Alle inzendingen over Lentezon

de blauwe druifjes staan in een rieten mandje op de vensterbank genietend achter het glas dronken van de lentezon…

[Tanka] In de lentezon maakt het koolmeesje zich op voor zijn liefdestoer en schikt met snelle halen rommelige dasje recht.…

Op de derde dag schitterde de lentezon in ongerept blauw. Ze versterkte de stilte. Een stolp staat over het dorp.…

zoemende hommels ontvouwende narcissen de lentezon lacht gele waaiertjes zwaaien naar vertrekkende winter Tanka…

Buiten straalt de lentezon, woedt corona ongemerkt.…

gelijk de lammetjes in de wei aarzelend en zoekend dan weer dartelend blij zoeken wij nu het voorjaar is begonnen hunkerend de lentezon…

In de frisse blauwe hemellucht Straalde de warme gele lentezon Op het prachtige prille bloempje Ze kwam kijken naar het wonder Maar toen het ‘s nachts vroor Was ze alweer kopje onder…

Doezelend in de lentezon in de hangmat onder de appelbloesem wordt zij wakker met vlinders in haar buik. Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

Dan zal ik niet verdwijnen want ook voor oude mensen kan de lentezon nog schijnen!…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

schuchter streelt de lentezon ruige schors van eeuwenoude eiken vanuit de diepe koele aarde sidderen levenssappen naar ’t licht een feest van pril groen fonteinen van nieuw leven…

Weer is als de liefde de liefde als het weer bloemen hebben in de lentezon hun kopje opgestoken voor je het weet is de winter weer aangebroken wat te denken van de bomen zo vol van lover plotseling is het over weer is als de liefde de liefde als het weer.…

Nodigen uit tot bloot spelen, een aards verlangen in een prille lentezon.…

Geniet vooral; de prille lentezon onaangedaan hoe alles ooit begon…

Dat je de kamers in mijn hart onbewoond achterlaat met levende afscheidsbloemen dat ik niet zal zwijgen voordat jouw stem weer klinkt in lentezon en vrouwe behagen dat ik zal schrijven zolang mijn geest onvermoeid jouw gemis nog kan verdragen.…

Zaterdagmiddag, lentezon over Keizer Karelplein. Als ik toch wat meer lef had gehad.…

in ‘t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan in ‘t oog springend tussen zilverwitte berkenstammen lieten ze hun kleurige kelkjes in de lentezon opengaan in ’t vroege voorjaar zag ik een bed krokussen staan vol hoop keken ze mijn vermoeide winterogen aan hun gouden hartjes straalden als echte liefdesvlammen in ’t vroege voorjaar zag…

Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

elke dag vierpotig met mijn twee wandelstokken éen steunt mij links, éen rechts zo blijf ik in balans een hond blaft woef, waf, waf hij ziet een soortgenoot ik lach en zet mijn stappen in de lentezon…

De dag begon niet anders dan normaal je werd wakker, zoals eigenlijk altijd na drie koffie pas het slaperige kwijt `t huis compleet met jouw zonnestraal Geen zachte muziek op d' achtergrond geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen laat staan kleine lichtjes met malle capriolen `t begon als een allerdaagse ochtendstond De gong, je trok met…

De bruigom is de lentezon en Holland is de bruid.…

Zijn lange vingers tastend, naar de warme lentezon. Hij moet zich haasten, 't is al April, dus niet gewacht. Nog maar enkele weken, tot zijn bloesempracht. De merel wil zo graag Zijn nestje bouwen. Terwijl hij wacht op zijn dichte bladervracht. Bij het dalen van de avondzon, weerklinkt alweer zijn prachtig lied.…

Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed.…

waar blijft Gij o heldere lentezon ? die de koude dagen moet warmen zie naar mijn bloemen op het balkon zo triest met hun schijndode harten? waar blijft Gij met uw helder licht? die al wat duister is moet verdrijven toon toch een glimp van uw Gezicht wij willen u in glans zien verschijnen waar blijft Gij o ontluikend leven?…

het nevellaken ligt glad en schoon te wachten op de dauw meedogenloos en kil op het nieuwe blad, zo pril een zware last nu reeds te dragen wachtend op het dagen kwetsbaar zijn de knoppen zich persend uit het hout smachtend naar de lentezon de ochtend is nog koud…

Als een kortstondig schouwspel in veld, langs berm en poldersloot ontwaken de narcissen En geven haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel In oogverblindend zonnegeel Dansend op de wind Koesterend in de tere lentezon Als een zondagskind…

IJsseldame toont zich loom onder frisse lentezon het pontje van Olst zet auto's en fietsers over op de dijk wordt getrapt door vrolijke mensen witte routeblaadjes zwaaien het wielgedraai gaat door bomen , molens en vogels tot verdroomde horizon…

mag ik je vangen met beide armen in de lentezon mag ik je dansen wang tegen wang hoe 't ooit begon mag ik je kussen hier hier en ook wel 'n beetje daar mag ik je lieven met mijn zijn omringen handen door m'n haar mag ik ….. mag ik…

Verleden week schreef ik een snelsonnet -Jan Menno Willem Scheltema, mijn bron gaf inspiratie als de lentezon- met ingehouden pret op rijm gezet Na-aperij? Jawel, het was makaaks Een vrolijk taaltje: licht-ironisch, snaaks…

Vanochtend voelt je huid vochtig als dauwdruppels in de lentezon Vanmiddag ben je warm en loom als een kat in de zomerzon Vanavond smaak je zilt als de golven van de wilde zee Vannacht straal je fel als de volle maan in het stille water…