7414 resultaten.
nu vlieg ik weer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 305 de moede schreden uit een droeve herfst
mijn thuis geworden
zij dienen mij niet meer
nu open ik een nieuwe dag
op vleugels van vertrouwen
nu vlieg ik weer
mijn blindheid zet nu koers
naar onbekende rijken
een witte duif stijgt op
naar hoorn des overvloeds
en rijkdom van een volle zomer
nu vlieg ik weer…
Sprong
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 897 ik spring
met nooit geziene hoop
in de poel van levensloop
een druppel
een kind van grote woorden
op reis naar onbekende oorden
naar verzadiging
van langverwachte daden
moed houdend vastberaden
alwaar nu hier
aan rand van water
een val in bron van later
en verlies
mijn waterloos gezicht
in tijd van te vervullen plicht…
éénrichtingsweg
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.263 pijn is niet erg
pijn is pijn
dood is erg
en onomkeerbaar
dood is afscheid nemen
en weggaan
van alles wat je kent
naakt
een onbekende weg inslaan
alles achterlaten
uit je lichaam stappen
om dood te gaan
heb je vertrouwen nodig
je durven overgeven
aan vreemde armen
de weg terug vergeten…
Zestien juli
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 De tijd tikt gestaag
de minuten weg
en bouwt de spanning op
groen is het goed
dat gedragen wordt
de gezichten onbekend
onwennig ril je van
de kou nu het moment
daar is
het afscheid voorbij
en nu overgeleverd
aan een man van naam
tikt de tijd gestaag
de minuten weg
't grote wachten is begonnen…
mijn poëzie zwemt in het abnormale
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 mijn poëzie zwemt in het abnormale
gegrift in vernieuwende drift
in een wereld van louter plezier
schuurt het zelfs de teerste huid
ik spel woorden in dagen met lange passen
routineus ontdekkend in onrust
woordstrelingen in het nog onbekende
die geuren vormen in het onverklaarbare
met al mijn vermogen en bescheiden talent
maar in onverdroten…
Onbemind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 889 u kent mij niet
toch wentelt u zichzelf
in beklag, weemoed
daar maakt u
u niet geliefd mee
Kampusch-schreeuw,
ongehoord.....…
wie het leven mint
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 560 wie het leven mint,moet ook beminnen
in het hart van gevoel,in een dwaze roes
waartoe,waarom
ik laat me alleen maar drijven
en wat ik zoek,is mij onbekend
de vogelroep lokt teder
in de kindsheid van verleden
in het geluk van verloren jaren
zie daar gaan geliefden
hun bestaan blijkt
alleen uit oude kinderboeken
er was een tijd.. ook ik…
Onbekend
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 762 het stormt het raast
het is anders dan vandaag
het is weer anders
dan leven alleen
ik kies liever alleen
ik leef niet graag
met het idee
dat ik vandaag of morgen
verloren ben…
Mémoire 2
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 455 rust maar zacht
jij, naamloze ik
op velden met
eindeloze lanen
geëerd met marmer
of zomaar onder zoden
zonder tranen
stille held
ooit in bange dagen
uitgezonden
ook al dreigen
beelden te verbleken
je leeft nog
altijd voort
in verre wonden…
Art. 461 WvS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 alle voetstappen smoren terstond
een bord verzoekt niet te betreden
in het broekland van zompige grond
met roestbruine aderen doorsneden
pluizige pluimen deinen op de maat
wuiven zinloze gedachten voorbij
een lepelaar die op stelten staat
wakend in vlagen van dagdromerij
hier eindigt het land, is wat ik je zeg
nu kan niemand nog ergens…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
afscheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.816 het is zo zwaar dat ik het niet
over de drempel van mijn lippen krijg
"afscheid" weerklinkt in een uithoek
van mijn daverend hoofd en beukt zich
tegen de moed die het recht houdt
mijn tranen kauwen op de grond
onder mijn wankele voeten, om dan
een braakbal van niets uit te spuwen
ik val een laatste maal in haar armen
en mijn geheugen…
het labyrint
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 759 De weg is lang
je stapt wat bang
het onbekende tegemoet.
Wat je ook doet
er zijn momenten,
evenementen
die je zicht verblinden.
Je houdt halt,
je talmt.
Status quo kiezen,
de moed verliezen?
Of opstaan en doorgaan,
je doel hervinden.
De weg in 't labyrint
gaat ieder mensenkind
doorheen,
alleen.
De weg is lang.…
Lef
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Iedereen is moedig, echt waar
want alle mensen hebben een hart
waarin vrienden en wensen wonen
en geheimen, en hartstochten
misschien niet alle vier, maar
nooit staan de kamers leeg
Harten kloppen voor hun gasten
en heel het lichaam bestaat
om hen te beschermen
met moed die moet
Dit is een onbekend geheim
dat slechts weinigen begrijpen…
Dichtbij en veraf
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.796 met veel liefde
werd tijd rekbaar gemaakt
en lange tochten
werden vruchtbare reizen
naar gloedvolle jaren
in natuurlijk samenzijn
tot een laatste zonsopgang
de rietkraag aan de overkant verlichtte
een laatste reis wordt werkelijkheid
het afscheid is zwaar
maar,
de onbekende bekende zwaait
laat de koffers maar staan
een hand…
mijn vriend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 2.116 voorbij
de deur
toen de ochtend kwam
de geur van dood in het gras
ik zat naast jou en
mijn eigen leven in zachte
kleuren en witte vlokken
je zou niet terugkeren
toch niet naar mij, slechts
diepe stilte in het afscheid
ik heb je gestreeld
in het druppelend daglicht
en in al die jaren, langzaam oud
ga nu, mijn vriend
naar het onbekende…
reis
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.386 voor mijn moeder
je reis geboekt
je tas gepakt
het inchecken ondergaan
de instapkaart uitgereikt
van bewust naar onbewust
van daglicht naar schemering
je bent niet echt vertrokken
je aankomsttijd onbekend
het afscheid ontstellend zwaar
je zwaaide cum laude uit
dag lieverd, laat los, ga maar
tot later, tot ooit, tot daar…
Uitreis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 het vlakke water van de vaart
lonkt naar de weidse overzijde
alsof het zeggen wil, tussenbeide,
dit is afscheid dat hier rondwaart
deze angst gebiedt de binding
elke omarming weer te verlaten
te wijken naar verre weiden,
langs onbekende ogen en straten
zodat niets in afsluiting verstikt,
zich nachtenlang doorwaakt
of genegenheid…
in handen van de ochtend
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 502 jouw schoonheid
waait om me
heen
en vanuit de verte fluit
de blauwe
winde
naar bewoonde nesten
nee
neem geen afscheid
van het licht waarin wij horen
of van de kleine onbekende vogels
die warmte uit de kruinen
schudden
hun gekwetter over stilte leggen
door wijzers van de tijd verleid
voorzichtig
warrelend door je haar…
Afscheid
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.029 Nu ik
afscheid van je ga nemen
verdrietig ben
omdat het moét
wij samen
niet meer verder mogen
ontbreekt mij hiertoe alle moed
Wat zeg ik wél
Wat zeg ik niet
Wat doet je teveel zeer
Ik wil het zo graag
voor jou verzachten
maar hoe ik het ook wend of keer
elk afscheidswoord doet pijn
en daarom zou ik nu
uit pure onmacht
in jouw plaats…
Ik kan je niet vergeten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.260 Je foto, geprint in mijn hoofd,
Zie ik steeds als ik mijn ogen sluit
Alleen aan jou denken geeft me moed
om verder te leven
Die steek in mijn hart
van toen we afscheid namen
kan ik alleen genezen
door weer bij jou te zijn
Door liefde omgeven
wil ik zweven
naar een plek
waar ik alleen met jou
kan zijn
Waar ik mijn gevoelens
met…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.411 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.…
Moed
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.781 Het betekent
nieuwe moed,
voor de genezing
van mijn kwaal.…
Moed
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.532 De Moed is meer dan kracht waar ’t uitgetogen zwaard
Het pleit beslissen zal de arm der Helden waard.
De Moed grijpt hart, en ziel, en boezem aan, en zinnen,
En doet op de overmacht de palm der zege winnen.…
Moed?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 507 een oude man
kijkt verkreukeld
naar de lente
waar is mijn moed
om weer een jaar
te moeten?
lammetjes
en verse blaadjes
dartelen het leven…
MOED MOET
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.301 Een heel gewone vrouw moet, wat te veel
aan haar betaald was, dus wél retourneren.
Maar Eef gaat (zonder ‘moedwil’) incasseren
wat haar niet toebehoort. Dát mag formeel.
Kom Herfkens, toon karakter en besef
desnoods dat iets bestaat als UNICEF.…
Moed
poëzie
3.0 met 27 stemmen 5.021 Zie 'k heb de moed om niet te klagen,
Om iedre vreugd en iedre pijn
Glimlachend aan mijn hart te dragen: -
De moed om een blij mens te zijn,
De moed om zelf mijn lot te lezen,
Tot het mij dood van 't vechten vindt -
O zon! Ik wil gelukkig wezen -
Een diep gelukkig mensenkind!…
Moed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 292 het breken van een ei
vraagt niet veel durf
maar welk een warmte en geduld
vereist het broeden
welnee, u bent geen kip
en ik geen kuiken in de dop
ik hou mijn broze kop omhoog
vraag niet mij te behoeden
voor alle tegenslagen
een beetje zachtheid anderzijds
wat mildheid bij het kijken
stel dat ik dát zou vragen…
zou het op moed gelijken…