2363 resultaten.
samenvatting.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 159 een kleine luchtbel
in mijn hoofd werd een
knikker, en zo
kwam ik van
mijn depressie af.…
treurwilg
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 219 takken slierten sluiks
als een doorleefde provo
diep in depressie…
Vage contouren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 67 Het denken duidelijk vertraagd
Het voelen is wat afgenomen
De stem klinkt vlak,
Kent alleen nog monotonen,
Het doen blijft achterwege,
En als hij al plannen
In zijn hoofd had,
Om ten minste nog
Iets uit te voeren,
Dan zijn het niet meer
Dan hooguit een aantal
Vage contouren…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Onbegrip.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 811 Een eenzaam bestaan
kan leiden tot depressie.
Het onbegrepen zijn
door anderen
kan leiden tot de dood.…
depressie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 271 depressie
afschuwelijke tijd
donkere sombere buien
hoe kom ik hieruit?
sterker!…
Zwarte mist
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 616 Ik word vanmorgen maar
Moeilijk wakker - mijn
Ik wil wel, maar mijn
Hoofd wil niet in deze
Wereld van graniet
Waar elke warmte wordt
Tenietgedaan en waar elke
Sprankeling van hoop als
Een zacht veertje wordt
Weggeblazen alsof het er
Nooit geweest is - heb ik
Me nu daadwerkelijk vergist,
Of komt het doordat mijn
Hoofd vol zit…
Nu het rumoer verstomd is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 Nu het lawaai is geweken,
Het rumoer is verstomd,
Ontwaar ik om mij heen
Wat echt leven zijn kan -
Een koerende en intevreden
Tortel die met mij het aanbreken
Van de nieuwe dag omarmt
En gouden stralen van de
Ochtendzon die op deze dag
Mijn koud geworden hart verwarmt…
Het ondenkbare
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 610 Het hoogst haalbare
Leefde lange tijd in mij
Door de grillen van het leven
Ongewild gekoppeld aan het
Diepst denkbare - het
Ondenkbare dat uiteindelijk
Denkbaar werd…
Gescheurde schedel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 Een crash heb ik
Nooit meegemaakt
En toch ervaar ik
Voortdurend die scheur
In mijn schedel
Waar het leven in
En uit gaat, dag in
Dag uit, zonder het
Zelf te kunnen sturen -
Nu ik erover nadenk
Moet het toch mijn
Leven zijn dat die
Scheur in mijn schedel
Heeft veroorzaakt -
Crash zonder dat er ook
Maar één voertuig aan…
Waterdeken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 635 Voortdurend verlies ik
Het gevecht tegen de slaap
Die het mij onmogelijk maakt
Wakker te worden - ontwaken wil
Ik uit de boze droom die
Mij het leven beneemt -
Alleen op spaarzaame momenten
Bereik ik het oppervlak van
Matig waakzaam zijn, maar ben
Niet sterk genoeg de waterdeken
Die mij naadloos omsluit
Van me af te gooien…
Naar voren kijken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 872 Terug keek ik
De afgelopen jaren
Op alle donkere dagen
Die mijn leven verzameld
Had - opeenstapeling van
Buitensluiting, van neerbuigend
Bejegend zijn, gekleineerd
Tot op het bot, dat
Onder het kwetsbare lichaam
Onzichtbaar aanwezig was,
Van vele malen verlies met
Bijbehorend verdriet van
Er niet mogen zijn -
Nu ben ik verder…
Vijf tinten zwart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 In semi-sluimering
Komen in mijn ziel
Dia-raampjes voorbij met minstens
Vijf soorten zwart bestrooid -
Overwegend roet dat net
Als ik is neergeslagen
In de ruimte die
Leven genoemd wordt
En soms wel wat weg hebben
Van de bril die ik doorgaans
Draag in deze donk're tijd
Waarin het nooit meer
Licht lijkt te worden…
Onbewoonbaar verklaard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 Huis dat
Lichaam heet
Al jaren in verval
Noodzakelijk onderhoud
Wegens permanent
Tijdgebrek niet
Uitgevoerd
Overal kieren en
Spleten, planken
Die het begeven,
Dak dat lekt -
Wilde er nog
Wel in wonen,
Maar zag op een
Morgen een wit bord
Met zwarte letters
Op mijn gevel aangebracht
Mijn lichaam was
Onbewoonbaar verklaard…
Keerpunt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Toen ik de
Dag en de tijd
Had losgelaten
En mijn leven
Als een laken
Vol vlekken
En scheuren
Op een hoop
Naar beneden viel
Was ik op een
Keerpunt gekomen
Niet wetend of
De hemel zou
Volgen of toch
Nog de aarde
Die ik al
Verlaten had
29 januari 2010.…
Waarin de vader ontbreekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ogen dichtgeplakt
Met korrels slaap,
Ooglid dat nog
Van geen wijken
Weten wil -
Na veel inspanning
En ongewoon veel tijd
Begint het licht
Voorzichtig te gloren,
Niet veel, maar toch -
Door een waas van
Verlies en verlangen
Kijk ik bij onszelf
Naar binnen, en zie
Het huisgezin waarin
De vader ontbreekt,
Waarin hij althans…
Vastloper
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 Met vastgelopen hersens
In het licht van een zon
Die maar niet
Echt komen wil,
Slechts één gedachte
Komt naar boven
Eén gedachte maar,
Aan het moment
Dat dit leven begon…
licht in je handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 57 in de nacht
omsingelt zwart
water het hart
het heeft geen
weet van verlangen
dat ademen kan
vleugellam hart
dat licht in gesloten
handen draagt
het niet openen kan…
De depressiviteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Je herkent het niet,
ziet 't zelden
op 't gezicht staat 't niet
't zijn de helden
van verbergen.
Ze is depressief,
niet 'n klein beetje
ze is ook nog zo lief
maar hoor eens, weet je
ze verbergt.
Ze durft geen hulp te vragen
is bang voor wat men zegt
zo loopt ze nu al dagen
en voert een stil gevecht
van verbergen.
't Wordt allengs…
ook in Meppel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 386 ook in Meppel zit poëzie
zo herinner ik mij een gedicht
van de dichter Kopland
over het Meppelerdiep...
een diep triest relaas over
de eenzame juffrouw A.
waar een mens normaal gesproken
niet vrolijk van zal worden
maar toch voor mij
een voldoende bewijs dat
er ook in Meppel nog immer
voldoende poëzie aanwezig is…
zwartboek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 onlangs nog Gerrit Komrij
en vandaag hoorde ik dat
de dichter Rutger Kopland
(van jonge sla in september)
op woensdag 11 juli j.l.
ook al van ons is heengegaan
zó wordt het lijvige boek
van de dode dichters
langzaamaan wel erg dik
en zwaar te tillen…
Maar dat is het woord niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 Het gevoel begint
Kriebelig naar boven
Te kruipen,
Kriebelig, maar dat
Is het woord niet,
Het maakt allerlei
Kronkelige bewegingen
Maar dan zonder
De warrels die jij
Je daarbij voorstelt,
Kriebelig, iebelig,
Dwarrelig, maar dan anders -…
Houtskool en gruis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 Grauwsluier over
De geblakerde resten
Van dit zielloze
Bestaan - houtskool
En gruis ligt in
Dunne restjes te
Wachten, terwijl het
Mijn leven toedekt,
Wachtend op het klapraam
Dat open gezet wordt,
Schone levenslucht
Die naar binnen stroomt,
Om nieuw, vers leven
Binnen te laten…
Chagregen weer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 148 Het is weer, chagregen weer
Het komt met bakken uit de lucht
Wanneer komt die zon denk ik met
Een diepe zucht
En ziet alles er weer wat beter uit hier
Zowel het weer, als op mijn eigen vizier
Soms is alleen het weer in een depressie
En zit je zelf slechts even in een recessie
Kom op zon ga schijnen
En laat alle depressie en recessie…
Op de rand van de afgrond
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 88 ze loopt
op de rand
kijkt angstvallig niet
in de afgrond
voorzichtig
stap voor stap
krampachtig kijkend
naar het moment
de depressie
diep beneden
grijnzend
hopend
dat ze valt
ze wankelt
de depressie houdt
haar adem in
hoopvol loerend
maar ze vindt
haar evenwicht terug
rechtdoor
steeds rechtdoor
dan voelt ze
vaste…
Lagedrukgebied (Tanka)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Met een depressie
dromend in de wintertijd
met een storm op komst
staan kale bomen paraat
om windstoten te doorstaan.…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Als ik echt een dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 551 als ik echt een dichter zou zijn
als ik schreef voor echte mensen mensen
las men kwatrijn kwatrijn
kon ik mij geen betere herdenking wensen
als ik een echte dichter
vond de lezer gedichten
ergens tussen Vasalis en Bloem
leunend tegen Kopland en Kouwenaar
verscholen achter Komrij
een werk van mij mij
daar…
Opstel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 Het opstel van mijn leven wil ik
Schrijven waarin het moet gaan
Over de pijn, het verdriet
En het door alleman ontkend zijn -
Bij de eerste zin van het verhaal
Trekt mijn hoofd al dicht met een stevige mist -
En schrijf ik mijn opstel eerst maar
Als gedicht, en zijn het vage contouren
Die mij langs de regels voeren…