één bleef er achter
netgedicht
Mos en takjes vallen op de aarde
Ogen turen angstig in het groen
Geur bevestigt wat zij zien
De dag ervoor vlogen ze uit –
je broertjes en je zusjes, negen
of tien; hun bedelroep niet ver
Maar één bleef er achter, het
tiende of elfde. Een hand,
mijn hand tilt je voorzichtig op
Met mos en takjes dek ik je toe,
prevel iets wat mens…