Alle inzendingen over Kist OR Hart OR Gevoel

De kist blijft leeg ook als je er een handvol konijnen in verbergt. Je ziet iets en je ziet het niet. Het is er en het is weer weg. Alleen je hoofd is vol en soms je hart. Maar voor de rest is het de cakewalk en de achtbaan.…

stil in een kist bleek en wit gedachten overal maar nooit uit m’n geheugen gewist stil in huis en kist in de hoek hier was ze thuis moeder en dochter allebei dood te fanatiek om zo stil te liggen in een kist netjes opgepoetst een raampje erin bleek en wit vredig in een kist mensen komen en gaan gedachten zo verschillend maar toch…

in een witte bont beschilderde kist slaapt een man met het hart van een levenslustig kind de sperziebonen lagen sinds zijn komst nog nooit zo recht in het vak zei de baas van Coop Compact roerloze handen omklemmen nu de mondharmonica’s van de jongen die Henkie heet en Toots met hart en ziel bijna evenaarde…

Ze rust veel op haar zijde al het blijde van de diverse zangvogels de bloeiende bloesem in zich opnemend. In ’t echt en in gedachten loopt ze soms in de tuin bezoekt vertraagt aan zee menig duin en stiltegebied dat alles met haar euthanasie in het verschiet. Ik zie een stuk onbetreden daar beneden. Hoe verder ze wegloopt van deze plek…

Je hart verscheurd Een muur om je heen. De ratio spreekt Je zachtheid verdween. Nooit wil je meer voelen Dat gevoel van verdriet. Door liefde bedrogen, Nee, dat wilde je niet. Een hart vol met angsten. Door niemand gekend. Je gevoel kan niet stromen Wordt telkens geremd. Maar misschien is het onzin, Verbeelding, gewoon.…

eenmaal ontkiemd in het hart doet levenslang beminnen de wortels van haar start zijn niet meer te ontginnen…

Hoe je aan een hart gevoel geeft, hoe je een hart kunt laten spreken. Hoe een hart vol liefde leeft, minuten, uren, dagen, weken....…

anderen spreken Vaak zo anders als ze schijnbaar zijn bedoelt Als ik toch eens mijn gevoel kon tonen Aan wie ’t maar ervaren wou Ik zou zo graag eens vrolijk wezen Och Here als ik dat eens werk’lijk wezen zou!…

Een leeg gevoel, een hart met pijn, en dacht dat liefde zo mooi kon zijn.... Ik had een doel, en dat was jij en heel even was je van mij... IK mis je wel al echt een hele tijd dus zeg eens eerlijk, ben ik je nu écht kwijt...?…

Maar als jij glimlacht stroomt stralend zonlicht door de spiegels van jouw ziel mijn hart binnen Met gloeiende wangen gevoed door mijn liefde voor jou voel ik alleen nog maar ... warmte !…

Als mijn woorden jou verstillen je raken diep van binnen in zinnen die beroeren met gevoelens heel intens Als ik je even vasthoud met een pakkende emotie in een innige omhelzing dan voel jij mijn stille wens Als mijn bedoeling overkomt in klare taal die niet verward dan vind jij in mijn zwarte inkt dat ik schrijf van hart tot hart…

Mededeelbaar met onze ogen, in de taal van ons hart. Onze ogen zien en spreken. Onze spieren doen. Ons hart weet !…

Met hart en ziel.…

Wanneer mijn gevoel alles zeggen zou was dit papier geen noodzaak kon het gewoon makkelijk; even gauw hadden mijn gedachten niet deze moeilijke taak bleef de onrust achterwege sprak mijn hart de waarheid stopte deze niet halverwege kwam alles tot dat ene feit werd mijn verstand weer de baas kreeg deze weer vat op mijn leven veroverde het…

Daar in de kerk zittend naast de met rozen overdekte kist. Kan nog steeds niet geloven als ik het van te voren wist, Ging ik niet van je houden 't vuur in mijn hart laten doven. Vaarwel, je bent weg uit mijn leven afscheid nemen is het niet, in mijn gedachten ben je gebleven…

En met het sluiten van die kist wordt ook jouw leven afgesloten, een stukje tijd, een stukje tempo doeloe sterft met je mee en ook een stukje van mijzelf verbaasd dat een hart écht breken kan, lieve papa, jij was mijn beste vriend, ik zal je vreselijk missen.…

Wat is het, dat gevoel wat voelt als een orkaan zonder een ravage achter te laten. Dat gevoel wat je hart overspoelt, wat je kan laten verdrinken, maar wat je nodig hebt om boven water te blijven. Dat gevoel wat je kan verscheuren, je hart in stukken breekt, maar ook het gevoel dat het hart bij elkaar houdt.…

Jan droomde van een kist vol goud. Hij werkte zich krom en werd veel te snel oud. Het goud heeft hij op een haar na gemist. Maar iedereen vond het een heel mooie kist.…

Ze ligt daarginds in de kist. Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder. Ze lijkt er niet eens op. Het is haar omhulsel wat daar ligt. Mijn moeder zit in mijn hart. Ze heeft zich vast verankerd in mij En in de harten van mijn zussen en mijn broers. En wellicht in nog veel meer harten. Daar zorgde zij wel voor.…

er vallen tranen op je kist…

De witte rozen op je kist deden denken aan eerdere uren, voor elk levensjaar gaf jij een roos, waarmee je liefde wilde sturen. De witte tulpen op je kist, deden denken aan al die dagen, dat je er voor iedereen was, zonder opmerkingen of vragen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Schrijnend was het afscheid één bloem slechts op haar kist intens stil bleef het geween geen vriend, familie om haar heen is er dan niemand die haar mist schreiend neem ik afscheid één bloem slechts op haar kist.…

“Natuurlijk, onze kisten zijn wel groot, Maar dit is nou toch werkelijk te gek: Dat rotbeest heeft een veel te lange nek; Daar hebben wij geen kist voor, maar geen nood: Wij vatten het probleem wel bij de kop En vouwen uw giraf vakkundig op!”…

Hart Hoe vaak nemen we niet afscheid in het leven Maar hoe weinig afscheid van het leven Het definitieve van het zien van het voelen Dat voelt als hard aan Als zo pijnlijk Zo verdrietig Maar de dood doodt niet het gevoel Het gevoel van houden van Dat gevoel mag blijven In je herinnering Een innige In je hart…

Ondertussen is mijn piano zo gevoelig voor stemmingen dat ik niet meer kan verbergen wanneer in mijn hart de gevoelige snaar is geraakt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…