Alle inzendingen over Koesteren OR Stralen OR Omhullen

tijd waar rust nog schreeuwt om zwijgzame verhalen die geruisloos zijn ontstaan zonder enige pretentie vredig, kalm doch aangenaam als in een andere dimensie vergeet ik leegte om me heen geniet ik stil en huiver van de stilte heel alleen die schittert, puur en zuiver want dit helder bergkristal van onschatbare waarde dat ik eeuwig koesteren…

Ik koester elk moment , geniet van elke dag die je bij me bent Een overweldigend gevoel soms gewoon "teveel" jij weet wat ik bedoel Niet meer helder kunnen denken soms verkeerde woorden kiezen elkaars gevoelens krenken En dat enkel en alleen door de gekte in ons hoofd en de chaos om ons heen Maar blijven we puur bij ons gevoel…

Een mens kan zich altijd koesteren aan de schoonheid van de herinnering…

ik droomde dat ik een trein was die langzaam de nacht inreed in mijn linkerzij woedde een brand kalm maar vastberaden verdreef de dag de duisternis ik werd wakker in een zacht en warm landschap dat voelde als mijn moeders schoot…

Heerlijk om hier boven te zijn Wat lijken de huizen klein als je de vallei in kijkt Heerlijk om er even ver vandaan te staan en hoe je zo al je gedachten op andere dingen los kunt laten gaan Wat is de omgeving warm en het zonnetje straalt net als jij, arm in arm met mij Heerlijk hoe je zelfs nauwelijks kunt horen dat we door het hoge…

Schat, Ik koester het! en ik zal er zuinig op zijn.…

omdat je het te druk had om hen een laatste keer te koesteren.…

Ik koester... de stilte in mij naast het woorden schrijven in gedachten per gevoel. Ik koester de oude liefdes, het houden van en sta tegelijkertijd open voor nieuwe vormen en manieren. Ik koester de vrijheid in heel het aards als hemels leven als een groot geschenk.…

Als ik een wens koesterde, dan was het dat de Messias in mij zich van de Hitler in mij genas.…

verzorg je hond/kat optimaal jij krijgt een beeldschoon dier onze zwartwitte kat het bewijsstuk breeduit liggend nu voor de kachel hier geef eens een gekookt maaltje van bijvoorbeeld kabeljauw zij ruikt het van verre bij het bereiden ineens een enorm geluksmiauw let vooral op het juiste gewicht eventueel obstipatie…

ik zal mijn angst wiegen in mijn armen het koesteren zoals ik haar koester, mijn god uw smaak van humor heeft alle vertrouwen geslonken tot het jaar nul, toen alle flauwekul begon alles is vreemd nu mijn voeten uitgeput haar stappen volgen en de geur van chemo mijn geest bedwelmd zoals ik oliebollen vermijd het leven is mij in haar…

Over illusies die ik koester.…

Liefde maakt niet blind het maakt vergevingsgezind ben er zuinig op…

vroeger speelde ik het leven maar de ernst haalde me in nu het donker blijft omhullen ben ik veilig binnenin daar wee moedig soms gedreven in gedicht ik open mij…

Turend naar de verre einder waar het licht al avond schijnt houdt ze de ondergaande zon behoedzaam in haar handen maar als zij louter vagend zijn liefde schimmen ziet drijven koesterende stralen dovend in verkilde tranen weerloos drinkt ze stilte uit geleegde eenzaamheid voor ze als gewezen engel vleugellam verzinkt…

Een ijzerbewerker in Dalen Behandelt de roestigste palen Al klinkt het wat sterk Maar is hij aan 't werk Dan loopt ie voortdurend te stralen…

Met haar warme stralen opent de zon met verheffende kracht het ontluikend groen een hemelse kleurenpracht vogels zingen eendjes paren nieuw leven bloeit pril geluk dat groeit Want met een nieuwe lente en een blij gemoed streel je alle harten zoet…

Ik liep al jaren te balen Kon ik helemaal niet meer stralen Was mijn hoofd vol van ellende Ging alles door elkaar het was een bende Kon ik niet meer normaal denken Andere mensen geen aandacht schenken Wat ik altijd graag had gedaan Is nu van de baan Hoef ik niet meer te balen kan ik weer stralen ik mag er zijn Geef ik weer zonneschijn…

Wanneer ze hoog aan de lucht, haar stralen omlaag stuurt, mensen zich koesteren in haar warmte, wanneer de dag dan altijd te kort duurt, omdat we meer willen en nog meer, wanneer de zon haar kunsten toont, zijn er weinig, die je dan hoort klagen!…

ween ik woorden? praat ik tranen? schrijf ik troostend van mij af? jij leest met gesloten ogen elke zin die ik je gaf lach ik liefde? zucht ik kussen? laat ik vlinders in je los? jij kleurt met je hart wijd open elke wang vol toverblos…

Op mijn buik in het bad, het gezicht net boven de spiegel van heel heel water, probeer ik een oog te pakken, net onder het vlak, bovenop de diepte - maar alles wat ik zie is werk van Duchamp bijvoorbeeld of van Man Ray, Ernst, Margritte, Oursler, ooit aan me toevertrouwd door onbewust opgeborgen kijkers, veel ogen, vrouwenogen, vissen- ogen…

Als stralen in je ogen net als regenbogen de liefde voor jou blijft eerlijk en trouw…

Met je levendige verschijning Versterkt door je sprankelende hart Zorg je altijd voor deining Verdrijf je zelfs ’t zwartste zwart Met je prachtig blauwe ogen En die heerlijk stralende lach Ben je mooier dan 1000 regenbogen Tien zomers in één dag…

In de stralen van de zon dwarrelen kleine stofdeeltjes rond als kleine vonkjes. Warmte omarmt mijn hart het voelt als een boodschap uit de hemel vol liefde en kracht. Hoop voor de toekomst, kijken naar de zin van het bestaan op mijn verdere levenspad.…

De kern van mijn hart klopt door jouw ademhaling in bindend voorspoed.…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Jij schitterende vlinder je streek neer op de rand van m'n balkon Met trillend gespreide vleugels je heel even koesterend aan de stralen van de zon je ragfijne vleugels gingen langzaam dicht toen vloog je weg de vrijheid tegemoet en liet je een glimlach achter op m'n gezicht mooie vlinder je te aanschouwen deed me goed…