Alle inzendingen over Misleid OR Sereen

Gelaten hoort ze het slechte nieuws aan met sereen getoonde kracht een opwellende traan glinstert in haar oog en breekt haar gelaat in ongeloof en diepe onmacht…

Gisteren toen de maan nog gloeide als een lamp boven het land toen alles nog was zoals het water stil en sereen toen pas besefte ik dat alles tijd heeft en langer leeft als iedereen…

De naam is echter wel misleidend, want die gaf mij tot vanochtend het idee: da's Dolly Parton d’r decolleté.…

Zachtjes loop ik op mijn tenen alles is sereen Ik kijk om me heen heel stil verklaren kan ik niet Maar het maakt me woordloos stille kracht die mij De kracht geeft om het negatieve te negeren…

De stilte Sereen Leegte En het alsmaar dreigende Geluid Laat het niet eindigend zijn Dit leven als voortuin Zal men dan ooit verder het Universum In gaan Of niet meer als een baan Om de maan Heen…

Een sereen landschap waarin twee schitterende meren, als ogen, mijn ziel trachten te doorgronden. De vreedzame reflectie van haar warme straling verzacht haar contouren tot een uitnodiging haar te betreden. Twijfelend neem ik het in me op. waar haar openheid me nood voel ik de broosheid van haar diepere leven.…

Héél sereen geen pijn en verdriet? Is het niet stil... waar je nu bent? Niet eenzaam... mis je mij daar niet? Ben je gelukkig... nu je daar bent? Heb je eind'lijk rust... in je malende hoofd? Ik zal je weer vinden als ik er ook ben! Begroet jij mij daar... zoals beloofd?…

mijn nek, mijn buik, zo warm ik voel je harder worden als ik je omarm Mijn verlangen wordt wild en sterk iets wat ik aan jou nu ook merk langzaam kom je bij me binnen niets liever wil ik dan jou nu beminnen Helemaal gaan we in elkaar op je brengt me vrijend naar mijn top lust en liefde smelt samen tot één met zn tweeën op de wereld.. zo sereen…

Als ze danst, wordt de beweging universeel, de aarde, sterren, bloemen, alle stromen alles wordt in haar wezen opgenomen, betreedt met beide voeten elk werelddeel, ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht, deelt met iedereen haar serene vrucht, in elke wenteling, wordt de aardse tucht vermeden, draait bomen, groene heesters uit de grond, baart…

Er trok een rilling door haar heen, of ze voor ’t eerst de woorden hoorde, hoe troostend was dit, hoe sereen. O Heer, verzuchtte ze, dat U mij stoorde in mijn verlatenheid, ik ben niet meer alleen. ---------------------------------------------- Voor dit gedicht mocht ik op 5 oktober 2009 de zilveren veer ontvangen.…

Gisteren zat ze daar, een vrouw in een strandstoel, een lichtgewicht, ineengedoken, bijna onzichtbaar, een schraal figuur, pal in het midden van het strand, ze keek voor zich uit, recht naar zee, bijna onbewogen, de handen in haar schoot gevouwen, ze had iets sereens, en toen het avond werd, verdween ze even geruisloos als ze was gekomen…

daag me niet uit laat uitgewoede stormen liggen in serene rust te vaak ben ik gekust vanuit een hemels plan op aardse gronden door monden uitgedaagd maar jij ? daag me niet uit trek engelen uit mijn aderen en lieve woordjes uit mijn mond kijk in mystieke kelders en bezoek de rommelzolder opgeruimd maar niet zo leeg als…

Vandaag neemt Vader Tijd ons in de maling: Hij heeft voor ons gejakker en gezwoeg Uiteindelijk toch echt geen tijd genoeg, Maar soms gaat hij één uur lang op herhaling. Eén keer per jaar, vannacht van drie tot twee, Gaan wij met onze tijd niet langer mee.…

Ik kijk je volop in de ogen die als schaapjes over drijven alsof ze onbeperkt kunnen blijven zolang het blauw maar onbewogen Ik verzoek je, zeg me wat er is Verveelde zuchten; langs me heen verkilde flitsen, verwerpen alleen jij ziet het fout; jij hebt het mis Onderdruk zuigt damp uit kring stormen dreigt in koude vlagen tot opheldering…

prachtig, het mooiste pakje onder de boom het moet open de opwinding verleiding zo groot, zo mooi ik kleed haar uit betast haar proef haar zoek de strik die haar opening blokkeerd mijn hand rijkt naar de strik glijdt in de opening opzoek naar inhoud naar liefde naar leven een lege doos…

Een heldere kijk op de wereld doe je niet van dichtbij, maar van ver. Een heldere kijk op de wereld doe je vanuit het perspectief van een ster. Neem een paar stappen terug en bekijk het hele plaatje. Neem een paar stappen terug en zoek het gaatje. Het gaatje waar een puzzelstukje ontbreekt. Het puzzelstukje dat het antwoord geeft. Het antwoord…

De domme avond, doordeweeks, doorweekt en dierlijk als een potloodventer. De grijze jongens in de avondbus. Iets verderop een moeder met een snor. En elke halte weer twee levensgrote, neonrode vrouwenlippen die vertellen wat er aan het leven schort. Het einde van de regenboog! Ambrosia, verlicht en wel, wijst ons de weg. En wij, met onze…

Gewassen verdienen onze bescherming. Planten moeten we volop water geven. En zonder gewasbeschermingsmiddelen, kunnen gewassen echt niet leven. Wie durft beschadigd fruit te eten, dat wormstekig in de winkel ligt? Ook mensen willen beschermd worden. Tegen eng en smerig ongedierte. Zonder beschermingsmiddelen, worden mensen onbeschermd ziek…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

in de nacht zing ik sterren een oud lied van mens alleen nee geen schreeuw maar sereen en zacht: breekbare melodie als een donkere vogelvlucht angst tillend voorbij de dood…

De tederheid die de stilte is Zo minnend en sereen De sluimer die de droom heeft teruggebracht Vervaagt en gaat slechts heen De naaktheid die mij niet vervreemdt Weldadig, zonneklaar Brengt licht in al haar lieflijkheid De dageraad is daar…

verslagen coupeer ik ze bewerk de scherpe punten met mijn botte mes laat me niet langer misleiden door de zoete geur van beloften in de knop een doornenkroon verliest zijn kracht als er geen wil is om te snoeien ik laat de steel weer dragend zijn wat overblijft is rozenhout en toch ook een vleugje pijn…

Ook mijn misleide schaduw - al werd hij door mij gestenigd -, geef ik een nieuwe kans, in twee gelijke sterren verenigd tot een decagram waar hij naar nijgt eenzijdigheid waarover hij zich buigt maar minzaam zwijgt, onderwerp hem aan de mij voorbestemde tijd, stap uit de meervoudige spiegel van mezelf en mijn schaduwzijde.…

Ik wil bij je zijn me tegen je aandrukken naar je kijken als je lacht ik wil bij je zijn vannacht Ik wil bij je zijn ik wil je voelen van top tot teen ik wil bij je zijn heel sereen IK wil bij je zijn wil met je lachen en dollen tranen van geluk ik wil bij je zijn,dit kan niet meer stuk maar waarom ben ik niet bij je waarom doe je…

Mocht je me ooit je hand reiken kijk me dan niet aan Zoek niet in mijn ogen ze zouden je ontwijken Mocht je me ooit je hart geven kijk dan niet naar mijn lach Zoek niet in mijn ziel ze zou je maar misleiden Leef gewoon je leven maar kijk niet zo verwonderd Ik loop nog steeds te beven in het bange donker…

vastberaden coupeer ik ze bewerk de botte punten met mijn scherpe mes, laat me niet langer misleiden door de zoete geur van beloften in een knop een doornenkroon verliest zijn kracht als er geen wil is om te snoeien de steel laat ik weer dragend zijn wat overblijft is rozenhout en een heel klein vleugje pijn…

Ik loog, misleidde en ik trok ten strijde. Ik martelde en maakte mensen bang. Ik deed het voor m’n land, voor pais en vree En bad tot slot: God bless the USA!…

(Lekker maar even) Zij gebruikt haar schoonheid om mannen te misleiden De roos geurt verleidelijk Haar seksualiteit zorgt voor stort in ongeluk De roos in extenso zwart Begrip uit Romantiek uit laat-negentiende eeuw Verlangen werd bekoring Haar ware geslachtsdrift uit zich in begeerte naar alles lekker, maar even...…