Alle inzendingen over Lavastroom

Vulkaan uitbarsting lavastroom ontvlucht de schoot van moeder natuur…

Giftige tongen Vlammen overal Die uitslaan Duivelse ogen Kokende lavastroom Uit gretige bek Waarmee 'k dreigend Welhaast verslonden Word - afgesloten de Weg waarlangs 'k nog Ontsnappen kan - De hellehond die Lange tijd me al Heeft opgewacht Opent mij de poort Naar het vagevuur…

En doemt met bergen op in ijs, een rode lavastroom. En schrijft, wanneer de dag zijn licht verliest, zijn naam in uw gevoel. Maar later slaat het licht weer aan. Je moet eerst naar de bakker gaan. ----------------------- uit: 'Fratsen', 1993.…

ik laat mezelf achter in de ommuurde tuin verdwaalde herinneringen lopen met me mee naar vergeten beelden voorzichtig blaas ik over dauwdruppels op het gras ik voel het mos op de zwerfkeien zie het rood van de klimop tegen de buitenmuur ik streel het tere blad van de magnolia de bleke zon doet wat ze kan een lavastroom aan droombeelden…

Aardbevingen en uitbarstingen Lavastromen over mijn wangen Vloedgolven van steen Als je weer gaat. De zonsverduistering achter mij Verslind mijn schaduw Een zandstorm aan de horizon Prikkende ogen, verblind mijn zicht.…

De aarde bloost verlegen kleuren haar hart pompt heftig lavastromen als de azuren hemel lokkend lacht.…

Onverhoeds komt het omhoog als een vulkaanuitbarsting tussendoor een lavastroom Het is verwerken dat gepaard gaat met hevige regenval totdat de zon zijn kracht bepaalt warmte in het lichaam krult de wind langs wimpers fluistert een ander zicht, een nieuw geluid waarvoor ik zwicht geen noot kan ik lezen en toch leeft er muziek in mij:…

Bovendien is de zon zwaar aan de drank en spuit hij geregeld heroïne in zijn hete lavastromen. Ik heb de zon geadviseerd om eens te komen kijken hoe de aarde zijn zonnestralen misbruikt, maar dat vond hij te rigoreus gevaarlijk, wat hem siert.…

gedachten Onder druk van een leger gevoelens Voor de vrouw in mijn psychologe We eindigen het consult Ik weet wat er nu komen gaat Want voordat ik naar huis ga Geeft ze me weer die warme hand Terwijl ze heel dicht voor me staat Kortstondig lichamelijk contact Hartslag in hogere versnelling Lichaamcellen die zich gedragen Als een lavastroom…

frontale zorgdoorgroefde kwab uiteengemergeld atmosferisch brein de manisch-depressief verwrongen drab en zongerijpt tomatensap in wijn het stuiptrekken van zilvervliessyndromen en fijnbesnaarde kreeftengangmuziek geëxalteerde samenzang door vromen gemeenzaam en vereenzamend publiek deel sleutels uit aan dure huidverkoper en duw de lavastroom…

Onder de rokken van dat grote eiland, onder die rokken draag ik rokken en onder die rokken verstop ik de kracht van talloze goden, voor jou, dappere vriend, laat ik graag de rokken vallen, kom en drink mijn geest uit een eeuwenoude grot, bemin de lavastromen van mijn tedere kosmos: Lesbos.…

Het huwelijkssprookje is een illusie en zit alleen in mijn verbeeldingskracht, al voelt het net zo echt als de warmte van mijn bloed, kan het ook over een eerdere incarnatie gaan of een volgende, zo je wilt, maar nu is mijn lichaam in een volstrekt eenzame afzondering, is de fata morgana kapotgeklapt en glijden de tranen als bittere lavastromen…

omhooggeheven hand vlijt me teder op jouw strand tot de vloed mijn wezen wast schoon, door ‘t zachte zand gedragen lig ik, zacht rakend licht aan jouw innerlijk gezicht vol van honderdduizend vragen en ik spreek, door liefde blind, dwing de woorden uit mijn borst; laaf teug na teug mijn zieledorst met de onschuld van een kind jouw lavastroom…

ooglapjes na, schuddend met hun veelsoortige borsten, in een magische kring, schommelende wijnflessen, onterechte dompers, schermutselende zwaardvissen, vechtend met lachgas en kriebels, vreemde danspasjes in de lucht van zijde om door te prikken met dierlijk gemurmel, bloem van zangnoten en zoenende kittelaars, klinken naar vette opiumgeur en lavastromen…

(voor Ramsey Nasr) Gloedhete lavastromen stromen uit zijn keel, Rijn en IJssel smelten door zijn woorden, terwijl hij fluistert in een warm prieel, glippen geisha's langs zijn zijden boorden.…

tenminste drie dagen en vallen gestrengeld in elkaar op het luxe bankstel ik voel mijn hart pompen, mijn bloed stromen terwijl ik haar gezicht met mijn ogen vasthoud voel haar snelle ademhaling op mijn gezicht neerkomen voel adrenaline in me exploderen, ga bijna knock-out de Franse schone zoent als een oververhitte vulkaan stoomt als een lavastroom…