Alle inzendingen over Leven OR verantwoordelijkhede OR Taken

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De paus heeft al een maand in bed gelegen En omdat hij nog steeds niet beter is Wordt het waarschijnlijk pas Sint Juttemis Dat hij ons zal verblijden met zijn zegen. Of klinkt vandaag toch in het Vaticaan: Godlof, de paus is waarlijk opgestaan!…

Ik klim van tak tot tak. Even blijf ik zitten en koester ik onder een groen bladerdak de macht zó hoog te zijn verheven; de macht die ik eenmaal in mijn leven boven mijn krachten overdraag. Ik klim omhoog. Ik klim omlaag. Ik klim van tak tot tak. Even boven het aardse leven oneindig blikken van onder mijn groene bladerdak.…

De lijst is kaal de grondverf doet zijn taak zo zet ik alles klaar om in het voorjaar alles af te lakken waneer de vogels weer zingen tussen de takken zo groen als gras leven zoals het is was.…

Welvaart maken. Méér moeten genieten van te véél. Omkomen in bergen spullen. Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

Gebroken takken Hangend aan een boom in bloei Zoals jij aan mij…

Leven zonder jouw liefde is als dood zijn ter- wijl ik nog ademen kan Leven zonder jouw liefde is als groen gras gedroogd tot hooi Leven zonder jouw zeer intense liefde beslist geen sinecure, slechts zwaar…

een roodborstje maakt op zijn tak, van zijnen tak…

Ze gaan: of dood, ze gaan uit je leven, ze gaan opzij, ze gaan gewoon. Dus niks geen stamboom, hooguit een boom stervend en wel, zonder takken die bij het minste zuchtje omknikkert. Nee, geef mij maar vrienden, daar wil ik wel TAK voor spelen.…

Hij sprak niet het was niet zijn stem er heeft een ander in de nacht gesproken toen hij de tak tekende aan de stille boom die hij omhelsde, groeide er klimop langs een slanke rug over jouw schouders, rond jouw hals kin, gesloten mond, neusgaten er ging een wereld voor jou open maar praten deed hij niet.…

nog even wandel ik meester in de camouflage kunst met gebutste voetjes door de nacht als boomtak deze keer soms wandel ik vermomd als verdord blaadje een beroering van het lichtste soort slaat me uit het lood dan stort ik dood ter aarde neer voor zolang het duurt…

Ik, Meester in de camouflage kunst Wandel met gebutste voetjes door de nacht Als boomtak deze keer Soms vermomd als verdord blad Ik val onder een kleine orde van insecten Al de lichtste beroering slaat me uit het lood Dan stort ik ter aarde als ware ik dood…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Tak zo jong en groen, Ontspruitend nieuw leven, Veilig vastgeklemd in de Snavel van een duif Teken van leven Na de vloed waarin Het oude leven Voorgoed verdwenen was…

Je waait door mijn leven als wind door de wilgen. Soms dan storm je. Takken dreigen dan door te knakken. Je beweegt me als wind door de wilgen. Zonder jou zweef ik stil in de atmosfeer als de takken van wilgen zonder wind. Dan zweef ik net zo lang tot het waaien weer begint.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De gedachte van een vlinder Duurt vaak niet meer dan een dag Ze leven echt niet meer of minder Als je dat misschien toch dacht Ik hoop dat mijn gedachten Langer blijven hangen dan dat Want de herinnering aan jou moet blijven Als ik vlieg van blad naar blad Met mijn uitgespreide vleugels Vlieg ik van tak op tak Plotseling breekt een tak…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

tik tak de wereld draait om mei tik tak de zomer waait in mij tik tak ik stuur de wolken aan tik tak alles raakt mij aan tik tak zonlicht vangt mijn haar tik tak mijn hart klopt en tintelt maar tik tak ik roei van heg naar steg tik tak boot en water drijven me zachtjes weg tik tak de zee wast mijn oren tik tak alles…

Wortels die vergeefs Naar water zoeken Wanhopig op zoek naar Water voor de dorst Ondergrond die geen Leven meer geven kan En ik die zo vertrouwd Ben, die de boomstam Ben en voel dat er Uit mijn takken Geen nieuw leven meer Groeit, doch alleen Nog de dood…

Een mezennestje is uitgebroken, dat, in de wulgentronk gedoken, met vijftien eikes blonk; ze zitten in de boom te spelen, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om, met velen en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.…

In dit woud onder het zachte ruisen van oude bomen rust ik stil als een vlinder zo sterfelijk dat we nauwelijks leven Hoewel ik ook rouw verheugt mij dit bos van mos, stammen, takken van nu en eeuwen her Ik dacht dat ik eeuwig wilde leven maar ik heb me verzoend En ik voel alleen aan de dingen die hier blijven: het zachte groene mos…

Hoe van de boom Twee takken werden Afgebroken, ruimte Gemaakt werd voor Jong leven, nieuwe Uitlopers de kans geeft Om te groenen, ook al Is het maar voor even, Want al wat groent Trekt naar elkaar toe In weer een nieuw leven…

Het Leven is moe De takken verdorren De bladeren sterven Onaangeraakt Tot aards stof vergaan Om weder te keren Uit 't hemels' sterrenstof Bij Lentemaan…

De tijd tikt door tik tak onvermoeibaar door tik tak de tijd kent geen stilstaan, vertraging of uitval tik tak de tijd kent noch historische reflectie, noch voortschrijdend inzicht tik tak de tijd laat geen seconde verliezen tik tak de tijd gaat altijd met de tijd mee tik tak de tijd altijd op tijd tik tak NU HET SPOOR NOG!…

Ook bij recherche personeelstekort. Politiebonden vragen om adviezen: de overheid moet volgend jaar maar kiezen wat wel en wat niet meer bestreden wordt. Ik vind zo’n situatie nogal eng: de crimineel gaat straks gewoon zijn gang.…

met opvallend aanwezige bloei op de nog kale takken vraagt hij gezien te worden als datgene die de dagen verder doet opengaan zonnekant van leven met doordachte weelde in de kijker zet…

Boom met takken Waar de dood uit groeit Te midden van Bloemen van velerlei Soort die volop In het leven staan - En het vreemde is, Ze misstaat niet eens, Want ook die Uitgegroeide dood Is van een Ongekende Schoonheid…