Alle inzendingen over Kustmarathon Zeeland

de storm geluwd wrakhout rest puinruimers maken overuren een milde bries het land moet droog de zee had weer eens kuren…

Ik ben een Zeeuw, standvastig, goed en rond, Eendrachtig, nuchter, uit de klei geschapen, Een vreemde hand? Dan trek ik vlug mijn wapen, Ik sta met beide benen op de grond. Het laatste nieuws heeft mij dus zeer verdroten; Op één deel ben ik tòch tekortgeschoten.…

Ontwaken met een open raam, een zilte zeelucht Kan me niks meer wensen, zucht.... Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw Een ontspannende geeuw Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan Helemaal in de CAS waan Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op Ruik de bakker en sta maar eens op…

Oost-Souburg heeft niet veel om op te bogen, Er is een kerk, een molen en een pad, Toch heb ik daar een goeie tijd gehad, Ook híj is er geboren en getogen. Vandaar dat ik beweer in dit gedicht: Met Blind komt het EK alsnog in zicht.…

In het zuidwesten van ons fraaie landje Omringd door stoere Zeeuwen en de zee Stond eens een pas gekozen comité gereed voor de ontvangst van slappe Jantje Maar deze ligt in Gelderland te rusten en denkt: ‘Wat moet ik op die vreemde kusten?’…

De dag schept na een onrustige nacht gelukkig lucht, naast een vreemde werkelijkheid zwelt het frêle licht glorend aan. Op pad maak ik een gruttoimpressie van het landschap, ga langs de dijk die verderop iets begint te klimmen, er huppelen hazen over de akkers. Hoe mooi oogt ook nu dit gebied het het hoger klimmende licht, klinkt in de…

Heb jij het in je om op elk terrein, Je overal voor vrede in te zetten? Maak jij met elke vijand korte metten? Heb jij het lef om marinier te zijn? Durf dan, net als die grote Zeeuwse zonen, Om stoer in Vlissingen te komen wonen.…

Was het u bekend dat Middelburg niet aan een meer, niet aan een meer, kanaal, rivier, maar aan het zilte nat wist u dat Walcheren in 't land van Gorzen en van Slikken Walacra sinds de Romeinse tijd een eiland was aan zee wat duinen en konijnen, gras, niet meer dan dat? wist u dat Middelburg ten tijde van de VOC…

Gij die leeft aan zee, wees mijn roergangster en reis met me mee; met u als leidsvrouwe bevaar ik rivieren en zeeën vol vertrouwen dat m’n lading, vaten wijn, behouden blijft, en profijtelijk zal zijn; u schenkt immers voorspoed, geeft gunstige wind, en heerst over eb en overvloed; van u de bloemen in het voorjaar, de appels, peren, druiven…

Dit uitgestrekte land, van Cadzand tot aan Hulst, grenzend aan de Westerschelde, schuurt tegen het Vlaamse land aan, lijkt amper Zeeland te zijn. Of toch? Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook. Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen.…

en gedichten het dagelijkse uitzicht over Rotterdam over de verborgen bacterie achter de driedraads icd, het dagenlange wachten we keken samen tennis voor ze weer vertrok “bittere pillen slikken moeilijk weg” vibrerende vingertjes gingen de rotonde rond, verdwenen de twee tunnels in huiswaarts over hoog gelegen bruggen het zuivere zeeland…

We houden het heelal goed in de gaten, De telescopen staan omhoog gericht, Een zware ster verdween plots uit het zicht, Daarover blijven astronomen praten. Gecondoleerd, maar ik ervaar geen leed, Van deze ster had ik niet eerder weet.…

Nawoord bij een fotoboek Vakantie in zeeland Een puntje in de tijd Jullie hadden plezier Vertrouwen Onbevangenheid Springen, spelen, Scheppen in het zand Draaien aan een skelterstuur De wereld bestaat alleen uit zandkastelen.…

naar het wad voor la Grande Bouffe je maag overvol gevuld met overheerlijke fruits de mer sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput en licht verdwaasd misschien strijk je in Nieuw-Zeeland…

In Zeeland ervoer je benepenheid en haat jegens oprechte homofielen, je streed moedig tegen hun verwijt, dat homo's met aids pielen. Ware liefde is niet sekse-normaal, juist homo's zijn supersensitief, zeer sympathiek en geniaal, en in relaties liever dan lief!…

Uitgestapt in Zeeland; Nieuwerkerk Verdween ik in drie hartelijke kussen Er zaten ‘k weetniet hoeveel jaren tussen Het nu en het verleden nog met kerk De kinderen gingen naar dezelfde scholen ‘t Was werkelijk in een vorige eeuw Jij was nog Rotterdammer en geen Zeeuw Ik zat nog achter moeders rok verscholen We kijken met benodigd tijdsverschil…

Naar Zeeland bleek een veel te sterke band: Uit heimwee liet je vele tranen stromen. Totdat je schielijk uit mijn bed verdween en nu weer koeien melkt in Sint Jansteen.…

Zit je je thuis vaak stierlijk te vervelen, dan leer je lang je adem in te houden - dat valt niet mee want soms ben je verkouden - en ga je onderwaterhockey spelen. Je wordt dan ooit geëerd door ‘t legioen als onderwaterhockeykampioen.…

tussen Den Haag en Gent loopt een lijn, die verder reikt dan je met je blote oog kunt bekijken de liefde voor Amsterdam voor Zeeland en Parijs vindt er zijn middelpunt zoals de wind zich nestelt in de kruintjes van de eik, de beuk en de berk in de gevleugelde vrijheid van de adelaar die met scherpe blik de wereld overvliegt de klanken…

Treinen boordevol leguanen met geldige OV-chipkaarten reizen massaal naar Zeeland. Thuis hebben naaktslakken de badkamer aangeveegd, kwijl kruipt onder de deur. De klerenkast ligt vol eieren van te kweken dinosauriërs; sommige zijn al uitgekomen. Slangen sissen in de krant veel gifspuitende artikelen in wurgend gespierde taal.…

Engeland druppelt het dagelijks door: zeg ik, en zij komt nader more and more perhaps it’s cool under the skybox wij lachen hier en daar wat heen en weer dat Cornwall een tikkel subtropisch is in het Lake District waait de wind er meer Zeeland zonder palmen is groot gemis de Friese taal sounds English, keer op keer ze gnuift: I was there…

Je hebt er maandenlang naar uitgekeken, En eindelijk daar was-ie dan: de wind. Tijd voor een fietswedstrijdje: in een sprint De Oosterscheldekering oversteken. Maar ’s middags werd het, u begrijpt het vast, Door harde wind vroegtijdig afgelast.…

Wie weet er nog dat voor de Zeeuwse kust, onder water, het dorp Schouwe rust? Eens een rijke handelshaven nu in’t wier en zand begraven. Lang zag je de toren nog staan maar ook die is ten onder gegaan. Westenschouwe heel haar handelsvloot wist waar de Noordzee winsten bood, ruimen vol wol, meekrab en graan, zo voeren de schepen af en aan.…

Daar zwommen ze, de vrijheid tegemoet. ’t Was hartverwarmend, en de tranen welden hier aan de oever van de Oosterschelde. Elk afscheid doet verdriet, het is voorgoed. Alleen Verdonk had dikke binnenpret: “Geweldig ! Wéér een tweetal uitgezet !”…

(Bij een schilderij van Maryanne van Winden) Langs de oude haven van Goes geflaneerd en verbaasd naar de mooie huizen gekeken, waarna een antiquair uit de doeken deed over de historie van Zeeland. Hij toonde een oude kaart met tientallen eilanden en diepe geulen daartussen.…

boomer word ik Ongelofelijk kwaad Op maffiose crimi Witteboorden In hun onaantastbare Bunkers van boardrooms Ego's die de climate Change ontkennen Hun wereld is geen Aarde van de mensen En negeert de Econoodkreet Van het klimaat Een pinguïn, net zo edel Als een leeuw of koningspaard Zwemt tweeduizend mijlen Van Zuidpool naar Nieuw-Zeeland…

Ze kon van huis naar 't Baarnsch Lyceum fietsen Kreeg zeven keer per week Latijnse les Als puber en als aanstaand kroonprinses Zei "Luctor et emergo, Beatrice" 't Ging eerst niet echt van harte, later wel Want Juliaan bleef toch haar rolmodel…

En je rook met je pinno- cio neus een tulp aan de ande- re kant van de wereld (Nieuw- Zeeland om precies te zijn) en met je Einstein-brein probeer- de je het allemaal te vatten, maar je kwam er toch niet uit...- en je dankte God hélémaal, ook al geloof je niet in hem, op je blote knieën tot besluit.-…

Een aangespoelde fles, waarin een brief Bevond zich aan mijn voeten in het water Een mooi bericht, al kwam het dan wat later En vroeg of laat… Het is maar relatief Wats’app en mail: nooit zullen ze het halen Bij postduif, brievenfles en rooksignalen…

Schip geknakt, nog niet gebroken, oh, wat ging het net weer goed Ook al klonk er eerst nog weerwoord onder Lenie’s hoge hoed Als straks alles is geborgen gaan weer vragen naar Den Haag Ziet nou niemand eens naar Zeeland, ’t hoeft niet eens perse vandaag!…