Alle inzendingen over Kees van Kooten

(Kees van Kooten (NRC Handelsblad 22 oktober 2010), naar aanleiding van de bundel Zo wordt U gelukkig: “Ik erger me aan critici die zeggen dat bepaalde poëzie te eenvoudig is.”)…

Zonder Kees van Kooten en Wim de Bie, zou de Nederlandse taal veel armer zijn.…

(Het witte boek was het aanstekelijke aan Billy Collins gewijde boek van Kees van Kooten.)…

Nu volsta ik, na Anna, kayak en levensnevel (Kees van Kooten), met een palindroom op Paul Verlaine, de geniale dromer en herfstdichter bij uitstek: Rue Verlaine, génial rêveur.…

Kees van Kooten droeg werk van je voor, zoals alleen Kees dat zo meesterlijk kan. Zijn Vieze Man was er zelf gelukkig niet. Zijn gore beledigingen aan jouw adres, ze bleken helaas nog niet verjaard Simon. Gelukkig nam Kees er grote afstand van, zoals alleen Kees dat zo subtiel kan. Jij sprak zelf nog springlevend van band.…

Hij schuift zijn eigen stoel voorzichtig aan Hij heeft zijn hand nog net niet uitgestoken Hij heeft het jawoord nog niet uitgesproken Hij laat ze voor de vorm nog in de waan Hij weet het, zijn vermoeden is gegrond Hij wordt genoemd, zijn naam gaat in het rond…

De zweep over de meute dacht Van Kooten Hij zette toen zijn paardenmiddel in En trok de teugels aan in elke zin Zo vatte hij het volk flink bij de kloten Want warme ballen ja daar houdt ie van Die Kees het is en blijft..een vieze man…

Wat of er ook bedacht wordt door Kees’ brein Simplistisch zal zijn opgave niet zijn…

Waar ben je nou gebleven, Wim Kok met je spijkerharde Afspraken voor het werkvolk Waar je met je borst fier vooruit Decennialang te vuur en te zwaard Voor bent opgekomen - keiharde Eisen waren het die je namens Het voetvolk stelde jegens de Werkgevers die zoals werkgevers Behoren te doen het klootjesvolk Uitbuitten - en waar ben…

Ik kijk mijn zoon. Hij slaapt, ik schrik en zie: daar ligt mijn vader. Ik vraag hen wie ik wezen wil en of ik die al nader. Zij zwijgen dat ik verder moet. Ik kus zijn halsslagader: Barbara, klopt zij, Barbara. (zijn mond geurt nog naar tandpasta) Aan het werk dus, aan het werk! De slagen der stomheid zien te verslaan door kakelend op…

Ontgrijpen is loslaten begrijpen. Is loslaten wat je dom begeerde. Is begrijpen dat je niet begreep, wat wijsheid is. Totdat we kunnen ontgrijpen, moeten we leren waarderen, wat laten vallen is. Ontgrijpen leidt ons tot begrijpen. Vallen leert ons om op te staan.…

Ik dacht mij heerlijk uit te kunnen leven, Maar nimmer eerder vrat ik het zo zout. Een aantal goede woorden schreef ik fout En ‘foute’ woorden had ik ‘goed’ geschreven. Er is wel een excuus voor mijn geklungel: De Nederlandse taal is écht een jungle.…

Heb ik nog wel eens tegen Kees gezegd: Kees, ik ken al zoveel mensen die al dood zijn. Toen was hij dat nog niet.…

'k Ben in mijn kot gebleven 'k luister naar de stemmen die er niet meer zijn het duurt nu al even en ik vind het eigenlijk wel fijn ach, wees niet bang het grote misbaar keert terug en dan wordt leven aan een slakkengang weer snel herinnering, denk maar millenniumbug maar jou zal ik dan wel weer horen ondanks het geloop en ondanks het gedoe…

Er was ene Kees in Nieuw-Heeten die voelde zich danig gespleten. Dús, een ingreep aldaar. En hup, Kees was klaar. Ja verdomd: Klaar was Kees, moet je weten.…

Kees eist bewond'ring voor zijn tocht; Men ziet het Kees wel aan, Dat hij veel nieuws, veel schoons... bezocht?... Neen, is voorbijgegaan. 1846.…

Dag Kees, bij leven nog koolmees!…

poortje open, hond graag in kot dag in, dag uit zonder nadenken, lieve grote hond. poortje open, hond wil niet in kot uitzonderlijke dag één grote beet, hap knap klemmende pijn, open wond zonder nadenken, kwade grote hond.…

clichémannetjes en zoetzuurtherapisten ik mis Koot en Bie toelichting: Wat voor weer zal het worden in Den Haag?…

Je wraak is zoet, want als ik, Kees, hier voorbij ga, denk ik weer aan die race.…

Een opkomende zon in Turkije die ik niet vergeet en nooit zal vergeten zoals we op die berg zaten en waren gaan zitten voor de zon opkwam wilden we zien Kees en ik En ik riep nog tegen hem: Nu zie je dat de aarde draait !!…

“Kees uit de keuken!”, schreeuwde ik hem oneindig veel keer vaak geheel buiten zinnen toe als hij daar als een volleerde zwerfkat uit de omvergetrokken vuilnisbak weggegooide haringstaarten gevist had. “Kees en nu naar binnen!”…

handen nu ben ik nog helder van geest Ik bepaal hier hoe het verder gaat Het was op een woensdag, we hebben nog samen bij ons thuis je lievelingsgerecht gegeten, wat gedronken Ik heb je daarna naar huis gebracht je was uitgeput, je kon niet meer We knepen bij het weggaan, zwijgend, nog stevig in elkaars hand Wij, maar ook jij Kees…

liet jongleren In hun sektarisch clubje van Simplisten Die twee unieke taal-neologisten TV-iconen Kooten en De Bie…

Hoe onwaarschijnlijk lijkt de dood als je vingertoppen over elkaar hoort schrapen en ze als golven beweegt, koot voor koot? Is de werkelijkheid zo verlaten? Hoe onwaarschijnlijk blijkt de dood voor diegenen die in een roes van clichés gezamenlijk een rooskleurige boot drijvende houden? Men voor al het zwemmen vreest.…

Maar de EU-vetpot lokt haar uit haar kot : van Euro's raakt ze opgewonden.…

De Belg moet nu blijven in zijn kot en wipt ze buiten die met het snot zo word je niet ziek geen corona piek wordt het virus verplet als een mot…

Het was een honkbalknuppel, waar- van Kees zich toen bediende. Hij sloeg er Bert mee in elkaar. - Maar even goede vrienden.…

as van de vulkaan as van Kees dezelfde materie behalve de maan…

Was ik op weg naar het huis van Kees, helemaal leeg omdat hij dood gevallen is. Onderweg dacht ik daar nog niet zo aan, het was een beetje vroeg en ik moest fietsen. Tot ik in zijn huis kwam en het weer wist: Kees ik zal je missen voor eeuwig en altijd…