde moeder (Die zit al járen in de slappe was Geldt ook voor tante Jannie en oom Bas)…

Het dode lam, de aangereden duif, kalende knuffels, plassen bloed die stollen in gestifte lippen. Glas spiegelt pijn die doorklinkt in de au schreeuwende meeuwen. Lam gevleugeld echo je hun taal, je moeder pendelt met je tussen de kruisen van de kuurkalender, deelt cellen in je kikkervis met staart. De kruisen overleefd, onder…

Door de natte mist Steeds meer ingesloten Druppels van zilveren Weefsel die mijn Grijze haren, mijn Levenswijze wenkbrauwen Tooien Die mij het gevoel Nog geven dat ik Leef, maar zo zeer Door kleiner wordende Ramen, en groter wordende Muren in een hoek gedwongen Dat ik zelfs mijn eigen Naam niet meer weet En dan zie jij…

warmte dorstig aan de oever van jouw voeten als je stille paden loopt waarop dromen verdelen tussen duizenden zandkorrels rijs jij op als Afrodite blootsvoets één met de golven die je lichaam strelen vriendschap bindt ons samen beroert het strand wat oren opvangen over de wind van kleuren via een gelukkige zonsondergang (voor Jannie…

terugbrengen tot een holbewoner, die uit verveling beesten kleurt op de muren van een grot in Zuid-Afrika waar af en toe nog Hottentotten komen In de koelte water vinden kijken naar vissen kuit schieten en daarna hom Blijven kijken tot kikkervisjes zich vormen, waaruit ledematen onverwachts ontspringen bij een beeld van Jannie…

(opgedragen aan Jannie, 28-02-2012)…

Goudgele kleuren waar je ook kijkt sieren de straten, bedekken de wijk Goud kleurt de paden, goud op het mos De hersfst viert nu hoogtij als je kijkt in het bos…

Controle bij de uroloog, brengt altijd spanning mee, Je denkt toch altijd aan die keer, Toen hij een tumor zag beneê... Routinematig dus controle en iedere keer weer vrees dat hij toch iets ontdekken zal; ben dus een echte zenuwpees... Ik kijk alleen maar naar zijn ogen als hij een "scopie" doet, En, als het onderzoek gedaan is, Zegt…

Waar vind je troost als jij een slechte boodschap krijgt... waar zoek je hulp, als jij jouw problemen nu verzwijgt...? Waar is die hand, die jij zo nodig hebt, en waar is die vriend, als jij naar de apotheek moet met je recept? Wie droogt er nu je tranen, als jij die lopen laat... waar zijn alle mensen gebleven die jou helpen, adequaat…

Helpen in nood vechten, tot de dood ons scheiden doet van elkander Hongerigen voeden en behoeden voor de hongerdood Pijnen doen verhelpen Bloeden laten stelpen... Leven voor elkander hulp bieden aan de ander... doet de mensen leven als je weg kunt geven…

Gevangen in een net van vragen Gevangen tot je antwoord krijgt Gevangen, tot het je gaat dagen Gevangen tot zolang je zwijgt Bevangen van een groot verlangen Bevangen door een stil verdiet; waar tranen sijpelen over wangen totdat je eens het antwoord ziet…

Over ons land een hangende, dichte mist troosteloos en droevig is de componist Lichtjes door de sluier en het ver-gezicht Donkere dagen voor de kerst zoals gebruikelijk en zoals gewoon een virus nu aannemelijk en bewegelijk is nu niet ongewoon Maar tussen de misere door brandt licht van hoop en kracht omdat eens in duistre…

Als je van te voren zou weten dat je leven ophoudt door een moord zou je dan nog een leven hebben als het eindigt met zo'n slotakkoord Wat gaat er in je om als je een jongen van zeventien jaren ziet staan met een pistool denk je dan: Nu gaat hij schieten hij schiet echt die halve zool Is dat het laatste wat je kunt denken…

Ik kan geen woorden vinden Wat het met me doet Zijn kind in mijn kinds armen Maar 't voelt zo trots, zo goed Beiden kan ik ze knuffelen Beiden o zo lief Woorden kan ik niet vinden Ik houd van hen, zo intensief…

het leven, maar soms voelt ‘zijn’ zo zwaar een angst die je verstijft om beslissingen nemen de twijfel doe ik het wel goed ? de schrik slaat om je hart en toch moet je verder... vechten, de kille angst verdrijven opgevangen door een liefdevolle man je steun, je toeverlaat je voelt je op handen gedragen nooit is iets teveel steeds…

Franzosen en reiz’gers als ik vreemden wiens waarde sterk overschat wordt: goud vult geen muren van trouw van trouw aan het land, het volk dat je lief kreeg Jannie Roodhof -Pool…

ach, alles wat hij vindt is dit kreupele gedicht Jannie Roodhof-Pool…

vormgeving Andere mensen steeds diep weten te raken Zo niet iedereen dan alleen ik Lees met bewondering en respect De gedichten die zij willen delen Zij hebben mijn inspiratie gewekt Heel af en toe een beetje jaloers Hoe zij gevoelens kunnen omschrijven Maar wij varen allen dezelfde koers En door hen leer ik beter te schrijven Rudeboy, Jannie…

Ieder mens heeft een talent gekregen en heel vaak weet je zelf niet welk Talent is een gave, zomaar verkregen niet een verdienste en dat geldt voor elk De één kan goed luis'tren de ander mooi zingen een ander goed praten over heel kleine dingen weer een ander kan componeren zonder dat hij er veel voor heeft moeten leren De een speelt…

Duizend bommen en Granaten Vliegen door de lucht Vallen op bepaalde doelen Mensen op de vlucht Arme "soldiers in the Dessert" zandstormen, zelfs ik krijg het benauwd In hun tanks een schuilplaats zoekend Thuis familie die nu rouwt Nu nog Bagdad gaan veroveren alsof dat zo makkelijk gaat Het zal je kind maar wezen met in zijn hand een…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

Gedachten geven je soms vleugels Gedachten zweven op papier Gedachten kunnen dwalend dolen Gedachteloos zit ik nu hier Gedachten naar een ver verleden Gedachten reizen op en neer Gedachten reizen door de toekomst Gedachten vervagen iedere keer Gedachten zijn soms heel verwarrend Gedachten lopen doorelkaar Gedachte, dromen, Gedachten zijn…

Terwijl je ligt te slapen arriveer je in het land der dromen Ik ben overal geweest Waar ik gewoonlijk niet zou komen Onvoorstelbaar wat je meemaakt Terwijl mijn lichaam ter ruste ligt Ren ik me rot, in sloppen en wijken en vlieg van hot naar her in een bliksemschicht Ik wilde eens vliegen en dat lukte nog ook gewoon een aanloop nemen, je…

Alweer is er van mij Een mooie fiets gestolen Wat zijn dat toch voor Lui Stelletje Halve Zolen Blijf met je fikken Af van andermans spullen Ga werken voor je geld en koop dan zelf je spullen Lekker makkelijk he, dat stelen! Ach, wat kan het jou ook schelen dat ik moet sappelen voor een fiets voor de zoveelste keer, heb ik wéér Niets…

Het is midden in de nacht Ging best wel laat naar bed En toen, heel onverwacht Hadden ze mijn schuur in brand gezet Mijn zoon werd wakker van de lucht en keek in huis en toen naar buiten Rood kleurde de avondlucht De Brand was niet te stuiten In mijn nachthemd wat ik aan had vloog ik naar mijn andere zoon Er Uit! schreeuwde ik en koos…