Alle inzendingen over Maria OR glinstervliezen OR droom

Een straffe wind staat op verlichte ramen Maria, jong nog, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen…

Maria met haar kind, uitgebeeld in steen. Haar schepper moet haar hart voor ogen hebben gehad, uitgehakt in marmer leeft ze meer en is ze warmer dan in alle kerstbetogen bij elkaar. Ook haar dichter schreef er geen.…

‘Maria!’ Zet het raam wijd open, dan kun je goed horen, ‘Maria... Maria!’ Heeft dovemansoren, We doen net alsof we niets verstaan, ‘Maria! Kom hier!’ Nee, Majorca, niet gaan. Hoor je de plons in het zwarte meer? Zijn vuist slaat vergeefs in het water neer En de golven klotsen in zijn mond; Drink!…

’t Was in ‘t vroege morgenuur toen Maria ging naar het graf angstig en nog helemaal overstuur leek Zijn liefde voortaan zo veraf het graf stond angstwekkend open er gaapte een lege duisternis van schrik wou Maria gaan lopen wat was dat voor een geheimenis? de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen?…

’t Was in ‘t vroege morgenuur toen Maria ging naar het graf angstig en nog helemaal overstuur leek Zijn liefde voortaan zo veraf het graf stond angstwekkend open er gaapte een lege duisternis van schrik wou Maria gaan lopen wat was dat voor een geheimenis? de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen?…

Wel zalig zijn voorwaar haar ongeraakte borsten Waarnaar de bronne zelf des levens plach te dorsten: Wel zalig is de schoot daarin hij heeft gerust: Maar zalig bovenal zijn zulke die haar leven (Gelijk Maria dee) tot zijne dienst begeven En hebben in zijn woord haar hertelijke lust.…

Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 'k Streel zijn beide rimpelhandjes en zijn voetjes en zijn lijfje. Druk het aan mijn borst, om het nooit meer los te laten. Waarom voel ik mij verdrietig, als ik naar mijn kindje kijk? 't Is bejubeld en beklonken door het volk hier in de buurt. Volgens hen zongen er eng'…

boven de heuvel buiten de muren trekken zwarte luchten voor een bloedrode zon in de stilte de doodsangst het hijgen van de gebrokene de van god en mens verlatene zijn kreten beroeren de hemel doen spotters lafhartig lachen en raken de moeder in het hart het zachte snikken van haar die hem eens koesterde in de stal klinkt door tot in…

Men heeft toen het kind werd geboren hem zacht in je armen gelegd, Zijn Naam stond al vast, lang tevoren, en blij heb je 'Jesus' gezegd. Je hebt Hem in doeken gewonden, dat was men gewoon in die tijd en hebt voor Hem een plaatsje gevonden, een bed in een kribbe gespreid. Je hoorde geen engelen zingen, geen boodschapper zei "wees gegroet…

In haar huisje arm en klein met zichzelf en met haar dromen en haar jonge meisjesbrein onbewust wat er zal komen Bevend en met angst bevangen toen opeens aan haar verscheen iemand uit de Hemelgangen plotseling was ze niet alleen 't Sprak haar toe met engelenmond nog nooit gesproken zinnen woorden die God zelf haar zond kwam bij haar…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen die Zoon van Mirjam Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar…

Ik weet haar doodgewoon een overvolle tram in Amsterdam het Damrak waar mijn oma kwam met hoed, zo statig toen nog geen verkeer en nu ze is er weer in andere gedaante straalt ze door generaties van weleer behoedt zij zonder het te weten zonder naam, zonder te heten de reiziger naar wat ik weet niet, maar wel dat ze is die geboorte…

een oud verhaal waarin Maria -naar voren- ons toelacht als moederlijk figuur voor heter vuur gestaan verwijst naar vrouwenkracht.…

Op de dag dat ik me alles afvroeg Kwam zij met de rijzende zon Teerder dan rood van de rozen Neerdalende dauw over planten Vrede lag als schelpen op haar ogen te rusten Haar blik sprak de ongesproken taal die zocht en zo zacht In de hagen, de vogels de wolken vermoedde Langs de top van nog komende heuvels vermoedde Ik zag dat ze wijs was…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Het vangen van de dag met rituelen mijn lichaamsoefeningen gedaan de geest vrijgemaakt van gisteren Vanavond zullen wij naar Mamma Maria gaan om Italiaans te eten en wij vatten samen een kwart eeuw aan genegenheid aan uitgespatte dromen over een tijd van samen een gedeeld warm thuis jij gaat rechtsom en ik linksaf naar huis…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Ik zag haar en dacht : "Even mooi als Maria door die zwangerschap ! " Ik vergiste me, het was Maria niet : een bus is geen herberg, een Turkse geen heilige maagd en de zomer geen Kerst. Maar de ik-zuchters die haar niet bijstonden waren wel dezelfden.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

Maria Magdalena mysterieuze mooie maagd mag met muzikanten musiceren In haar handen houdt zij een hobo van hout halfhoog haar hoofd in hoofse houding halfomsloten door heur haar en halvemaanvormig halscollier over heuvelrijke hemelbogen Menselijk, maar magisch mag Maria musiceren met maestro's Mozart Mahler masculien majestueus Moessorgski…

- naar Neeltje Maria Min…

Zoals het is, is: De zon vol vuur de zee vol water de moeder vol kind de liefde vol geven het kind vol leven het leven vol spelen het geven vol delen Afra vol Maria Maria vol licht: Ik hou van jou zonder gewicht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

diep in mijn hart is een stil gebed in woorden die ik niet kan uiten maar wel op papier heb gezet steeds als ik dit gebed weer voel gaat mijn hart wijd open zwelt mijn borst op van emotie gaan de tranen vanzelf lopen ave maria, moeder van god hoe vaak heb ik niet gebeden dacht dat ik alles zelf kon heb ik er tegen gestreden ave maria…

Maria Magdalena mysterieuze mooie muze mag met muzikanten musiceren In haar handen houdt zij een hobo van hout halfhoog haar hoofd in hoofse houding halfomsloten door heur haar en halvemaanvormig halscollier over heur hemelboog Menselijk, maar magisch mag Maria musiceren met maestro's Mozart Mahler masculien majestueus Moessorgski…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…