Alle inzendingen over Lodeizen

spinnenwebben van moeheid dragen over grandioze zeeën zijn ellendig hart. en toch zal alles zo blijven…

kijk daar staat Narcissus geleund op een voet van marmer zodat het haast lijkt alsof hijzelf van marmer is zijn mooi lichaam wil ik in mijn armen nemen maar het is van marmer en als een lijk vertroebelt zijn beeltenis mijn ogen en drijft weg. Narcissus leunend op een voet van marmer.…

Voor A. Morriën het is verdomd al weer haast herfst en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent lichaam zwak boven mate en gespleten het is een oud huis als in Greenwich Village de bomen staan haastig in te pakken hun bladeren gaan in de koffers van de grond de wind is een gezwinde sleutel en over het deksel legt zij een kleed…

Geen hartstocht dreef mij naar de grens, geen Gorter of Lodeizen greep mijn pen. Te laat. En zoals alles wat met leven is behept ben ik op weg en kom ik aan. --------------------------------------------- uit: 's Zomers stinken alle steden, 1997.…

werden zes Tedere Blasfemieën het holle heelal kreeg daar klank van aanwezigheid aan gene zijde hierna kwam Verwachting na meting van ruis in ’t hart volgden foto’s van lege kamers veel werd niet verwacht tussendoor klassieke zangeressen als uit engelen kooren Het lied der dwaze bijen In een wereld van louter plezier onverstaanbaar Nijhoff Lodeizen…