Alle inzendingen over Mijn wens

Mijn leven lang Is dit een wens gebleven Om samen met mijn maat Voor jullie een show te geven. Mijn hele leven lang Is dit een wens gebleven. Zo heerlijk los van de grond Door de lucht te kunnen zweven. Waarom het niet lukte Nou luister dan maar even. Mijn maat weigerde pertinent Mij nog een trap na te geven.…

Wat ik eigenlijk niet zou verwachten, Dat de wens de vader is van onze gedachten. Had men mij het direct gevraagd, Ik dacht toch eerder aan een maagd, Een maagdelijke gedachte. Maar ik verklaar me nader, Ik ken heus wel het verschil tussen een maagd en een vader.…

Ween niet om haar, ween heden niet, Nu ze onbewust Van pijn en ziekte sluimert, ziet, Ze slaapt, ze rust. En nu voor 't laatst, op aarde haar Vaarwel gekust, Voor ons de strijd des levens, maar Voor haar de rust.…

't Is alles wenen, de storm, het huis, de grijze hemel om alles henen - voor me een vrouw, hoor hoor gesuis - ademen stil door al dat wenen. O mijn hart klopt zo verschrikkelijk. O mijn hart klopt zo verschrikkelijk - zacht is haar huid, adem als bloemen zacht, het lichte haar - verlangende ogenklacht.…

Je bent maar een mens een lichaam en gedachten en toch ben je alles wat ik wens op jou heb ik zitten wachten…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

een vallende ster ik sluit mijn ogen en wens liefde voor elk mens!…

ik wandel nog even langs voor ik ook wat rust werelds en in kleur ver weg van feestgedruis tussen beken en sparren de ster zoeken die naar ’t schijnt de weg wel weet met een mond vol tanden zoek ik een wens , iets zinvols rust zacht klinkt zo banaal vertel me dan, iemand wat wens je nu eigenlijk een dode met kerst?…

mijn hand weerspiegelt mijn ziel en raakt heel even die mens de blik in haar ogen laat mij zien: ja, dit was mijn laatste wens…

De hoofdedacteur, deze man speciaal, wens ik het fijnste PAASFEEST van allemaal!…

Je aait een rog, wens is wens? De goede fee, zij gaat met je mee naar dromenland, want daar is het plezant. De zon is aan het gapen, dus ga maar vlug slapen.…

Ik wens mij soms onzichtbaar Waarom weet ik niet echt Of wens ik mij als veertje Dit meen ik echt oprecht Onzichtbaar in het openbaar Of het veertje dat kan zweven Dat fladdert op een zachte bries En men dan denkt wat krijgen we nou Wie zou dat veertje wezen Ik heb, al zou je denken, Niets te verbergen, dat is het niet Maar soms, heel…

Ween maar niet laat geen traan nu ook beeldschone rozen verwelken gaan. Tuinen tonen kleurrijk blad in tinten goudgeel, groen en koperrood. Ik ben dankbaar voor wat het bloemenaanzicht bood, enkele rozen zie ik nog staan. Natuurschoon waarvan ik altijd geniet er ligt zoveel moois nog in 't verschiet. Ween maar niet.…

Het ritselen van de bamboe door het open raam stelt mijn gedachten op hun gemak het paard verlangt naar suikerriet ik wens jasmijnthee met jou Bamboes blad Die ritsel van die bamboes deur die oop venster stel my gedagtes op hul gemak Die perd verlang na suikerriet ek wens jasmyn tee met u…

als ik iets had te zeggen niet steeds moest overleggen dan zou ik het wel weten en niemand meer vergeten als ik zou mogen kiezen van jou te houden of te verliezen dan schreef ik een gedicht met een spetterend bericht maar ik heb niets te zeggen moet heel vaak overleggen ben gewoon een mens met een hele grote wens…

Zo fel, dat ze prikken in mijn ogen Ik ween.…

Dat is mijn allerdiepste wens.…

Verlangen heb ik Niet zo zeer gekend En ook niet Echt gevoeld - Wel de wens om Gelukkig te zijn In het moment…

voor jouw jaardag wens ik jou dat als de avond ervan valt jij dan van harte zeggen kunt ik heb heerlijk gelachen weer fijn gedanst ook en gehuild iedereen knuffelend heb ik de zorgen even geparkeerd voor jouw jaardag wens ik jou dat als jij straks dromen gaat met gesloten ogen jij geniet van de schoonheid die jij ziet in al die mensen om…

ik wens jou alles wat ik maar kan wensen en als het kan zelfs een beetje meer dat zoiets moois kan bestaan tussen mensen dat vind ik echt een wonder telkens weer…

draag met mij bakstenen in de mist van de ochtend de nazomer lijkt te wenen als ik kniel in het zand een pad wil ik bedenken naar het naderend kale bomenland ik herken het jaargetij dat over een zwoele grens de zon dieper laat dalen en licht vooruit schijnt op tijdelijke sterven zo vreemd maar toch weer mijn innige wens; stilte…

als er dan toch iets valt vanuit de lucht vannacht Dionysos geeft je zacht een glaasje wijn wens dan maar wat fijns als je dat lichtje ziet bloei op en grijns en het donker roert je niet rood of wit vul die kylix laat het rollen langs je tong geniet van de ondergaande Helios wens iets kleins en blijf voortijd jong…

Ogenspel van jou naar mij Geen ruimte tussen ons is veilig Meer voor zondige gedachten De lucht is nu vol brandgevaar Onderhuids kruipt stil de wil En staat de mond vol tanden Maar ook de wil is niet bij machte Zonder wens van jou en mij Onverwachts vlamt wederzijds De wens van zacht strelende handen Zet ons vuur in lichterlaaie…

Ik ween om woorden die onuitgesproken bleven Om al, wat ik verzweeg - en gij niet weet.…

Dit is een groet die een verre reis moet maken en waarvan ik hoop dat die aankomt bij jou Ver weg door licht en donker, regen, wolken en luchten zo blauw Ver daar voorbij waar wij niet bekend zijn, maar jij nu de rust vindt daar wens ik jou vrede zonder verdriet, zorgen of strijd daar wens ik jou rust in eeuwigheid…

Als een spanning in ons midden Voel ik hoe je naar me kijkt Ik wens me stiekem wat je denkt Maar ik weet de waarheid niet In mijn wensen zal je houden Van mij en alles daar om heen Gaan we dansen, kussen, trouwen Slechts een wens die ons verbindt Want jouw ogen zeggen anders En je lichaam danst ook niet Jij zal nooit van mij gaan houden…

Dat mijn wens uitkomt en alles goed zal komen…

in verwachting van het verlangen het lange wachten op de geboorte van de wens die de vader was van de gedachte van deze zwangerschap van het verlangen…

Vanaf nu voor altijd samen wens ik u zich te bekwamen in alles wat u vandaag heeft beloofd maar vooral te doen waarin u samen gelooft…

verdriet kruipt heel diep het zit tot in oren en tenen die zwellen paarsblauw omdat ze niet kunnen wenen…