Alle inzendingen over Masterclass Forum Ak

Verwaaide heesters in een lege tuin. Klimrozen in de luwte van de muur. Wat zonnebloemen, spruitend tussen 't puin Der vorige winter ingestorte schuur. Het vage pad door hei naar 't lage duin, Vanwaar ik 's middags op de einder tuur Over mijn boot, gekanteld, half in 't zand, Door 't laatste springtij hoog op 't strand getild.…

Dit gebied is een landstreek des doods en de middag is grauw als de nacht... ach, hoe lang heb ik niet gezocht naar het pad van haar huis, naar haar tuin, naar het gras dat haar schrede betrad. zij was de eerste die in de lente des levens een zomer lang met mij was... maar zij verliet mij en zij verried de vluchtige tenten voor het…

Dichten doe ik nog, maar als in droom, In een droom waarover 't voorgevoel Van te ontwaken in een werklijkheid Die geladen is met ramp op ramp Hangt als een zwaar onontkoombaar onweer Dat in laatste stilt zijn donder uitbroedt Over 'n lieflijk maar al rottend landschap. Tussen zwammenwoekring bloeien bloemen, Pluimen rijzen uit vergrauwde…

Hij ging veroverend, niets ontziend, Een ontzette wereld door, Heeft onbegrensde rijken gesticht, Alles gaat weer teloor. Vrouwen en vleiers zat; vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend? Rijk en roem…

Vaag, geheimzinnig en groots gaat de avond over in nacht - alle grens en gloed wordt gedoofd en het donker regent als as. en ik, die de roepstem des doods heeft bezworen als nimmer voorheen van mijzelve afstand te doen, en ik, wie de engel verscheen zonder blinkende rusting of zwaard zwart en stil aan het eind van de…

Te lang al heb ik Mijzelf in jou verloren Te vaak al door dik en dun Je op handen gedragen Terwijl dat voor jou nooit Zichtbaar was, en nooit te Ver kon gaan - zie ik Eindelijk in dat ik de Mot ben die zonder uitzicht Op beter om jouw kaarsje In steeds kleiner wordende Kringetjes zijn leven aan Het verliezen is…

. ------------------------- uit: Forum (jrg. 3, 1934)…

zuilen beeldfragmenten triomfbogen ruines in een levende stad de restanten van een beschaving van hebzucht en verwording grofheid hoogmoed en genialiteit treurigmakende restanten zijn nog welsprekend onder de zon die scheen hier duizenden jaren geleden net als nu…

De stad van voorheen schraagt het verleden in marmeren brokken de jaren hebben de treden van de keizer van het marktplein gewist luidruchtige kooplui zijn samen met de tempelgebeden in oude kleuren begraven alleen de pilaren rijzen nog ten hemel de eerbied ligt gebroken en verborgen onder de alles vertredende voetstappen van heden elke…

------------------------------------------------ Met dit gedicht won ik op 6 mei 2005 de 3e prijs in een gedichtenwedstrijd over Leusden, georganiseerd door Rabo Ledenmantel, tijdens een Masterclass geleid door de dichter Ruben van Gogh.…

Inspirerend inzicht informeert en eloquent geformuleerd gegoten in hongerend gehoor een bijeenkomst op het forum van wijsheid, zich lavend aan deze bron, een revelatie als een rijzende zon, velen zich koesterend in diens schijn. Ja, zo zou het kunnen zijn. Een man, een vrouw, alleen een stem om te boeien, die zet hen klem.…

Voor het piekeren peinzen puzzelen en prakkezeren en niet in de laatste plaats, o woordenaar, passen en meten, met als snel resultaat een half sonnet, ben ik Coenraedt van Meerenburgh, geachte afgevaardigde van ons forum, buitengewoon erkentelijk... _________________________________ PREMIÈRE Ik heb op zich niets tegen een premier Van…

hij heeft het beet zijn podium, zijn forum niets anders dan decorum voor de man die woorden plant en dan een zaal in slingert met de ingehouden woede van een diep geraakte mens zij, de anderen, aanhoren bekijken zichzelf gegeneerd en proeven de waarheid bloedend op hun veel te witte zakdoeken waarmee ze vrije doortochten en andere beweging…

------------------------------------------------------------ Deze troostende hartenkreet draag ik op aan mijn tante Akke (94), die haar grote liefde oom Atze (94) verloor.…

ik was Michail Kalasjnikov maar lig nu onder de zoden op een miserabel kerkhof te midden van de doden in de lente van mijn leven dacht ik veel te hebben bereikt dat lijkt nu wat overdreven het is maar hoe je het bekijkt want de doden kunnen spreken en laten me niet met rust die willen zich nu op mij wreken en ik krijg ze niet gesust…

kort voor Tarifa rechts kronkelt een nieuwe asfaltweg glimmend haast spiegelglad richting zee daar kruip je dan bijna tot in zee tot op het strand o stad zo diep gelouterd tot in je grauwe stenen het is hier stil het is hier beter niet te spreken want stenen spreken niet met woorden maar met beelden het forum ligt verstomd…

Burgemeester Rehwinkel van Groningen laat openlijk blijken dat financieel gezien de plannen voor de aanleg van de tram nog lang geen gelopen koers zijn. -------------------------------------------------- Vanuit het stadsbestuur een onheilstijding, Vanuit de oppositie zeer terecht, De burgemeester heeft het zelf gezegd: “Er is meer tussen rails…

Wat heb je me al vaak Te vriend proberen te houden Met weer een belofte die Op zich al niet toereikend Was voor wat we samen hadden Afgesproken - en iedere keer Weer lukte het je om me te lijmen Daar waar ik diep in mezelf Wel beter wist - 't is beter om Er nu maar mee op te houden, Ook al was het wel ' t proberen waard, Uit…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

De Nacht is komend met een heir van dromen; Zij volgen mee met wijd-geopende ogen; Ver van het Westen af kwam zij getogen, In 't vreemd blauw kleed met brede zwarte zomen. Daar de verzoenlijke Avond lag in vrome Gepeinzen neer, op hare arm gebogen, In licht opaal en klaar goud onvertogen, En zag nadenklijk naar 't verloren Rome... Laag…

Verbaal werd aangezet tot bloedvergieten, Geroepen werd om Volkert van der Graaf. Met in gedachten Thierry’s epitaaf Werd aangespoord om hem maar dood te schieten. Ik keek eens naar beneden, en verdomd: Nooit waren mijn tien tenen zo gekromd.…

’t Is nacht, de opperste beschaving spreekt Hij blikt omhoog en ziet Olympus’ goden Hij boreaalt zichzelf, poneert een ode aan Ego die zijn warme passie preekt Een Leider die voor ons Zijn Licht ontsteekt! Ja opgestaan is hij, de Lentebode De duistre’ machten zijn fluks heengevloden want elke tegenstand kwijnt weg, verbleekt Narcistisch…

De media beschreven ook de zaak Na Trump kwam nu de huisnarcist ten val De uil van Minerva streek neer in 't dal De Tijdlijn vulde zich met leedvermaak Was Baudet op een geweten betrapt Of onder druk van onder opgestapt?…

Wie was ik op dit forum ook al weer?…

Wat lijken we toch Veel op elkaar, Wat hebben we toch Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien…

dicht tegen de verweerde muren aangedrukt, ja, die hoort het krachtig fluisterend, sterke, soepele Latijn, gebeeldhouwde zinnen van Cicero en diens trotse medesenatoren, weerkaatst door de muren en stijle zuilen van de immense Curia, hal vol stille stemmen, terwijl de pauperes, het arme, domme volk eigen lijf en leden aanprijst op het Forum…

Bij het forum op de trap, dicht aan een kratertrap waar zwavel suist of in de wanden waar een weemoed huist. Er is een nacht, een landschap waar geschiedenis werd ongelegen. Zij liet de droefheid achterwege. ----------------------------- uit: In gedichten, 2004…

Twee baasjes en hun eigentijdse dromen Gespeend van elke vorm van zelfkritiek De ene kwiek, de ander tongue in cheek? en beiden tomeloos zelfingenomen De Ego’s zullen door hun arrogantie Ten onder gaan aan strijd om dominantie…

dat ik op de eerste plaats moet komen Die zet mij en mijn idealen helemaal niet op de eerste plaats Die man die beloofde alles anders te zullen doen Die blijkt nu nog vager en onduidelijker dan alle kabinetten uit de voorbije twintig jaar bij elkaar Den Haag is een zooitje De Dierenpartij rolt ruziënd over straat Forum…

Het kind pakt vol vertrouwen De hand van de man, de grijsaard Die zijn vader is, Of zijn opa, Dat maakt ook niet Zoveel uit, wat telt Is de onvoorwaardelijke liefde Van de mens wiens adem hij kent Als was het zijn eigen adem, Die net als hij een mens is Die Adam heet, een mens die door De adem geschapen is…