Alle inzendingen over Met alle winden

Maar in de schaduw van de landingsbaan Zet in april een ram plots een faux pas Teugelloos verrijzend na de pasen Door zen te ademen al spelevarend, Niet naar de letter maar naar maakbaarheid Liefdes kantelpunt - warme magie Hoe kan zo'n lhasavlinder zonder vleugels In 't voorjaar op een middag in april Geurtjes speels de wind…

Winden mee Toch zou mijn haan geen koning kraaien, dat deed wel de Bundel poëzie in de vorm van een houten kruis met bronzen Christus, het lag alles voor het grijpen tussen Brocante in Watou Alwaar de schone kunsten wonen…

Elk moment hier verbonden met de polderlucht met bomen, de wolken met alle zonnestralen ben je wel iets, wellicht deel van een oudere fiets of regel in een gezongen lied over dit poldergebied.…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

met het anker als boegbeeld doorklieft mijn voorsteven de koele stroming ploegend door het maritieme parelmoer ben ik trots en fier getooid de wimpels van het vrije leven wapperend in zachte bries met alle winden mee laverend in het frisse helder ben ik gelijk de kleuren van het Hollands blauw met wolkenwit lonkend met open vizier…

winden mee verwarm als zonnestraal, tevreden, heel de aarde heel de zee onder mijn hagelstriemen wordt geleden, ik breng ijsschotsen op het strand bezie als wraakgodin tevreden chaos op zee en op het land Maar meestal zit ik op een steen wanhopig voor me uit te staren en besef dat ik de zeeën die ik ween wel voor altijd zal bevaren…

De baby meende moeder te plezieren Wanneer hij na de borst een boertje liet, Maar moeder wilde dit natuurlijk niet Sinds zij de spotjes had gezien van SIRE. “Het hoort niet zo dat je een boertje laat, Dus laat dat alsjeblieft!” zo zei ze kwaad.…

zoals in alle nachten wanneer ik naar jou verlang voel ik me eenzaam en alleen gevangen in mijn eigen ban zoals in alle nachten kruipen uren traag voorbij alleen de gedachte aan jou maakt me even gelukkig en blij zoals in alle nachten wanneer de slaap niet komt huil ik zachtjes en niemand die mij troosten kan of me in de armen sluit…

Breng steeds een bewijsstuk mee als je terugkomt van 'benee' of misschien wel van 'hierboven', als je praatte met Sint Pieter of met een of andere geest, anders zal niemand je geloven als je zegt, ik ben er geweest.…

Het afscheid namen wij in stilte als twee grote mensen Zij doofde het licht te vroeg uit verbrak haar rozenkrans en verdween voorgoed…

Door alle poriën parfumeer je mij, van beider willekeur zijn we vrij, handen smelten op zachte dijen en in donkere plooien van de nachten, na het waken van de ochtenden kan alleen die ene geur mij raken.…

wat als de onmogelijkheid nog het enige dierbare is dat we kunnen opzoeken, vasthouden in onze gedachten zoals een oude stad, uitgeput door tijd maar niet meer van ons ook al staan huizen dichter dan ooit in de dag, in de nacht lopen uren in elkaar over naar liefde en de glinstering van dit mysterie dan nog, antwoord jij weet ik…

leven we van water allen zijn we één…

we verankeren ons schip slechts voor korte tijd dragen elkaar door de slaperige mist zie onze gezichten omhoog zwerven naar de wolken we omarmen de sterfelijkheid als het beste gedicht…

Ik drink het liefst uit 't mokkie met 't koppie van d' Koningin thee, koffie, melk, water en bier en wijn voor later maar op 30 april heb ik alleen maar zin dan gaat er de hele dag oranje-bitter in in 't mokkie met 't koppie van de Koningin!! Bedankt Beatrix...Proost!…

door alle rietkragen langs de einder langs de sloot en door alle tumult en alle strijd hoor ik muziek weerklinken voor elke vorm van dans het lijkt een echo in mijn ziel en de wind beweegt en zweeft eindeloos... door alle rietkragen langs de einder langs de sloot…

boven het steegje een wind tussen de sterren doet het ijs regenen in de nauwe straat laat de wind sneeuw dwarrrelen alle kanten uit koude aprilwind onder de magnoiaboom een bloesemtapijt een blauwe ballon aangewaaid in de geveltuin blauwe boragie met winde in de rug blaast de storm voor je neus alle kades weg…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

Als je niets meer hoort of voelt zodat wellicht vroeg onbedoeld je niet meer bent waar je denkt te zijn verdwijnt alle aardse pijn want oh, wat is het er fijn met die gedekte tafels en romige engelen die met blote borstjes boven je bengelen Hé daar is Jezus, Jesses nog aan toe Hier wil ik wel blijven Hier word ik niet moe Die 70 maagden…

De wind ruist voorbij, want als je aan de kust woont is er vaak wel wat wind. Mooi is het wel als je bij de zee mag wandelen, omdat je er alle vrijheid hebt. Vrijheid: koester het, ondanks de wind. Foto Dick Voogd…

Vat geen kou als je ruggengraat buigt in wind uit alle streken en wacht op de passaat die afscheid neemt van alle tropenjaren in alle opzichten heb je gegeven wat je kon en verwaaien dure plichten noem mij je meeneemprijs.…

stromingen van de zeeën mengen zich met de winden van alle dromen alles vloeit samen een bootje zonder koers om te ontvoeren naar het niets in het niets kan weinig nog gebeuren de deur van mijn gedachten kan er naar alle kanten opengaan bovendien heb ik er steeds gezelschap van zon of van maan de winden zingen, ook de zeeën zingen want…

De vrouw was bijna uitgerekend Ze ging bevallen binnenkort Maar ze moest mee met het transport Een schrijver heeft het opgetekend De trein stond stil, de deur ging open Ze struikelde naar het perron Daar was het dat de drang begon Haar vliezen braken bij het lopen En toen zij eenmaal zonder kleren Op douchen wachtend niet meer kon Toen…

Met een hart van brons luiden klokken om ter schoonst alle weer en wind…

Pijnlijk ingevreten graven Ongemotiveerd verlaat in Het thema zijnde onervaren In een blok van genegenheid Verstrengeld als eigen pijn Uiteen felle bewoordingen Stromen zij verder toekomst Steunend op wat eens mij was…

Neen, ik voel de gloed in allen.…

Feit: we krijgen het nooit ingehaald, nooit ontmoet één iemand allen. En was het maar díé nederlaag die hoogbejaarden gebogen naar de grond doet lopen eerder dan wervelslijt. --------------------------- uit: 'Lichtmeters', 2015.…

De wind, de wind, de rozenwind brengt me alle geuren, m’n kind terwijl ik staar naar een verre lucht denkt heel mijn lijf aan jou en zucht De wind, de wind, de tegenwind maakt dat ik je niet meer vind omdat ik steeds meer wegdrijf van je onmisbare warme lijf De wind, de wind, de winterwind als fenomeen niet erg bemind schuurt de warmte…

Wat ga je tekeer, ‘t is herfst de wind heeft een oerkracht zo lijkt ‘t is herfst, een openbaring op naar de winter en de verwarming!…

alle sterren aan de hemel stralen heel speciaal voor jou elke wolk, elke planeet zegt hoeveel ik van je hou alle druppels van de regen alle zuchtjes van de wind geven ons hun zegen zeggen hoezeer je mij bemint…