Vroeger schuivelde ik van kroeg naar kroeg, dronk
ik alles wat ik maar lekker vond, rookte ik elegant
mijn sigaretten, gluurde ik graag naar de stevige
billen en de bolle borsten, die zo voor het grijpen
leken, een hemel vol illusies, ik verdween erin als
een arme sloeber, want geld had ik niet en ik kwam maar
amper rond, zo werd ik een met mijn…
Ik zit hier met wat vrienden in de kroeg
De ober schenkt ons bij, loopt af en aan
Toch moest ik maar weer eens op huis aan gaan
(Al ging ik liever door tot morgenvroeg)
Snel neem ik nog een allerlaatste slok
De hoogste tijd, de vijf is in de klok…
Hij praat boeiend,
legt zijn woorden uit
als een accordeon.
Alles gaat bij hem vooruit
of blijft haken anders,
in depressie en een
slecht geweten.
Daarom zingt hij vlug
en muzikaal, dat wel,
alsmaar vooruit of
blijft thuis. En als hij
er een aantal op heeft
wordt hij aanvallend
en na verloop van tijd
moe, zakt achter…
ik zag daar net een tijger lopen
heb jij dat soms ook gezien?
of heb ik al teveel gezopen?
het is toch nog maar half tien
ze zei: ik zou er maar mee stoppen
want er loopt hier echt geen tijger
je gaat zo langzaam naar de knoppen
wat je zag is vast die reiger
ik zei: misschien heb je gelijk
maar het leek toch wel heel echt
ik zag hem lopen…
Het liefste wilden ze ons buiten westen slaan,
omdat wij hun simpele geluk voor gek versleten,
hun rovershol doorzagen, hun niet zagen staan
als echte kroegtijgers, maar als nare secreten.…
In Ree en Runstraat liep hij
uitgelaten nu nog bij gelegenheid
alle cafés zwijgend voorbij
soms ging blijkbaar voor bekenden
gezeten op terras of achter glas
beschroomd zijn hand kort omhoog
Ook fietsers passanten
weinigen die hem nog herkenden
vrolijk zwaaiden naar ooit
de tijger zonder sluitingstijd
Een vrouw gerimpeld grijs haar…