Alle inzendingen over Laat niet de moed za

Laat niet de moed zakken Het onaanvaardbare te aanvaarden brengt geen rust in 't eeuwig zoekend hart, De tijd was te lang dat wij elkander met verborgen verlangen zochten De weemoed van ’t niet zien gaf geen rust maar onuitspreek'lijke smart; ge kunt niet van 't hart verwachten dat het losliet wat het eerst heeft bevochten;…

roza, roza, bloemen, za, za. Foto: Jolie Hakkert…

Paaldanseres komt lang niet meer aan haar trekken draait steeds rond de za(a)k…

Daarom vraag ik U zich op za en zondagen Aangenaam gesteld te gedragen.…

Ne knarrige vlark oet Kwadamme Versnakelde kal ziene mamme Za zet: oe gezek Ma kalte die bek Da knalt ja die batse gadsamme!…

Er was er eens, zo lees ik vaak -ik blader graag in boeken- een koningkeizerbonestaak die zich een lief ging zoeken hij keek eens hier hij keek eens daar hij keek zelfs onder keien oh wonderwel, zo trof hij haar en ook haar bakkeleien van je dit niet goed en je dat niet goed van je zus en zie za zootje totdat hij dacht: “als het zo moet…

De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid, En het hart, zacht dichtgeknepen, springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant… Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het dartel lam in mij verrijzen. Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom… En kijk, het grijze schaap wordt lijk.…

Als Prins, minister Geconfronteerd met de strop Monique als engel…

21 maart, de lente is in 't land Ik bedoel niet meteorologisch hoor Gewoon zoals we vroeger hoorden; De 21e is de lente in het land. De zonsverduistering gisteren Liet door mist niks van zich zien Maar de kalender kan zich niet vergissen Dus krijgt vandaag van mij een tien! De lente is begonnen Want het is 21 maart Maar 'k moet je eerlijk…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

mama, mama, kijk! Mijn boterham doet kaka - gesmolten paashaas…

"Ik ben een za-zoe-zoef verzameling van allerlei fantasie-getallen, weliswaar imaginair als Agartha, maar logisch als een Clair de lune. Ik besta uit vier dimensies. Ze noemen mij een quaternion..."…

Laat toch vallen wat schier onmogelijk wordt te dragen; vat de moed veeleisende moed te dragen wat gedragen moet en vrieskou- koude volharding eist met twee voeten in de aarde.…

de zon gaat onder in mijn ziel glans en levenslust zijn zo verdwenen neerslachtig mag ik overvloedig wenen plots klopt "schitterend idee" aan mijn deur maakt bonte schetsen in oranje kleur losgekoppeld van die domme sleur ik kom terug in harmonie, ben niet meer ziek maak fantasie en droom weer identiek nieuw is het leven dat ik nu zie…

Want dat is het aan het einde van een prachtige dag, Een 27 Aprils Koningsdag, kermis in de stad en overal van alles wat! Kinderen spelen muziek op hun eigen instrument, hier en daar een luchtkussen, verderop een kermistent en overal echt overal bieden oud en jong hun waren aan! Voor slechts 1 eurootje een schilderij, een glaasje een pop…

Geef mij de moed om onrecht te onderkennen, Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt, De vaste wil aan onrecht nooit te wennen, Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.…

Het betekent nieuwe moed, voor de genezing van mijn kwaal.…

De Moed is meer dan kracht waar ’t uitgetogen zwaard Het pleit beslissen zal de arm der Helden waard. De Moed grijpt hart, en ziel, en boezem aan, en zinnen, En doet op de overmacht de palm der zege winnen.…

een oude man kijkt verkreukeld naar de lente waar is mijn moed om weer een jaar te moeten? lammetjes en verse blaadjes dartelen het leven…

Een heel gewone vrouw moet, wat te veel aan haar betaald was, dus wél retourneren. Maar Eef gaat (zonder ‘moedwil’) incasseren wat haar niet toebehoort. Dát mag formeel. Kom Herfkens, toon karakter en besef desnoods dat iets bestaat als UNICEF.…

Zie 'k heb de moed om niet te klagen, Om iedre vreugd en iedre pijn Glimlachend aan mijn hart te dragen: - De moed om een blij mens te zijn, De moed om zelf mijn lot te lezen, Tot het mij dood van 't vechten vindt - O zon! Ik wil gelukkig wezen - Een diep gelukkig mensenkind!…

het breken van een ei vraagt niet veel durf maar welk een warmte en geduld vereist het broeden welnee, u bent geen kip en ik geen kuiken in de dop ik hou mijn broze kop omhoog vraag niet mij te behoeden voor alle tegenslagen een beetje zachtheid anderzijds wat mildheid bij het kijken stel dat ik dát zou vragen… zou het op moed gelijken…

Moed zou men moeten kunnen maken, er van proeven en het goede smaken, zonder bitterheid brandend in de ziel van het individu. Had het leven niet anders gekund Met druppels als parels, geweven in een liefdesweb waar alles met goedheid bleef kleven?…

Versleten in het leven, Was het ongeschreven opgeheven. En mocht men gaan schrijven, Waar liefde hen toe zou drijven. Niemand wist wat er gaande was, Enkel degene wiens innerste de les niet meer las. Opgeslokt door het leven Bleef daar zijn hart beven. Het spel in zijn hoofd werd langzaam Uitgespeeld en schade werd ongedaan. Zijn hoofd…

Beginnen is zwaar. Maar de herfst toont verleiding. Het blad valt gekleurd.…

Steun gij mij weer, Keer het ten goede, Ik ben zo moede - Ik kan niet meer…

het ritme van de akkoorden van het leven uw vingers het klavier bespelend Wat een moed om uw handen in bevroren jaszakken te steken zinderend van verdriet toch het levenspad te blijven bewandelen met opgeheven hoofd Wat een moed…