Alle inzendingen over Maanlicht OR kabbelende

het vertrouwen was groot die dag in het bos bij de kabbelende beek zij sliep en hij keek over het mos wat de natuur hem bood…

Stralende zon, reikende straal Kabbelend water, beschermende boom Ik, in het gras melancholisch en loom…

Vredevol verder kabbelend naar eeuwige rust Dankbaar uitgeblust.…

zo roestig de rozen zo rouwig gerief zo molmig het maanlicht zo heb ik u lief…

Geheimen zwijgend onbewogen haar weg gaand zilveren maanlicht.…

maanlicht raakt water overmatig verlangen lost op in stilte…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…

Zacht kabbelend met diepe gronden Het mooist op vroege ochtendstonden De golfslag leidt je gedachten Kunnen pijn doen verzachten Geven je geest de rust weer terug Overspannen de tijd als een brug De weerspiegeling toont je werkelijke gezicht Maken je gedachten iets meer gericht Kabbelend wordt je hartslag lager Verdwijnt het verdriet iets…

Babbelende kabbelende zee; krijsende rijzende meeuw geschater geschetter, geklater gekletter, en ik, ik stroom mee……

sneeuw in je ogen smelt tot blauwgroene stilte lied zonder woorden in het kabbelend water glinstert bezwerend de maan…

Je was met mij aan zee Het kabbelen van golfjes als knabbelen aan je voeten Met mij was je mee..... in een sfeer van niet-moeten Ik zag zoveel meer dan het bloot van je voeten.…

Maanlicht streelt de uil weerkaatst in scherpe ogen loerend naar een prooi.…

Het leven, het water, ze kabbelen beiden vroeger of later stoppen ze met stromen van welke kant de stroming ook mag komen.…

Koud als de nacht snel als een schaduw wacht je op haar en glimlachend in het maanlicht laat je je vangen. Haar dodelijke pijl treft je in de borst en liefde te groot snijdt door je hart hulpeloos op de grond bemerk je haar plotselinge dood en glimlachend in het maanlicht ontvang je haar eeuwige verlichting.…

Als wolf eenzaam huilt stromen rivieren afscheid maanlicht over de ziel. Haiku…

[Haiku] daar gaan de wolken één voor één drijven ze weg maanlicht op hun rug…

Maan achter takken – Kijk, denk er niets bij, maar kijk: maan achter takken.…

maanlicht zal ons vinden Sterren ons verbinden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

In maanlicht zag ik opvaart van gedaanten doorschijnend wit – wentelend nu de wegen tot in eeuwen der eeuwen?…

[Haiku] Eindeloze nacht boven een zee vol zeilen waarin maanlicht bolt.…

[Haiku] wiegelend water zomers maanlicht deint breeduit tussen twee schepen…

Maanlicht vormt het levensboek. Vuur bij open haard.…

Hoe groot kan een verlangen zijn oeverloos zoals een meer vroeg in de ochtend een solitaire meeuw op de steiger water dat zou willen kabbelen ware daar dat immense verlangen niet…

Het lijkt nog koud De weg voor je Het laat je goud Smelten Rivieren meanderende je tegemoet Kabbelend traag Waren we nog hier En daar waar gezichten Vervaagde…

waar je laatste sporen zijn verstrooid bij die ene boom aan het rustig kabbelend water waait nog zacht een troostende gedachte dat het je tijd was naar de overkant te gaan…

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders.…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders.…