het lijden
aan het lijden
riep Leiden
in last en
liep ik langs
de lange
Levendaal
stoned
maar stug
door de nacht
in cirkels
naar mijn
kamer terug
met het licht
werd alles
zo armzalig
dat ik zo
kon inslapen
en als
een roosje
rustte voor wel
zeven etmalen
- zo flex
was een
student in
hippiehoogtijdagen…
de meeuw heeft het wel gehad
met zee duin en strand
ziet ze krijsen slaan woest
hun vleugels uit op Rapenburg
Levendaal Hoogwoerd den Burcht
Claresteeg ja op de Stille Mare
burgers klagen zeg wat mot dat
durven niet meer uit hun huizen
een misstand net vele pluizen
heden kan ik verklaren:
geen tot gering presteren als meeuwenverschrikker…